تشخیص و درمان زودرس کمک می کند تا کودکان مبتلا به اوتیسم تا پتانسیل کامل خود رشد کنند. هدف اصلی درمان اتیسم ، بهبود توانایی کلی عملکرد کودک است.
نشانه ها و رفتارهای افراد مبتلا به اوتیسم می تواند به طرق مختلف ترکیب شده و شدت آن متفاوت باشد. همچنین، نشانه ها و رفتارهای فردی اغلب در طول زمان تغییر می کند. به این دلایل، استراتژی های درمان با توجه به نیازهای فردی و منابع در دسترس خانواده طراحی شده اند. اما به طور کلی کودکان مبتلا به اوتیسم، به بهترین وجه به درمان های ساختاریافته و تخصصی واکنش نشان می دهند. برنامه ای که کمک به پدر و مادر و بهبود ارتباطات و جنبه های اجتماعی، رفتاری، سازگاری و زندگی یک کودک را مورد توجه قرار دهد موفق ترین برنامه می باشد.
انجمن آمریکایی پزشکان کودک (AAP) راهکارهای زیر را برای کمک به کودک برای بهبود کلی عملکرد و رسیدن به پتانسیل خود توصیه می کند:
آموزش و مدیریت رفتاری. آموزش و مدیریت رفتاری با استفاده از تقویت کارهای مثبت، کمک به خود، و آموزش مهارت های اجتماعی، رفتار و ارتباطات را بهبود می بخشد. انواع بسیاری از درمانها توسعه یافته اند، از جمله تجزیه و تحلیل رفتارهای کاربردی (ABA)، درمان و آموزش اوتیسمی ها و کودکان ناتوان در برقراری ارتباط (TEACCH)، و هماهنگی حسی.
درمان های خاص. این خدمات عبارتند از درمان های گفتاری، کاردرمانی . این درمان ها از اجزای مهم مدیریت اوتیسم هستند و باید همگی در جنبه های مختلف برنامه درمان کودک گنجانده شوند. گفتار درمانی می تواند به یک مبتلا به اوتیسم در بهبود مهارت های زبانی و اجتماعی برای برقراری ارتباط موثرتر کمک کند. کار درمانی و درمان های فیزیکی می تواند به بهبود هر گونه ناتوانی در مهارت های هماهنگی و حرکتی کمک کند. کار درمانی نیز ممکن است به کودک مبتلا به اوتیسم کمک کند تا پردازش اطلاعات از طریق حواس (بینایی، صدا، شنوایی، لامسه، و بویایی) را به روش های قابل کنترل آموزش ببیند.
داروها. داروها معمولا برای درمان بیماری ها و مشکلات رفتاری مربوطه، از جمله افسردگی، اضطراب، بیش فعالی و وسواس استفاده می شوند.
حمایت جامعه و آموزش والدین. با پزشک خود صحبت کرده یا با یک گروه مدافع جهت حمایت و آموزش در ارتباط باشید.
بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم دارای مشکلات خواب می باشند. معمولا درمان ها توسط رعایت روال و عادات همیشگی(خواب)، از جمله تنظیم زمان خوابیدن و بیدار شدن انجام می شوند. دکتر شما ممکن است دارو را به عنوان آخرین راه چاره امتحان کند.
داستان ها در مورد درمان های جایگزین، مانند سکرتین و آموزش ادغام شنوایی، در رسانه ها و دیگر منابع اطلاعاتی در جریان است. هنگامی که به یک نوع از درمان فکر می کنید، درباره ی منابع اطلاعاتی و در مورد اینکه آیا این مطالعات علمی هستند، جستجو کنید. توجیه یک روش با موفقیت فردی، شاهد کافی برای پشتیبانی جهت استفاده از یک درمان نیست. مطالعات بیشتر و کنترل شده ای را جستجو کنید تا به این ادعاها اعتبار بخشید.
کارشناسان هنوز روشی را برای جلوگیری از اوتیسم پیدا نکرده اند. نگرانی عمومی در مورد داستان های مربوط به ارتباط واکسن و اوتیسم هنوز وجود دارد. اما در مطالعات زیادی نتوانستند هیچ گونه شاهدی برای ارتباط بین اوتیسم و واکسن سرخک، اوریون، سرخجه (MMR) ارائه دهند. اگر از واکسینه کردن فرزندان خود اجتناب کنید، آنها و افراد دیگر در جامعه خود را در معرض ابتلا به بیماری های جدی قرار می دهید، که می تواند آسیب جدی به آنها وارد کرده و یا حتی منجر به مرگ آنها شود.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com