شما می توانید علائم نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) بزرگسالان را با مصرف داروها، مشاوره، و یا هر دو درمان کنید. شما با دکتر تلاش می کنید تا دریابید درمان بیش فعالی مناسب شما کدام است.
نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) در افراد مختلف متفاوت است، بنابراین هیچ وقت یک درمان برای همه افراد وجود ندارد. برنامه درمانی شما به چیزهای بسیاری از جمله اینکه، چگونگی تاثیر گذاشتن این بیماری بر زندگی شما، بیماری های دیگری که شما ممکن است داشته باشید، و هر دارویی که شما برای آنها مصرف می کنید بستگی دارد.
دارو می تواند به شما کمک کنند تا یادگیری شیوه فکر کردن علایم را تحت کنترل قرار دهید. و مشاوره می تواند به شما مهارت مدیریت زندگی روزمره را بیاموزد. به شما یاد می دهند که چگونه با مشکلات ناشی از اختلال مانند گم کردن اشیا، عصبانیت خیلی زود ویا خیلی دیر مقابله کنید.
به اکثر مردم برای درمان ADHD این داروها توصیه می شود. ممکن است به شما در افزایش حواس ، ارسال و دریافت سیگنال مغزی برای راحت تر فکر کردنتان کمک کننده باشند. همچنین می توانند شما را از حمله ها دور نگه دارند.
محرک هایی که دکتر شما ممکن است تجویز کند، عبارتند از:
هنگامی که شما دارویتان را انتخاب کردید، دکتر شما احتمالا یک دوز کم را برای شما تجویز می کند و تا بررسی کند که آیا علائمتان را بهبود می بخشد. اگر اینطور نبود، ممکن است نیاز باشد که به اهستگی دوز را افزایش دهد و یا داروی دیگری را امتحان کند.
بسیاری از این داروها در هر دو شکل اثر بخشی کوتاه مدت و طولانی اثر تولید شده اند. دارو های اثر بخش کوتاه مدت پس از حدود ۴ ساعت اثرشان از بین می رود. شما آنها را دو بار در روز استفاده می کنید. دارو های اثر بخش طولانی مدت، اثارشان می تواند ۸ تا ۱۲ ساعت باقی بماند، و شما آنها را یک بار در روز مصرف می کنید. با دکتر خود به منظور تصمیم گیری در بهترین روش و بهترین زمان مصرف دارو مشورت کنید.
اگر شما بیماری خاصی مانند بیماری های قلبی، گلوکوم، یا سابقه مصرف الکل یا مواد مخدر دارید. نباید محرک استفاده کنید. اگر شما داروی ضد افسردگی استفاده می کنید، همچنین باید با دکتر خود قبل از مصرف دارو صحبت کنید.
عوارض جانبی آن شامل خشکی دهان، از دست دادن اشتها، بی خوابی، و سردرد است. برخی به طور خود به خود پس از چند روز یا چند هفته از بین می روند. بعضی نه، همچنین ممکن است شما حس کنید مزایای و عوارض آن به طور مساوی می باشد. اگر عوارض جانبی آن شما آزار داد، دکتر شما ممکن است دوز مصرفی شما را تغییر دهید و یا داروی دیگری را پیشنهاد دهد.
مصرف هیچ دارویی را به طور ناگهانی و بدون گفتن به دکتر خود متوقف نکنید.
اگر داروی محرک برای شما مناسب نباشد، دکتر شما ممکن است یکی از این داروها را، مانند اتوموکستین (استراترا) تجویز کند. این دارو سطح یک ماده شیمیایی در مغز را افزایش می دهد که به کنترل رفتار کمک می کند.
بوپروپیون ضد افسردگی (ولبوترین) نیز ممکن است مورد استفاده قرار گیرد، اما آن برای نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) بزرگسال مورد تائید FDA نیست.
غیر محرک ممکن است بعد از چند هفته از مصرف نتیجه بدهند، و شما ممکن است عوارض جانبی از جمله سوزش سر دل، یبوست، و کاهش تمایل جنسی داشته باشید. که احتمال دارد در طول زمان از بین برود.
اگر شما نتوانید این دارو ها را مصرف کنید، دکتر شما ممکن است یکی از دو دارو BP را تجویز کند: کلونیدین (کاپوی)، یا گون فاکینگ (اینتونیو ، تنکس) . این داروها می توانند به شما کمک کند ، علائمی مانند تکانشگری و بیش فعالی را کنترل کنید.
عوارض جانبی شامل خشکی دهان، سرگیجه، سردرد، خواب آلودگی می باشد.
دکتر شما می تواند شما را به یک مشاور یا درمانگر مراجعه دهد که به شما در مقابله با مشکلات روزمره نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) کمک کند.
رفتار درمانی شناختی (CBT) می تواند به شما یاد دهد که چگونه:
مشاوره همچنین می توانید به شما یاد دهد که حافظه تان را تقویت کنید، و چگونگی استفاده از تقویم و کتاب تاریخ برای تنظیم اصول روزانه را یاد می دهد.
با گذشت زمان علائم شما ممکن است تغییر کنند، و درمان در همان ابتدای کار متوقف شود. دکتر و مشاور شما کمک خواهند کرد که شما این تغییرات را با سرعت هرچه بیشتر طی کنید.
این ها مسائلی است شما خودتان می تواندی روی آنها کار کنید:
همچنین، برای ارتباط با دیگر مبتلایان نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) به یک گروه پشتیبانی بپیوندید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com