روی برای رشد و سلامت عمومی بدن عنصری ضروری محسوب می شود. علایم کمبود روی ممکن است شامل نشانه هایی مثل تاخیر در بهبود زخم ها، کاهش توانایی دفاع در برابر عفونتها، دید ضعیف در شب و کاهش حساسیت جوانه های چشایی باشد. کسانی که قادر به دریافت این عنصر از رژیم غذایی خود نیستند بهتر است از مکمل استفاده کنند. مکمل روی باید به همراه وعده غذایی مصرف شود تا از ناراحتی معده پیشگیری کند.
براساس گزارش کلینیک مایو بهترین تاثیر مکمل روی زمانی است که یا یک ساعت قبل از غذا یا دو ساعت پس از غذا مصرف شود. کسانی که روی را با معده خالی مصرف میکنند ممکن است دچار حالت تهوع یا علایم ناراحتی معده مثل سوزش معده شوند.
موسسه ملی سلامت (NIH) بیان میکند که انواع مختلفی از مکمل های روی شامل گلوکونات روی ، استات روی و سولفات روی می باشد.
سولفات روی نسبت به سایر مکمل های روی پر مصرفتر و کم هزینهتر است. این نوع از روی بسیار سخت در بدن جذب و ممکن است سبب ناراحتی معده شود. برخی از انواع روی که معده آنها را بیشتر تحمل میکند شامل پیکولینات روی و سیترات روی است.
برای افزایش اثربخشی مکملهای روی باید آنها را با آب (نه شیر) یا آب میوه بین وعدههای غذایی مصرف کنید. اگر با این روش ناراحتی معده برای شما به وجود می آید، روی را با غذا مصرف کنید. روی نباید همراه با مکملهای آهن یا کلسیم مصرف شود. اگر مکملهای آهن یا کلسیم مصرف میکنید، آنها باید در زمانی متفاوت با مصرف روی استفاده شوند؛ زیرا هر سه در یک قسمت از روده جذب میشوند.
مقدار بسیار زیاد روی برای بدن سمی است. سازمان ملی سلامت علایم مسمومیت با روی را درد شکمی، اسهال و استفراغ عنوان می کند. این علایم معمولا چند ساعت پس از خوردن مکمل روی دیده شده و بلافاصله بعد از قطع مصرف مکملها از بین میرود.