مشکلات خواب در بیش فعالی – نقص توجه

آیا کودک شما که مبتلا به بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) است خوب می خوابد، و یا در تمام طول شب بیدار است یا اینکه چندین بار بیدار می شود؟ مشکلات خواب در بیش فعالی – نقص توجه چیست؟

همه ی کودکان مبتلا به بیش فعالی – نقص توجه دچار اختلالات خواب نمی شوند، اما می تواند این اختلالات بوجود آید. در یک مطالعه، حدود نیمی از والدین گفته اند که کودکشان که مبتلا به بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) است دارای اختلال خواب است. والدین گزارش داده اند که کودکشان وقتی که از خواب برمی خیزد، احساس خستگی می کند کابوس می بیند، و یا دیگر مشکلات خواب مانند آپنه خواب (ایست موقتی تنفس در خواب)و یا سندرم تکان دادن پاها (RLS) بوجود می آید. در مطالعه دیگری درباره ی کودکان مبتلا به بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) دریافته اند کودکان کمتر دارای خواب نشاط بخشی بوده، بیدار شدن برای آنها مشکل است، و بیشتر طول روز خواب آلوده هستند.

آیا خروپف به بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) مربوط می شود؟

لوزه ها و آدنوئیدهای بزرگ تا حدی می توانند راه تنفس را در شب مسدود کنند و می توانند خروپف و کم خوابی را بوجود آورند.

که به نوبه خود، ممکن است به اختلالات توجه در روز بعد منجر شوند. در یک مطالعه در کودکان ۵ تا ۷ سال، خروپف در کودکان مبتلا به بیش فعالی – نقص توجه (ADHD)  خفیف نسبت به کودکان دیگر رایجتر بوده است. در مطالعه دیگری، کودکانی که خروپف می کردند تقریبا دو برابر بیشتر از همسالان خود مبتلا به بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) بودند. با این حال، این مطالعه ثابت نمی کند که خروپف دلیل بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) ست.

کودکانی که خروپف می کنند در آزمون توجه، توانایی زبان و بطورکل آزمون هوش، نمرات بدتری می گیرند. برخی از مطالعات نشان داده اند که عمل در آوردن لوزه ها و آدنوئید ممکن است به خواب بهتر و بهبود رفتار بدون نیاز به دارو منجر شود.

آپنه خواب (ایست موقتی تنفس در خواب)

افراد مبتلا به آپنه خواب مدت زمان کوتاهی دچار توقف تنفس شده، هر چند آنها متوجه آن نمی شوند. این ایست تنفس اغلب در طول شب اتفاق می افتد.

بزرگ شدن لوزه ها و آدنوئید شایع ترین علل آپنه خواب در کودکان هستند. اما چاقی و آلرژی مزمن همچنین می تواند یک علت دیگر باشد.

مانند بزرگسالان، کودکان مبتلا به آپنه خواب در طول روز خسته خواهند بود. آنها ممکن است اختلالات توجه داشته و ممکن است علائم دیگر مربوط به کمبود خواب را داشته باشند. به عنوان مثال، آنها ممکن است تحریک پذیر شوند.

آپنه خواب در کودکان قابل درمان است. پزشک متخصص اطفال و یا یک متخصص گوش، حلق و بینی می تواند تعیین کند که آیا لوزه کودک به اندازه کافی بزرگ شده است که احتمالا راه تنفس را مسدود کرده و باعث آپنه خواب شود.

برای تأیید تشخیص، کودک ممکن است مورد ارزیابی خواب قرار گیرد که در آزمایشگاه مخصوص انجام می شود. هر کودک با لوزه های بزرگ یا با خروپف بلند دارای آپنه خواب نمی باشد.

جراحی درمان انتخابی برای کودکان با لوزه ها و آدنوئیدهای بزرگ است. درمان های دیگر برای کسانی که به دلیل آلرژی یا علل دیگر در تنفس شب دچار مشکل می شوند در دسترس می باشد.

