نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) تنها برای بچه ها نیست. در بخش نقص توجه – بیش فعالی و کهنسالی آنچه که در سنین بزرگ تر پیش می آید مطرح شده است.
نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) تنها بچه ها و جوانان را تحت تاثیر قرار نمی دهد. اگر شما فرد بزرگسالی هستید که اغلب در انجام وظایفتان احساس پریشانی و بی نظمی و کشمکش دارید، ممکن است پی بردن به این موضوع ارزشمند باشد که شما با نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) تشخیص نداده زندگی می کنند.
“من بیماران در سنین ۵۰، ۶۰ و اوایل ۷۰ سالگی داشته ام که قبل از آن هیچ وقت تشخیص داده نشده بودند و بعد از تشخیص فرزند یا نوه شان به ADHD، این بیماری در آنها نیز تشخیص داده شده بود. این مسئله بسیار ژنتیکی است،” گفته دیوید دبلیو گودمن، MD، استادیار روانپزشکی و علوم رفتاری در دانشگاه پزشکی جانز هاپکینز و مدیر مرکز اختلال کمبود توجه بزرگسالان مریلند در لوتر ویل، مریلند
دکتر شما به یک تاریخچه دقیق نیاز دارد که دریابد آیا شما نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) دارید و یا نشانه هایی از آن را دارید یا خیر ، برای مثال علائمی چون، به یک بیماری روانی مثل افسردگی یا اضطراب.
اما اگر تشخیص صحیح بود و درمان نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) را پیش گرفتید، شما می توانید علائم خود را در هر سنی به خوبی مدیریت کنید. “درمان موثر عملکرد روزانه و بازده شما را به طور قابل توجهی بهبود خواهد بخشید، که موجب افزایش کیفیت زندگیتان می شود،” گفته گودمن Web MD.
اینجا مطالبی در باره انچه که شما باید در مورد درمان نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) در مراحل بعدی زندگیتان بدانید، وجود دارد.
برخی از مشکلات پزشکی، عوارض جانبی داروها، و حتی تغییرات مربوط به افزایش سن می توانند علائمی همچون علائم نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) را تقلید کنند.
برخی از زنان احساس آشفتگی و یا فراموشکاری دارند، به عنوان مثال، در آستانه یائسگی و یا یائسگی هستند. اگر تغییرات هورمونی مربوط به یائسگی موجب بروز این علائم باشد، آنها بعد از این دوره بهبود می یابند.
افراد با سابقه سکته مغزی و یا با پرکاری تیروئید به علت بیماری گریوز و یا موارد دیگر، و یا فردی که در حال مصرف داروهای تیروئیدی هستند، همچنین ممکن است با این مشکلات مواجه شده باشند.
و برخی از داروها – همچون برخی از مورد که در درمان فشار خون بالا، درد، و یا مشکلات خواب استفاده می شود – ممکن است موجب عوارض جانبی مانند مشکلات حافظه و تمرکز شود.
بسیاری از تشخیص های روان پزشکی همچنین می تواند نشانه هایی همچون نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) را داشته باشند. مسئله مهم است که در مورد هر مسئله بالقوه ای که با اضطراب و افسردگی همراه است، و یا در مورد هر گونه علائمی مانند بی خوابی، با دکتر خود صحبت کنیم.
هر چند فراموشی از علائم بالقوه نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) است، اما می تواند یک بخش طبیعی از روند پیری محسوب شود — و یا نشانه ای از یک اختلال جدی تر مانند اختلال شناختی خفیف یا زوال عقل باشد. اگر مشکلات حافظه شما به تازگی رخ داده است – به عنوان مثال، در چند سال گذشته – سپس احتمال کمی وجود دارد که به خاطر ADHD باشد.
در واقع، ADHD همیشه از دوران کودکی آغاز می شود. اگر شما به عنوان یک بزرگسال مسن مبتلا به ADHD هستید، بدانید که ،”علائم مادام العمر و مداوم در تمام طول دوره زندگی شما بوده است” گفته گودمن. علاوه بر فراموشی، این علائم شامل بی صبری، آشفتگی، بی قرار، نا آرامی، تنش، و مشکل تمرکز و اولویت بندی و انجام وظایف می شوند.
پل Y. تاکاهاشی، MD، استاد متخصص امراض دوران پیری و وابسته، متخصص در مایو کلینیک کالج پزشکی در روچستر ایالت مینه سوتا می گوید ” اگر شما به بیماری نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) مشکوک هستید و این علائم برکیفیت زندگی شما تاثیر گذاشته اند، با دکتر مراقبت های اولیه خود صحبت کنید،” . دکتر مراقبت های اولیه ممکن است بتواند شما را برای ADHD معاینه کند یا ممکن است شما را به یک روانشناس یا روانپزشک برای تست های اضافی ارجاع دهد.
