آشنایی با عمل جراحی پولیپکتومی

پولیپکتومی یا (polypectomy) به عمل جراحی برای از بین بردن پولیپ ها گفته می شود. شایع ترین انواع این عمل، پولیپکتومی رحمی و پولیپکتومی روده بزرگ هستند.

با این وجود، این عمل در هر ناحیه از بدن مانند بینی یا معده که دچار پولیپ می شود ، انجام می شود. پولیپ ساختار رشد یافته ای است که در برخی بافت های بدن دیده می شود و گاهی اوقات در عملکرد آن بافت اختلال ایجاد میکند. این عمل جراحی پولیپ هایی را که باعث بروز علائم می شوند از بین می برد.

انواع پولیپکتومی

دو نوع متداول از این عمل جراحی عبارتند از:

• پولیپکتومی رحم: برای از بین بردن پولیپ بافت آندومتر (لایه داخلی رحم)
• پولیپکتومی روده بزرگ: برای از بین بردن پولیپ ها در بافت روده بزرگ.

پولیپ ها ممکن است در مناطق دیگر بدن نیز ایجاد شوند. برخی بخش های دیگر که میتواند دستخوش پولیپ شود عبارتند از:

• بینی
• دهانه رحم
• تارهای صوتی
• معده

پولیپ چیست؟

پولیپ ها از بافت ها شروع می شوند و کم کم به طرف داخل فضاهای توخالی بدن رشد می کنند. به عنوان مثال، پولیپ کولون از بافت روده بزرگ شروع می شود، سپس به فضای توخالی گسترش می یابد.

بیشتر افراد پولیپ‌هایی خوش خیم دارند که برخی از آنها پیش سرطانی و بعضی دیگر از آن ها سرطانی هستند.

درصد شیوع

پولیپ‌ها مشکلات و ضایعاتی نسبتا رایج هستند، و بیشتر مردم نمیتوانند از وجود آنها مصون باشند. بین ۲۰ تا ۳۰ درصد آمریکایی ها دارای پولیپ روده بزرگ هستند. پولیپ‌های رحمی با افزایش سن در خانم ها شایع تر می شوند و در زنان یائسه نیز بسیار شیوع دارند.

نکته: فقط ۳-۵٪ این ساختارها سرطانی هستند.

پولیپ ها تا چه حد بزرگ می شوند؟

حتی وقتی پولیپ سرطانی نیست، بعضی از آن ها بسیار بزرگ می شوند. افزایش سایز این ساختارها ممکن است جریان خون بافت های اطراف را دچار تغییر و تحولاتی کند، در نتیجه بر اندام های مختلف فشار وارد می شود و علایم و عوارض دیگری برای شخص ایجاد می شود.

عمل جراحی پولیپکتومی

• برای شروع عمل جراحی پولیپکتومی همیشه بیهوشی لازم نیست. در صورت عدم وجود بیهوشی، از یک داروی آرامشبخش و یا بیحسی موضعی استفاده شود.
• نحوه آماده سازی برای پولیپکتومی به تکنیک جراحی و محل پولیپ بستگی دارد.
• افرادی که تحت عمل جراحی برداشتن پولیپهای رحمی با بی حسی موضعی قرار دارند ممکن است نیاز به آماده سازی خاصی نداشته باشند.
• با این حال، پولیپکتومی روده بزرگ نیاز به خالی شدن روده بزرگ دارد. بیماران ممکن است در مدت زمان ۱۲ تا ۲۴ ساعت قبل از عمل نیاز به استفاده از ملین داشته باشند.

تکنیک های جراحی و آنچه از این عمل انتظار میرود

بیشتر پولیپ‌ها را می توان با دستگاه اسکوپ از بین برد. اسکوپ لوله ای است که پزشک جراح به منظور حذف پولیپ‌ ها آن را به داخل بدن و موضع عمل هدایت میکند.

برای انجام پولیپکتومی رحمی ، پزشک ابزار جراحی خود را از طریق واژن، داخل دهانه و به داخل رحم هدایت میکند. از آنجایی که وسیله وارد شده اسکوپ است، می تواند از تصاویر مخابره شده آن به روی یک مانیتور برای هدایت ابزار جراحی استفاده کرد.

