آشنایی با عوامل خطر کرونا: چه کسانی بیشتر در خطر کرونا هستند؟

در این مقاله درباره بیماری هایی که میتوانند باعث افزایش خطر ابتلاء و یا شدت و مرگ ومیر ناشی از کرونا شوند خواهیم پرداخت. همانطور که میدانید برخی از اقشار یا افراد بیشتر به این بیماری مبتلا شده و خطر مرگ و میرسان نیز بیشتر است. در این مقاله به صورت مختصر با برخی بیماری ها و شرایط یا همان عوامل خطر کرونا آشنا خواهید شد. چنانچه در یکی از شرایط زیر قرار دارید باید بیشتر از دیگران مراقب سلامتی خودتان باشید.

کرونا و اختلالات عصبی

اگرچه اختلالات عصبی یا همان بیماری های عصبی در فهرست عوامل خطر کووید-۱۹ گنجانده نشده است، اما برخی از دانشمندان خاطرنشان کردند که برخی از اختلالات عصبی، مانند مولتیپل اسکلروز (MS) ، بیماری پارکینسون یا بیماری های عصبی-حرکتی، ممکن است با ایجاد اختلال در بلع، کاهش رفلکس سرفه یا ضعف عضلات تنفسی شدت عفونت COVID-19 را افزایش دهد

در عین حال ، بسیاری از داروهایی که برای درمان اختلالات عصبی مانند MS و میاستنی گراویس مورد استفاده قرار می گیرند ، سیستم ایمنی بدن را بطور فعال سرکوب می کنند و امکان بروز علائم شدید COVID-19 را فراهم می کنند.

برخی از سازمان های متخصص در زمینه بیماری های عصبی هشدار می دهند که داروهای آزازان (آزاتیوپرین) ، CellCept (مایکوفنولات مفتیل) یا متوترکسات همراه با پردنیزولون ممکن است باعث سرکوب سیستم ایمنی شدید شود و در صورت استفاده از این داروها حتما خود را در خانه قرنطینه کنید یا در تماس با محیط بیرون نباشید.

چاقی

چاقی در ابتلاء به بسیاری از بیماری ها نقش اولیه دارد. اغلب بیماری های ناشی از چاقی یا در ارتباط  با آن میتوانند باعث افزایش خطر ابتلاء به دیابت و یا افزایش شدت آن شوند. در واقع کسانی که بیماری های زیر را دارند در معرض ابتلاء به عفونت کرونای شدید را دارند:

• بیماری قلبی
• دیابت نوع ۲
• بیماری کبد چرب
• بیماری کلیوی

علاوه بر این، چاقی با انواع و اقسام اختلالات سیستم ایمنی بدن همراه است. این وضعیت میتواند باعث التهاب مزمن در بدن میشود که باعث تضعیف بدن در برابر ویروس کرونا میشود. تحقیقات نشان میدهد که در کشوری مثل انگلستان که تعداد افراد چاقش بسیار بالا است، آمار مرگ و میر نیز بالاتر است.

بیماری مزمن کلیه

به نظر می رسد بیماری مزمن کلیه (CKD) خطر ابتلا به بیماری شدید و مرگ در افراد مبتلا به COVID-19 را افزایش می دهد. به نظر می رسد که هرچه این بیماری شدیدتر باشد شدت آسیب وارده به افراد مبتلاء نیز بیشتر است. برای مثال خطر ابتلاء به کرونای شدید در بیماران دیالیزی خیلی زیاد است.

افراد مبتلا به بیماری مزمن کلیه پیشرفته معمولاً سیستم ایمنی ضعیف و سرکوب شده ای دارند و همین موضوع نیز میتواند باعث وارد شدن آسیب بیشتر به افراد مبتلا شود.

نکته مهم در این خصوص این است که از آنجا که عملکرد ریه ها ، قلب و کلیه ها به هم مرتبط هستند ، هرگونه اختلال در یک عضو به طور مداوم بر سایرین تأثیر می گذارد. در صورت بروز عفونت شدید ریه ، هرگونه اختلال در کلیه تقریباً بطور مداوم تقویت می شود.

طبق یک مطالعه مارس ۲۰۲۰ مشخص شده که در صورت ابتلا به بیماری کلیه (از قبل)، خطر مرگ ناشی از COVID-19 دو برابر می شود. بیشتر مرگ ها هنگامی اتفاق می افتد که یک عفونت سیستمیک باعث نارسایی حاد کلیوی شود.

بیماری کبد

ابتلاء به کووید-۱۹ ممکن است بیماری کبدی را در برخی از افراد پیچیده و شدیدتر کند. افزایش آمینوترانسفراز در افراد با مشکلات کبدی نشانه ای از التهاب کبد و بدتر شدن بیماری آن از جمله بیماری های ویروسی مانند هپاتیت C است.