آیا سندرم تکان دادن پاها مربوط به بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) است؟

مطالعات چند ارتباط بین اختلال خواب و بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) و سندرم تکان دادن پاها (RLS) را نشان می دهند . درسندرم تکان دادن پاها، یک احساس خزنده در پاها و گاهی اوقات در بازوها وجود دارد. این احساس یک نیاز فوری غیر قابل مقاومت را برای به حرکت درآوردن ایجاد می کند. سندرم تکان دادن پاهاعلت اختلال خواب و خواب آلودگی در طول روز است.

افراد مبتلا به سندرم تکان دادن پاها و اختلال خواب مرتبط به آن، ممکن است بی توجهی، بدخلقی، و یا بیش فعالی را احساس کنند – که همگی می توانند نشانه های بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) باشند. برخی از محققان معتقدند که افراد مبتلا به سندرم  تکان دادن پاها و برخی از افراد مبتلا به اختلال ممکن است دارای یک مشکل شایع مربوط به دوپامین ماده شیمیایی در مغز باشند. با این حال، هر کس که مبتلا به بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) است دارای سندرم تکان دادن پاها نمی باشد.

به کودک خود که مبتلا به بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) است کمک کنید تا خواب خوبی داشته باشد
یک خانواده “فاقد کافئین”باشید.  مراقب کافئین مخفی در رژیم غذایی فرزندتان باشید. نوشیدنی های و غذاهای کافئین دار را از آشپزخانه تان دور کنید.

ثبات داشته باشید. یک برنامه روزانه ثابت با زمان خواب و زمان بیدار شدن، غذا خوردن، و با خانواده بودن مشخص و تعیین شده، داشته باشید.

صداها را کم کنید. اگر صداهایی در هنگام خواب کودک شما را آزرده می سازد،از یک دستگاه با نویز سفید استفاده کنید که باعث مبهم کردن صدا می شود. برای کودکانی که فوق العاده به سر و صدا حساس هستند از ایرپلاگ (ابزاری که در گوش قرار می دهند تا صدا را نشنوند) استفاده کنید.

اتاق خواب کودک خود را در زمان خواب تاریک نگه دارید. قرار گرفتن در معرض نور می تواند تولید طبیعی ملاتونین بدن را مختل کند.

از مصرف داروهای خواب آور اجتناب کنید. اگر داروها کاملا ضروری هستند، اول با دکتر فرزند خود مشورت کنید.

مشکلات پزشکی را در نظر بگیرید. آلرژی، آسم و یا بیماری هایی که باعث درد می شوند می توانند خواب را مختل کنند. اگر فرزند شما به خروپف با صدای بلند و یا ایست تنفسی دچار شده است، با دکتر خود مشورت کنید. اختلال در خواب همچنین می تواند نشانه ای از اضطراب و افسردگی باشد.

مطمئن شوید که فرزندتان ورزش روزانه را انجام می دهد. از انجام ورزش درست قبل از خواب اجتناب کنید. مطالعات نشان می دهد که ورزش منظم کمک می کند تا افراد خواب کاملتری داشته باشند.

کودک را قبل از خواب به حمام آب گرم ببرید. خواب معمولا بعد از مرحله خنک کننده چرخه دمای بدن اتفاق می افتد. پس از حمام فرزندتان، درجه حرارت را در اتاق خواب خنک نگه دارید تا ببینید که آیا کمک کننده می باشد.

از تماشای تلویزیون، انجام بازی های ویدئویی خشن، وبازی های خشن همراه با کتک کاری قبل از خواب اجتناب کنید. این موارد خیلی تحریک کننده می باشند.

داروهای کودکتان را مورد بررسی قرار دهید. دکتر را در مورد مشکلات خواب کودکتان مطلع سازید. از دکتر خود بپرسید که آیا می توانید دوز صبح داروهای بیش فعالی – نقص توجه (ADHD) را در روز زودتر داده، و یا اینکه داروهایی با تاثیرگذاری سریعتر ممکن است کمک کننده باشد.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com