آیا نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) باعث استرس می شود؟ آیا نقص توجه – بیش فعالی و استرس ربطی به هم دارند؟ آیا زندگی کردن با اختلال نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) فقط یک دور باطل است؟ چگونه می توانید این دور باطل را قطع کنید؟
آیا به دنبال اطلاعاتی در مورد نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) و استرس درکودکان، نوجوانان، و یا بزرگسالان هستید، پاسخ ها را در اینجا خواهید یافت.
تعجب آور نیست افرادی که با اختلال نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) زندگی می کنند ممکن است سطوح زیادی از استرس را تجربه کنند. نشانه های نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) مانند مشکل تمرکز، دامنه توجه کوتاه، بیش فعالی، و عدم مهارت های نظم داشتن، می تواند به سرخوردگی و احساس از دست دادن کنترل و ناامیدی منجر شود. نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) نیز ممکن است با سایر بیماری های سلامت روانی همراه باشد – بیماری هایی که همچنین به استرس مربوط می باشند از جمله:
آیا این بیماری های ثانویه و فرعی با نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) مرتبط می باشند و یا خود باعث ایجاد استرس می شوند؟ هیچ کس به درستی نمی داند، اما علاوه بر نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) ، رسیدگی و درمان استرس دارای اهمیت است.
همه افراد استرس را احساس می کنند. استرس به شما کمک می کند تا در مورد چیزی که نیاز به توجه دارد تمرکز کنید – که در این مورد خوب است. می تواند باعث شود سخت تر کار کرده و سریعتر واکنش نشان دهید. در غیر این صورت، ممکن است در شرایط خطرناکی گرفتار شوید.
استرس زمانی بد می شود که توانایی برای وارد عمل شدن را تحت الشعاع قرار می دهد. هنگامی که برای مدت طولانی سطح استرس بالا باقی می ماند، می تواند به مشکلاتی مثل افسردگی و بیماری های قلبی منجر شود.
بنابراین چه ارتباطی بین استرس و نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) وجود دارد؟ نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) چالش های مداومی را ایجاد می کند که می تواند استرس و نا امیدی را بوجود آورد که از کنترل خارج شده است. اگر به نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) مبتلا هستید و استرس مدیریت نشده زیادی دارید، این امر می تواند خطر ابتلا به برخی از مشکلات سلامتی را افزایش داده و نشانه های دیگر را وخیم تر کند، از جمله:
هر فرد مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) – کودکان، نوجوانان و بزرگسالان – می تواند به مقدار زیادی نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) را کنترل کرده و استرس را کاهش دهد. این استراتژی را می توان برای هر سنی اقتباس کرد که شامل پیشنهادات زیر است:
شما می توانید مهارت هایی را بیاموزید که به طور موثرتری به مقابله و یا به حداقل رساندن استرس کمک می کند. در اینجا برخی از این مهارت ها در نظر گرفته شده است:
تکنیک های مدیتیشن و تمدد اعصاب را یاد بگیرید. زى پسداد (روش کنترل حالات روحى و عاطفى مثل دلواپسى و افسردگى از طریق تعدیل اعمال غیرارادى مثل فشار خون و تپش قلب به کمک ابزار الکترونیکى)، نیز ممکن است مفید باشد و کمک کند تا بر سطح استرس خود نظارت داشته و نسبت به آن واکنش نشان دهید.
برخی از عوامل استرس زا می تواند به سادگی حذف شود و یا از دسترس بودن آنها اجتناب کرد. به عنوان مثال، برای یک کودک مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی (ADHD)، ممکن است بخواهید برنامه بازی هایش را تنها با یک کودک دیگر قرار داده و بر بازی آنها از نزدیک نظارت داشته باشید. یک نوجوان یا بزرگسال ممکن است بخواهد فعالیت های اضافی در مواقع پراسترس را کاهش دهد.
این امر می تواند به ویژه برای کودکان و نوجوانانی که اغلب احساس عدم کنترل بر ADHD خود دارند مفید باشد. برای مثال، کودکان و نوجوانان بزرگتر، باید بخشی از تیم برنامه ریزی مدرسه باشند تا نیازهای آموزشی و برنامه دانش آموز مورد بررسی قرار گیرد. بزرگسالان ممکن است بخواهند یاد بگیرند که چگونه شغلی را انتخاب کنند که با نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) سازگار بوده و یا برای کمک به کاهش عوامل استرس زا در محل کار درخواست خود را بیان کنند.
سالم ماندن به شما کمک می کند تا بهتر این اختلال را مدیریت و کنترل کنید و همچنین کمک می کند بدنتان به آسانی در هر استرس اضافی واکنش نشان دهد. کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به ADHD می توانند تمام این مراحل را برای حفظ سلامت خود در نظر بگیرند:
دوستان، خانواده، افراد دیگر مبتلا به نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) و متخصصان سلامت روانی که درباره نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) اطلاع دارند همگی می توانند به کودکان، نوجوانان و بزرگسالان در مقابله با استرس کمک کنند. در اینجا برخی از پیشنهادات ارائه شده است:
نوجوانان و بزرگسالان می توانند از کار با یک مربی نقص توجه – بیش فعالی (ADHD)، یک سازمان حرفه ای، و یا یک مربی کار بهره مند شوند.
با گروه هایی که اطلاعاتی درباره نقص توجه – بیش فعالی (ADHD) ارائه می کنند و پشتیبانی می کنند، در ارتباط باشید.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com