پانکلولیت یا (Pancolitis) نوعی کولیت اولسراتیو است که بر کل روده ها یا روده بزرگ تأثیر می گذارد و در اصل نوعی بیماری التهابی روده است. نام کامل آن کولیت پان اولسراتیو یا (pan-ulcerative colitis) است و گاهی اوقات به عنوان کولیت کلی یا کولیت جهانی نیز شناخته می شود.
پانکلولیتیس یک بیماری مزمن است، به این معنی که در طی یک دوره طولانی ایجاد می شود و در حال حاضر هیچ درمانی شناخته شده ای برای آن وجود ندارد.
این وضعیت یک بیماری خود ایمنی مزمن است که بر روده بزرگ تأثیر می گذارد. در انتهای روده بزرگ؛ راست روده (رکتوم) قرار دارد که مدفوع از طریق آن به مقعد و سپس خارج بدن هدایت می شود.
در کولیت اولسراتیو ، زخم های کوچک می توانند در روده بزرگ ایجاد شده و باعث ایجاد چرک و مخا ط شوند. این وضعیت به نوبه خود، می تواند به ناراحتی شکم ، اسهال و خونریزی روده منجر شود.
کارشناسان تخمین می زنند که حدود ۲۰ درصد از افرادی که به کولیت اولسراتیو مبتلا هستند، دچار پانکولیتیس خواهند شد.
انواع دیگر کولیت اولسراتیو شامل موارد زیر است:
علائم اصلی پانکولیت عبارتند از:
سایر علائم معمولی پانکولیتیس می تواند شامل موارد زیر باشد:
اگر فردی علائم پانکولییت را برای مدت قابل توجهی تجربه نکرده باشد و علایم آن به طور ناگهانی بازگردد، می گویند که بیماری عود پیدا کرده است. در طول شعله ور شدن و عود مجدد بیماری، فرد همچنین می تواند علائم دیگری را در سایر نقاط بدن تجربه کند:
کولیت اولسراتیو نوعی بیماری التهابی روده است. این کولیت یک بیماری خود ایمنی است، به این معنی که به جای دفاع از بدن در برابر عفونت، سیستم ایمنی اشتباها به بافت سالم روده ها حمله می کند.
علل دقیق کولیت اولسراتیو هنوز مشخص نیست ، اما دانشمندان فکر می کنند که ترکیبی از عوامل منجر به ایجاد این بیماری می شود.
عوامل مختلف ایجاد این بیماریی عبارتند از:
در حالی که افراد در هر سنی می توانند به پانکولیت مبتلا شوند، اما این بیماری بیشتر در افراد بین سنین ۱۵ تا ۲۵ سال تشخیص داده می شود. و معمولا زن و مرد هر دو به یک اندازه تحت تأثیر قرار می گیرند.
اگر پزشک نگران این باشد که فرد ممکن است هر نوع بیماری التهابی روده داشته باشد، درخواست تست های زیر را خواهد کرد:
درمان پانکولیت به این بستگی دارد که وضعیت آن تا چه حد شدید است و چه علائمی از آن بر زندگی فرد تأثیر می گذارد.
در حالی که هیچ درمان شناخته شده ای برای این بیماری وجود ندارد، دو هدف اصلی درمان، این هستند که علایم را از بین ببریم و مانع از وخیم تر شدن بیماری شویم. دو نوع درمانی که در حال حاضر برای پانکلولیت وجود دارد ، دارو درمانی و جراحی است.
چهار شکل اصلی دارویی که برای درمان پانکولییت استفاده می شود عبارتند از:
برخی از عوارض بسیار جدی پانکولیت وجود دارد:
پانکلولیت یک بیماری مزمن است که هیچ درمانی ندارد و افرادی که با آن زندگی می کنند می توانند مشکلات جسمی و عاطفی قابل توجهی را تجربه کنند.
وقتی کسی دچار عود مجدد و شعله ور شدن علایم این بیماری می شود، ممکن است مجبور شود فعالیت های خود را محدود کرده یا تغییر دهد. اما، در دوره های بهبودی، بیشتر افراد می توانند زندگی عادی و سالمی را در پیش بگیرند.
این بیماری می تواند بر روابط و کار تأثیر بگذارد، اما صحبت کردن و دریافت حمایت عاطفی از خانواده، دوستان و متخصصان مراقبت های بهداشتی می تواند به مدیریت بیشتر بیماری کمک کند.
چشم انداز بیماران مبتلا به این عارضه در صورت درمان و رسیدگی های بعدی خوب است و بعید است که تحت چنین شرایطی بیماری بتواند آن ها را زمین گیر کرده یا به کلی از زندگی روزانه بازدارد.