در حالی که مشخص نیست COVID-19 چقدر افراد مبتلا به بیماری کبد را تحت تأثیر قرار می دهد ، اما اکثر مطالعات نشان می دهد که این مشکل محدود به بیمارانی است که با بیماری کبدی شدید دست و پنجه نرم میکنند.

اگرچه برخی از متخصصان معتقدند که COVID-19 خودش به تنهایی باعث صدمات مستقیم به کبد می شود اما عقیده بر این است که علاوه بر کرونا، بسیاری از داروهای مورد استفاده در درمان عفونت های شدید تنفسی (از جمله آنتی بیوتیک ها ، آنتی ویروس ها و استروئیدها) نیز به کبد آسیب می رسانند.

بررسی های مطالعاتی در مارس ۲۰۲۰ در نشریه لنست گزارش میدهد افرادی که برای COVID-19 بستری شده اند ، دو برابر بیشتر از حالت عادی سطح آمینوترانسفراز و بیلی روبین دارند. با این وجود ، کمتر کسی آسیب کبدی را تجربه کرده و افزایش آنزیم های کبدی معمولاً کوتاه مدت بوده.

دیابت

اگر به طور صحیح کنترل نشوند، دیابت نوع ۱ و نوع ۲ هر دو می توانند باعث افزایش غیر طبیعی قند خون شوند. عدم توانایی بدن در کنترل قند خون میتواند باعث شوددیابتی ها راحت تر به کووید-۱۹ مبتلا شده و حتی شدت بیماری در آن ها بیشتر از سشایرین باشد.

هایپرگلیسمی حاد (افزایش قند خون ناگهانی و شدید) می تواند به وضعیتی بنام کتواسیدوز دیابتی منجر شود، که در آن اسیدهای معروف به کتون ، تولید سلولهای ایمنی (از جمله لنفوسیتهای سلول T و نوتروفیلها) را مختل می کنند. این وضعیت می تواند آسیب پذیری فرد را در برابر عفونت ها (به خصوص در مواجهه با ویروس جدیدی مانند COVID-19) را افزایش دهد،

کتواسیدوز به ویژه در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ بسیار نادر است. با این حال ، بسیاری از مبتلایان به دیابت هنوز با کاهش سطح ایمنی یا سروب آن مواجه هستند. براساس مطالعه ای در مارس ۲۰۲۰ که در نشریه JAMA منتشر شد نتایج جالبی به دست آمد. این مطالعه روی ۷۲،۳۱۴ نفر مبتلا به COVID-19 در ووهان چین انجام شده است. نتیجه نهایی نشان میدهد دیابت با افزایش سه برابری خطر مرگ و میر همراه است. (در مقایسه با مبتلایان غیردیابتی)

بیماری قلبی

سیستم تنفسی و سیتم قلب و عروق به طور ذاتی با هم در ارتباط هستند. تمام اکسیژنی که از دهان به ریه ها منتقل می شود توسط قلب در سراسر بدن پخش می شود. هنگامی که یک عفونت تنفسی میزان هوای ورودی به ریه ها را محدود می کند ، قلب باید سخت تر کار کند تا اطمینان حاصل شود کاهش میزان اکسیژن ورودی به بدن و مخصوصا بافت های حیاتی آن توسط قلب جبران خواهد شد. به عبارتی قلب بیشتر کار میکند تا در مدت مزان کمتری خون حاوی اکسیژن را به اندام های حیاتی برساند.

در افراد مبتلا به کووید-۱۹ کا از قبل بیماری تنفسی یا قلبی عروقی داشته اند، استرس و فشار اضافی وارد شدن بر قلب نه تنها شدت فشار خون را افزایش می دهد بلکه احتمال حمله قلبی یا سکته مغزی را نیز افزایش می دهد.

مطابق یک مطالعه که در مارس ۲۰۲۰ در نشریه JAMA Cardiology که شامل ۱۸۷ نفر مبالا به کووید-۱۹ بسیتری شده در بیمارستان است ، مشخص شد که تقریباً ۲۸٪ از این بیماران در بیمارستان سکته قلبی تجربه کردند. علاوه بر این ، مبتلایان کرونایی که از قبل بیماری قلبی دارند، تا سه برابر بیشتر از افراد فاقد بیماری قلبی جان خود ار از دست میدهند.

بیماری مزمن ریه

کووید-۱۹ یک ویروس تنفسی است که از طریق پروتئین هایی (معروف به گیرنده های ACE2) به سلول های تنفسی بدن متصل می شود. گیرنده های ACE2 در تراکم بالا در مری و مجرای وجود دارند. در این مکان ها ویروس میتواند باععث بروز علائم کرونا در سیستم تنفسی فوقانی شود. اما، در برخی افراد، ویروس می تواند در بخش های عمیق تر ریه ها، به آلوئولها منتقل شوند که آنجا گیرنده های ACE2 نیز وجود دارند. در این شرایط سندروم دیسترس تنفسی حاد ایجاد میشود که یک تهدید بالقوه برای حیات است.

