صرع چیست ؟ در این مبحث با تعریف و کلیت صرع و تشنج آشنا می شویم.
تشنجها، حرکات یا رفتار غیرطبیعی به دلیل فعالیتهای الکتریکی غیر نرمال مغز، یک علامت صرع هستند. اما همهی کسانی که تشنج میکنند، مبتلا به صرع نیستند بلکه گروهی از آنها که اختلالاتی دارند که باعث افزایش عود و بازگشت تشنج میشود؛ صرع دارند.تشنجهای غیر صرعی (که صرع کاذب هم نامیده میشوند) به دلیل فعالیتهای غیر طبیعی مغز ایجاد نمیشوند بلکه ممکن است علت آنها مسائل و استرسهای روانی باشد.
بیشتر>> اپی لپسی یا صرع
به هر حال تشنجهای غیر صرعی خیلی شبیه تشنجهای صرعی هستند که باعث مشکل شدن تشخیص آنها از هم میشود. دو سر نخ مهم برای جدا کردن آنها وجود دارد، یکی نوار مغز طبیعی و دیگری عدم بهبودی آنها با داروهای ضد صرع است. این نوع تشنجها ممکن است با داروهای روانپزشکی یا درمانهای روانشناسی بهبود یابند. تشنجهای تحریک شده، تشنج واحدی است که میتواند به دلیل یک تروما، سطح پایین قند خون، سطح پایین سدیم خون، تب شدید یا مصرف الکل و مواد مخدر ایجاد شود. تشنج مربوط به تب معمولاً در کودکان زیر ۶ سال اتفاق میافتد.
بعد از ارزیابی دقیق برای احتمال وقوع مجدد تشنج بیمار با تشنج واحد نیازی به دارو درمانی نخواهد داشت.«اختلال تشنج» یک اصطلاح عمومی است برای توصیف هر وضعیتی که یکی از علامتهای آن تشنج است. اختلال تشنج، یک اصطلاح عمومی است که معمولاً به جای اصطلاح «صرع» از آن استفاده میشود.
صرع یک وضعیت نسبتاً شایع است که ۵/۰ تا ۱% افراد جامعه را تحت تأثیر قرار میدهد. در ایالات متحده، حدود دو و نیم میلیون نفر صرع دارند و حدود ۹% آمریکاییها حداقل یکبار تشنج را تجربه میکنند.
صرع در نتیجه فعالیتهای الکتریکی غیرطبیعی با منشاء مغزی ایجاد میشود. سلولهای مغزی به صورت انتشار این سیگنالها در این فرآیند شرکت میکنند. در صرع، سیگنالهای الکتریکی غیرطبیعی میشوند و به یک «طوفان الکتریکی» تبدیل میشوند که تشنج را باعث میشود. این طوفانها ممکن است در یک قسمت مشخص مغز باشد یا در کل آن، که بستگی به نوع صرع دارد.
بیشتر>> علت صرع چیست و محرک های تشنج کدامند؟
بیمار مبتلا به صرع ممکن است چند نوع تشنج را تجربه کند. این به دلیل آن است که تشنج تنها علامت صرع است. بنابراین مهم است که پزشک شما نوع صرع شما را تشخیص دهد نه فقط نوع تشنجی که شما دارید.
اکثر تشنجهای صرعی با دارو درمانی کنترل میشوند. رژیم غذایی هم میتواند در کنار دارو کمک کننده باشد.در موارد خاص که دارو درمانی مؤثر نیست، جراحی میتواند درمانکننده باشد. نوع درمان بستگی به چند عامل دارد که شامل تعداد و شدت تشنجها، سن بیمار، وضعیت سلامت وی و سابقه پزشکی اوست.تشخیص درست نوع صرع برای انتخاب بهترین راه درمان، ضروری است.
درمانهای آموزشی، اجتماعی و روانشناسی جزئی از برنامهی کلی درمان صرع هستند. مهمترین اقدام این است که شما به محض اینکه احساس کردید برای کنار آمدن با صرع مشکل دارید به دنبال راهحل آن باشید. بهترین درمان صرع زمانی انجام میشود که یک تیم پزشکی اقدامات طبی، روانشناسی و آموزشی لازم را انجام دهند. اگر شما برای مدرسه رفتن، سرکار رفتن، تجارت، برقراری ارتباط یا فعالیتهای روزمره مشکل دارید، باید با تیم پزشکی خود مطرح کنید و از آنها کمک بخواهید.اقدام به موقع میتواند شما را برای درک و کنار آمدن با خیلی از اثرات صرع، آماده کند یاد گرفتن کنترل استرس میتواند باعث ایجاد وضعیت مثبت جسمانی، روحی و معنوی در زندگی شما شود.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com