در طی پولیپکتومی روده بزرگ، پزشک لوله را از طریق رکتوم (راست روده) وارد کولون می کند. همانند پلیپکتومی رحمی، دوربین و نور اسکوپ به پزشک کمک می کند تا پولیپها را پیدا کند.

پزشکان برای از بین بردن پولیپ از تکنیک های مختلف جراحی استفاده می کنند. برخی از این روش ها عبارتند از:

• با فورسپس سرد: این تکنیک معمولاً برای برداشتن پولیپ‌های کوچک مورد استفاده قرار می گیرد.
• با فورسپس گرم: این تکنیک شبیه به فورسپس سرد است. با این وجود، علاوه بر گرفتن نوک پولیپ، جراح از روشی به نام الکتروکوتر برای سوزاندن هر گونه پولیپ باقی مانده و جلوگیری از خونریزی استفاده می کند.
• و پلیپکتومی اسنیر: حلقه ای است که می تواند پولیپ را در بگیرد و از بین ببرد. اگر اندازه پولیپ ها بیشتر از ۱ سانتی متر باشد، معمولا از این روش جراحی استفاده میکنند.

هنگامی که پولیپ‌ها بسیار بزرگ هستند ، ممکن است لازم باشد که آنها را از طریق برش جراحی جدا کرد. این روش پیچیده تر است و نیاز به بیهوشی عمومی دارد.

ریکاوری و دوره نقاهت

بهبودی از پولیپکتومی معمولاً حدود ۲ هفته طول می کشد. بیماران ممکن است بعد از عمل خصوصاً بلافاصله بعد از عمل احساس درد کنند. مصرف داروی ضد درد که پزشک جراح تجویز می کند می تواند به شما در کنترل درد کمک کند.

بعد از عمل  طبیعی است که مقداری خونریزی را تجربه کنید ، اما اگر خونریزی بسیار سنگین است، یا متوقف شده و دوباره شروع می شود، یا بوی ناخوشایندی دارد که می تواند نشان دهنده عفونت باشد، با پزشک خود تماس بگیرید .

از کجا بدانم که پولیپ دارم؟

بیشتر افراد مبتلا به پولیپ حتی نمی دانند که به یک یا تعدادی از آن ها مبتلا هستند. در صورت بروز علائم، پزشک ممکن است آزمایش غربالگری را برای شما توصیه کند. در بعضی موارد، پولیپ‌ها به عنوان بخشی از غربالگری یک مشکل دیگر کشف می شوند.

نکته: افرادی که علائم مربوط به پولیپ دارند ، مانند درد یا خونریزی ، معمولاً نیاز به برداشتن پولیپ دارند.

خطرات

مانند همه جراحی ها، عمل جراحی پولیپکتومی نیز میتواند عوارضی داشته باشد:

• پروفوره یا سوراخ شدن اندام: این حالت هنگامی رخ می دهد که اندامی تحت عمل قرار میگیرد سوراخ شود. این وضعیت حتی می تواند کشنده باشد، اما نادر است.
• خونریزی بیش از حد: بعضی اوقات زخم به درستی بهبود نمی یابد و باعث خونریزی بیش از حد می شود.
• عفونت: هر زخمی می تواند آلوده شود و زخم پولیپکتومی ایجاد شود.
• برداشتن ناقص یا پلیپکتومی ناکامل: بعضی اوقات برخی از بافت‌ های وابسته با پولیپ برداشته نمی شود و این امر نیاز به انجام دوباره عمل دارد.

خلاصه

پولیپ ها ساختارهای شایعی هستند که افراد بسیاری را درگیر خود می کنند. غالبا تا زمانی که باعث بروز علایم نشوند برداشته نمی شوند. اما به محض اینکه علایم شروع شوند و شخص دچار ناراحتی باشد، باید اقدام به برداشتن آن ها کرد. شایع‌ترین این ساختارهای اضافی، پولیپ‌های بینی، کولون و رحم هستند. این ساختارها با کمک عمل جراحی پولیپکتومی برداشته می‌شوند.