بنابراین جای تعجب ندارد که افراد مبتلا به بیماریهای مزمن ریه در معرض خطر بالای عوارض ناشی از ابتلا به COVID-19 قرار دارند. برخی از این بیماری های مزمن عبارتند از:

• آسم
• برونشکتازی
• بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) ، که شامل برونشیت مزمن و آمفیزم است
• فیبروز کیستیک
• فیبروز ریوی و سایر بیماریهای بینابینی ریه

خطر ممکن است بسته به نوع بیماری درگیر باشد:

• COPD و بیماری بینابینی ریه: با زخم پیشرونده (فیبروز) و از بین رفتن خاصیت ارتجاعی ریه تشخیص داده می شود. در صورت بروز عفونت، این بیماری می تواند توانایی شخص در تنفس را به شدت کاهش دهد.
• آسم: آسم باعث ایجاد زخم نمی شود، اما این نگرانی وجود دارد که عفونت کرونا ممکن است یک حمله شدید و بالقوه تهدیدکننده برای زندگی را در مبتلا ایجاد کند.
• فیبروز کیستیک و برونشکتازی: این دو شرایط با تولید بیش از حد مخاط همراه هستند.

سالمندان بزرگتر از ۶۵ سال

براساس CDC (مرکز پیشگیری و درمان بیماری های آمریکا)، از هر ۱۰ مرگ ناشی از کووید-۱۹ در ایالات متحده، ۸ نفر بزرگسالان ۶۵ سال و بالاتر از آن هستند. به نظر میرسد هرچه سن وسال بالاتر میرود احتمال ابتلاء و مرگ نیز بالاتر میرود. تخمین زده می شود که در آمریکا ۱۰ تا ۲۷ درصد از بزگسالان بالای ۸۵ سال در آمریکا بر اثر این ویروس جان خواهند سپرد.

این مرکز میگوید که در بین بزرگسالان ۶۵ تا ۸۴ ساله، در صورت ابتلاء به COVID-19، بین ۳۱ تا ۵۹ درصدشان نیاز به بستری شدن دارند. از بین این افراد نیز بین ۴ تا ۱۱ درصد خواهند مرد. این شرایط در بزرگسالان ۸۵ و بالاتر حتی بیشتر نگران کننده است، آن ها ۷۰٪ نیاز به بستری شدن در بیمارستان و ۲۷٪ احتمالا خواهند مرد.

اما چرا سالمندان تا این در معرض خطر ابتلاء به کرونا هستند؟

به خاطر دلایل زیر سالمندی از عوامل خطر کرونا است:

• از دست دادن عملکرد سیستم ایمنی بدن: عملکرد سیستم ایمنی بدن با افزایش سن ، به طور مداوم کاهش می یابد ، و باعث می شود سالمندان در مقابله با عفونت های شایع و غیر معمول، کمتر تاب و توان داشته باشند.
• التهاب: از آنجا که سیستم ایمنی در سالمندان اغلب دچار اختلال می شود ، در تلاش برای مهار عفونتی مثل کرونا، بدن بیش از حد دچار التهاب میشود.
• عوارض ناشی از بیماری ها: از آنجا که بزرگسالان مسن عموماً دارای نگرانی های بهداشتی متعددی هستند ، یک عفونت شدید تنفسی می تواند باعث ناراحتی و عوارض بیشتری در یک سالمندی که بیماری قلبی، کلیوی یا کبدی دارد شود.
• کاهش عملکرد ریه: از آنجا که ریه ها با افزایش سن ، بخش اعظمی از خاصیت ارتجاعی خود را از دست می دهند، در صورت شکل گیری عفونتی مانند پنومونی عملکرد ریه دچار اختلال خواهد شد.

سیستم ایمنی تضعیف شده (از مهمترین عوامل خطر کرونا)

افرادی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف شده کمتر از سایرین توانایی مقابله با کرونا را دارند. در این افراد از بین رفتن قدرت ایمنی نه تنها خطر تشدید عفونت را افزایش می دهد بلکه احتمال ابتلا به بیماری های شدیدتر را نیز افزایش می دهد.

افرادی که در شرایط زیر قرار دارند بیشتر از همه به تضعیف سیستم ایمنی دچار میشوند:

• افراد مبتلا به HIV
• افرادی که تحت شیمی درمانی و پرتودرمانی جهت درمان سرطان قرار می گیرند
• گیرندگان پیوند عضو، که به داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی طولانی مدت احتیاج دارند تا از به پذیرش بدن به عضو جدید کمک کنند
• افراد دارای نقص ایمنی اولیه (که معمولاً مربوط به نقص ژنتیکی ارثی هستند)