به عنوان بخشی از معاینه شما، از شما سوالاتی چون علائمتان، یا اینکه آیا آغاز شدن آن در دوران کودکی بوده یا خیر، و چگونگی تحت تأثیر قرار دادن زندگی فعلی تان پرسیده می شود. دکتر شما بررسی می کند که آیا نشانه های شما به خاطر چیزی غیر از نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) است یا خیر. لنارد آدلر، MD، استاد روانپزشکی و کودک و روانپزشکی نوجوان و مدیر برنامه ADHD بزرگسالان در دانشگاه پزشکی نیویورک می گوید که پزشک ممکن است آزمایش های مربوط به عصب و CT اسکن و یا MRI برای بررسی علائم زوال شناختی انجام دهد.
در صورت امکان، از همسر، فرزند بالغ، و یا حتی پدر و مادر تان (اگر آنها قادر هستید) بخواهید تا با شما برای معاینه بیایند. گودمن می گوید ” مهم است که فردی به عنوان شاهد در مورد علائم و اختلالات که در طول یک دوره طولانی زمانی رخ داده ، یاری کننده باشد”.
هنگامی کهADHD در شما تشخیص داده شد، دکتر شما ممکن است دارو، روان درمانی، یا ترکیبی از هر دو را توصیه کند. داروهایی مانند آدرال XR، کنسرتا، Quillivant XR ، فوکالین XR، Strattera و Vyvanse معمولا برای درمان ADHD بزرگسال استفاده می شوند. عوارض جانبی این داروها می تواند بی خوابی، عصبانیت، کاهش اشتها و کاهش وزن باشد. علاوه بر این، این داروها می تواند ضربان قلب و فشار خون شما به کمی بالا برود.
تاکاهاشی مطرح می کند که مزایای بالقوه و خطرات ناشی از درمان را با دکتر خود بررسی کنید. او می گوید “اثرات جانبی داروهایADHD برای افراد مسن تحت درمان بیشتر باشد، مثل، فشار خون بالا، بیماری های قلبی، و یا مشکلات خواب”. همچنین، اگر شما داروهای برای بیماری دیگری استفاده می کنید، مطمئن شوید که دکترتان از این موضوع آگاه است، به گونه ای که آن دارو ها با داروهایADHD سازگار می باشند.
انواع مختلف روان درمانی برای درمان ADHD در بزرگسال مفید است. آدلر می گوید رفتار درمانی شناختی، برای مثال، می تواند در مواردی به صورت تنهایی یا در ترکیب با داروهای دیگر استفاده شود. این نوع از درمان بر تغییر الگوهای فکری منفی، قدرت حل مسئله، و مهارت هایی چون مسئولیت رسیدگی به چالش ها متمرکز است.
علاوه بر بررسی گزینه های درمانی پزشکی، راهکارهای زیر را می تواند برای مدیریت بهتر زندگی روزمره به افراد مسن مبتلا به ADHDکمک کنند:
داشتن یک برنامه روزانه مشخص: یک برنامه روزانه به همراه وظایف و قرار ملاقات هایی با زمان های مشخص تنظیم کنید. همچنین، وظایف و یا اهداف بزرگ را به مراحل کوچکتر تقسیم کنید. گودمن می گوید “افراد مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) بیشتر به تنبلی گرایش دارند و از اموری که به تلاش ذهنی مداوم نیاز دارند، دوری می کنند”. “اما اگر شما یک کار را به قسمت های کوچک تر تقسیم کنید و آن را در طول دوره چند روزه انجام دهید، آن ساده تر می شود.”
از فن آوری در کار خود استفاده کنید: از زنگ تلفن همراه و یا تلویزیون، برای مثال، برای یاد آوری امور و قرار ملاقات ها استفاده کنید. گوشی های هوشمند را می توانند به برنامه های کاربردی مدیریتی مجهز کرد و تطبیق داد، که برنامه ها، وظایف، و حتی یادآوری دارو شما را سازماندهی کنند.
قبوض را به صورت خودکار پرداخت کنید بنابراین شما موارد کمتری را نیاز است که به یاد داشته باشید: گودمن به عنوان، مثال عضو شدن برای تکمیل کردن مجدد نسخه به صورت خودکار و یا پرداختن خودکار صورتحساب را پیشنهاد می کند. به طوری که شما دیگر نیازی ندارید که نگران صورت حساب خود به منظور کافی بودن موجودی برای پرداخت آن باشید.
درخواست حمایت: تاکاهاشی می گوید :”من به شدت افرادی را که تشخیص بیماری نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) خودشان را با دوستان و خانواده خود به اشتراک می گذارند، تشویق می کنم، چون آنها احساس راحتی می کنند .” “همه ما نیاز به حمایت داریم، حمایت ما را به سمت موفقیت حرکت می دهد.” همچنین تعدادی ارگان های ملی و محلی و کاردان وجود دارند که این موضوع را پشتیبانی می کنند.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com