سرطان مثانه، سرطانی است که از بافت مثانه یا آستر داخلی آن آغاز می شود. سرطان می تواند به بافت های مجاور گسترش یابد (متاستاز پیدا کند) و یا اینکه می تواند از طریق سیستم گردش خون یا سیستم لنفاوی برای انتشار به مناطق دور دست استفاده کند.
اگر مبتلا به سرطان مثانه مرحله ۳ هستید، بدین معنی است که سرطان به بیرون از بافت مثانه شما گسترش یافته است. این سرطان در خانم ها، ممکن است به رحم یا واژن آنها گسترش یافته باشد. در مردان نیز، ممکن است به پروستات یا وزیکولهای منی گسترش یافته باشد. اما سرطان در این مرحله هنوز به غدد لنفاوی یا نقاط دوردست نرسیده است. خوشبختانه اگرچه سرطان مثانه مرحله ۳ پیشرفته است، اما می توان آن را با موفقیت درمان کرد.
در مراحل اولیه، احتمالاً مقداری خون در ادرار مبتلایان دیده شود و یا در عادت های ادراری و روده تغییراتی ایجاد شود. علاوه بر این، در این مرحله از سرطان علایم شایع زیر نیز در مبتلایان دیده می شود:
درمان استاندارد برای سرطان مرحله ۳ این بافت ادراری، جراحی است که معمولاً بهمراه سایر روشهای درمانی انجام می شود.
شما به عنوان یک بیمار که به این عارضه مبتلا هستید، حتما باید در مورد اهداف درمانی با پزشک خود صحبت کنید. و تمام مزایا و خطرات احتمالی هر روش درمانی را ارزیابی کنید. برخی روش های جراحی برای معالجه کامل بیماری صورت میگیرد و برخی دیگر برای کند کردن پیشرفت یا تسکین علائم انجام داده میشوند. نوع درمان توصیه شده ممکن است به سلامت کلی شما بستگی دارد.
سیستکتومی رادیکال یک جراحی نیاز به بیهوشی عمومی و بستری شدن در بیمارستان دارد. این عمل شامل از بین بردن جزئی یا کامل بافت مثانه از طریق برش شکمی یا از طریق لاپاراسکوپی است.
در خانم ها تخمدان ها، لوله های فالوپ، رحم، دیواره قدامی واژن و مجرای ادرار برداشته می شوند. و در مردان نیز ، وزیکولهای پروستات و منی برداشته می شوند. حتی ممکن است غدد لنفاوی مجاور نیز برداشته شود.
داروهای شیمی درمانی طی چند ماه به صورت داخل وریدی تجویز می شوند. این پروسه درمانی می تواند قبل از عمل جراحی انجام شود تا تومور کوچک شود و سریعاً داروهای مقابله با سرطان را وارد بدن کند.
شیمی درمانی همچنین می تواند پس از عمل (به عنوان درمان کمکی) برای از بین بردن سلول های سرطانی که در طول عمل از بین نرفته اند، استفاده شود.
اگر سرطان غیرقابل جراحی باشد یا بیمار تحمل انجام جراحی را نداشته باشد، شیمی درمانی به تنهایی یا همراه با پرتودرمانی می تواند به عنوان درمان اصلی به برنامه درمانی شما اضافه شود. از جمله عوارض جانبی این پروسه، می توان به حالت بروز تهوع، ریزش مو و خستگی اشاره کرد.
در این روش از پرتوهای خاصی به مدت چندین هفته برای کاهش یا از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود. پرتودرمانی معمولاً در ترکیب با شیمی درمانی استفاده می شود، اما اگر نتوانید شیمی درمانی را تحمل کنید به تنهایی نیز قابل استفاده است. عوارض جانبی آن شامل خستگی و یا احساس سوختگی و سوزش پوست است.
مهارکننده های چک پوینت سیستم ایمنی نوعی دارو هستند که سیستم ایمنی بدن را برای حمله به سلول های سرطانی مهار می کند. این داروها هر دو یا سه هفته به صورت داخل وریدی تجویز می شوند. عوارض جانبی آن ها ممکن است شامل خستگی، حالت تهوع و عفونت ادراری باشد.
داروها و سایر روشهای درمانی می توانند به کنترل عوارض جانبی و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند.
در کارآزمایی بالینی از مسیرهای بالینی برای آزمایش درمان های تجربی استفاده می شود. از پزشک خود بخواهید در مورد کارآزمایی هایی که ممکن است برای شما مناسب باشد به شما توضیحاتی ارائه دهد.
درمان در این مرحله سرطان مثانه، احتمالاً شامل از بین بردن مثانه بیمار خواهد بود. بدون درمان یا در صورت عدم موفقیت آمیز بودن آن، سرطان مثانه مرحله ۳ می تواند در حمله به بافت ها و اندام های دوردست پیشرفت کند.
هنگامی که هیچ نشانه ای از سرطان وجود نداشته باشد میگویند که شما در حال بهبودی و طی کردن دوره نقاهت هستید. در این مرحله حتی اگر درمان را تمام کرده باشید، به مراقبت های بعدی نیز نیاز دارید. پزشک شما برنامه ای برای بهبودی بهتر شما ارائه می دهد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
شانس بقا و چشم انداز یک چیز کاملا فردی است یعنی از شخصی به شخص دیگر متفاوت خواهد بود. به طور کلی شانس بقاء مبتلایان به سرطان مثانه مرحله ۳ به موارد زیر بستگی دارد:
نکته: با استفاده از داده های گردآوری شده از سال ۱۹۸۸ تا ۲۰۰۱ ، میزان بقاء نسبی پنج ساله برای سرطان مثانه مرحله ۳ حدود ۴۶ درصد است. درمان های در نظر گرفته شده برای سرطان به سرعت بهبود می یابند و بیشتر می شوند، بنابراین به یاد داشته باشید که این اعداد و ارقام فقط یک تخمین است و داده های جدیدتری را هنوز شامل نشده است.