روز هشتاد و چهارم بارداری – الان درست هفته ی دوازدهم چرخه است – ۱۹۶ روز مانده تا زمان زایمان
در این تصویر پاها به صورت متقاطع قرار دارند و بازو ها کشیده شده اند. بند ناف کوتاه و ضخیم است ولی با رشد جنین طویل تر خواهد شد، و کم کم نازک تر می شود.
شما به انتهای ۳ ماهه ی اول باردار رسیده اید و در این زمان جنین شما از حالت توپی سلولی نمو یافته است و تبدیل به جنین فعال شده است.
کودک شما در این زمان کارهای زیادی را می تواند انجام دهد مثلا می تواند دهانش را باز کند و خمیازه بکشید، عطسه کند و بلع انجام دهد. رفلکس بلع نسبت به مکیدن آرام تر و کندتر ایجاد می شود. جنین شما به طور منظم مایع آمنیوتیکی را می بلعد ولی حرکات پیچیده تر مکیدن تا هفته های ۱۸ الی ۲۰ بارداری قابل تشخیص نمی باشد.
مایع آمنیوتیک وارد معده می شود ، می دانیم که این مایع نباید وارد ریه ها شود، این بخش توسط طناب های صوتی و فشار بالاتر مایع خود ریه ها محافظت می شود. وقتی که کلیه های جنین شروع به کار می کنند، مایع آمنیوتیک به صورت ادرار ترشح می شود.
پس از معده مایع آمنیوتیک وارد روده ی کوچک می شود. دیواره های روده لایه های عضلانی دارند و منقبض می شوند تا مایع در طول دستگاه گوارش حرکت کند.
بسیاری از آنزیم های گوارشی شروع به ترشح به داخل روده می کنند ولی این مواد معمولا به عنوان محرکی برای نمو عمل می کنند تا جذب ریزمغذی ها.
سطح گلوکز بدن جنین بوسیله ی ترشح انسولین از پانکراس کنترل می شود. جفت کنترل کمی بر روی میزان قند خون دارد. بنابراین اگر سطح قند خون خیلی بالا برود، برای مثال در وضعیت بیماری دیابتی که کنترل ضعیفی داشته باشد، جنین با سطح بالای قند خون مواجه می شود. وی ممکن است سطح قند خون طبیعی داشته باشد ولی انسولین آزاد شده باعث افزایش تراکم چربی و افزایش وزن می شود.
بیشتر خانم ها ارتباط خوبی با پزشک خود دارند، در نتیجه تمام اطلاعات مورد نیاز پزشک را در اختیار آن ها قرار می دهند، و در موارد لزوم مشاوره انجام می دهند. مهم این است که شما با پزشک خود صادق باشید.
اندازه ی واقعی بدن جنین: در هفته ی ۱۲ بارداری طول سری دمی جنین ۶.۱ سانتی متر است.