روز دویست و هفتم بارداری – الان هفته ی ۲۹ ام و روز چهارم چرخه است – ۷۳ روز مانده تا زمان زایمان
در این تصویر دست به سمت پیشانی برده شده است، بخشی از پا را هم می توان مشاهده کرد. شیار بین بینی و لب فوقانی قابل مشاهده است.
کودک شما در مایع آمنیوتیکی شناور است که تا زمان پارگی کیسه آب در زمان زایمان اطراف وی را گرفته است.
وقتی که در طول بارداری رحم شما بزرگ می شود، کیسه ی آمنیوتیکی به علت افزایش حجم مایع آمنیوتیکی و افزایش رشد جنین بزرگ می شود.
از این زمان، کیسه با کشش ساده ی دیواره ی آن رشد می کند به جای آن که سلول های جدیدی پدید بیاید.
کیسه ی آمنیوتیکی شامل دو لایه ی مجزا است لایه ی داخلی که آمنیون نام دارد و لایه خارجی که کوریون نامیده می شود.
کوریون جریان خون مجزایی دارد که در این زمان دیده نمی شود. لایه ی نازک تر آمنیون به جنین نزدیک تر است.
تارهای کلاژنی در هر لایه امکان کشش بیشتری را فراهم می کنند که برای چند ماه آخر بارداری برای جلوگیری از پارگی زودرس پرده ها لازم است.
این غشاها ممکن است به پارگی مقاوم باشند و پارگی کیسه ی آّب در مراحل آخر بارداری دیده می شود.
علاوه بر مانده در مایع آمنیوتیکی و ایجاد سدی در برابر عفونت گردن رحم، غشاها حاوی موادی هستند که پروستاگلاندین می سازد. این ماده نقش مهمی در تحریک زایمان بر عهده دارد. این یکی از دلایلی است که چرا زایمان با پارگی کیسه ی آب شروع می شود.
کودک شما ممکن است در هر روز چند بار سکسکه کند ، و یا یک یا دو حرکات ریتمیک و سریع انجام دهد.
تنها راه قابل اطمینان برای مشخص کردن جنسیت جنین انجام تست های تشخیصی است، مثل آمنیوسنتز و یا نمونه برداری از پرز های کوریونی.
به علت احتمال خطا در سونوگرافی برای تعیین جنسیت جنین می توان از این روش ها استفاده کرد.
در این زمان از بارداری ممکن است حس کنید کودک لگد می زند. این حالت بیشتر شب ها دیده می شود وقتی که همسر شما در حال استراحت است. کودک به صدا ی شما و موسیقی واکنش نشان می دهد و با شنیدن صدای ناهنجار ممکن است بپرد.