آشنایی با اجزای ایمپلنت آلت تناسلی و کارکرد آن

ایمپلنت آلت تناسلی (penile implant) یا پروتز آلت تناسلی (penile prosthesis) درمانی است برای کسانی که از اختلال نعوظ (erectile dysfunction) رنج میبرند.

این عمل جراحی شامل قرار دادن میله های قابل انبساط یا انعطاف پذیر (rods) در آلت تناسلی مرد است. رادهای بادی (با قابلیت باد شدن) به کمک یک وسیله کوچک مملو از محلول نمکی یا سالینی و پمپ پنهان شده در داخل کیسه اسکروتوم دچار نعوظ میشوند.

با فشار دادن پمپ، محلول نمکی به دستگاه تناسلی مصنوعی مرد وارد میشود و آن را باد می کند تا حالت نعوظ شکل بگیرید. پس از مدتی دوباره میتوان ایمپلنت آلت را به حالت نخست و خنثی در آورد.

این روش درمانی معمولاً مخصوص مردانی است که سایر درمان های ED را بدون موفقیت امتحان کرده اند. بیشتر مردانی که جراحی انجام داده اند از نتایج راضی هستند.

در ادامه با انواع مختلف ایمپلنت آلت تناسلی، کاندیداهای مناسب عمل و انتظارات پس از کاشت پروتز مطالبی را خواهید خواند.

چه کسی باید پروتز آلت تناسلی بکارد؟

اگر با یکی از موارد زیر مواجه هستید احتمالا گزینه مناسبی برای انجام این عمل هستید:

اگر اختلال نعوظ مزمن دارید که زندگی جنسی شما را مختل می کند.
قبلاً داروهایی مانند سیلدنافیل، تادالافیل، واردنافیل و آوانافیل را مصرف کرده اید. (این داروها منجر به نعوظ مناسب برای مقاربت در حدود ۷۰ درصد از مردانی که از آنها استفاده می کنند هستند.)
اگر برای حل مشکلتان از پمپ آلت تناسلی مرد (دستگاه انقباض خلاء) استفاده کرده اید.
اگر یک بیماری مانند بیماری پیرونی دارید،که بعید است با سایر درمانها بهبود یابد.

اگر موارد زیر شامل شما باشد شما کاندید مناسبی برای جراحی ایمپلنت آلت نیستید:

اگر اختلال نعوظ شما برگشت پذیر است.
اگر اختلال نعوظ شما به دلیل مسائل عاطفی است.
اگر به هر دلیلی شما فاقد احساس جنسی هستید.
چنانچه به عفونت ادراری مبتلا هستید.
و اگر شما با التهاب، ضایعات یا سایر مشکلات پوستی در آلت تناسلی مردانه یا استخوان ران خود مواجه هستید.

بیشتر بخوانید : جراحی پرده آلت

برای کاشت پروتز آلت تناسلی باید چه مراحلی را طی کرد؟

در مراحل اول، پزشک معاینه فیزیکی کاملی را انجام داده و تاریخچه پزشکی شما را بررسی خواهد کرد. قبل از اقدام به کاش ایمپلنت، باید سایر گزینه های درمانی باید در نظر گرفته شود.

در مورد انتظارات و نگرانی های خود به پزشک بگویید. شما باید نوع ایمپلنت را انتخاب کنید، بنابراین در مورد جوانب مثبت و منفی هر یک از پزشک خود سؤال کنید.

ایمپلنت و پروتز سه تکه آلت (Three-piece implant)

دستگاه های با قابلیت باد شدن رایج ترین نوع ایمپلنت هستند.
پروتز سه تکه ای شامل یک مخزن سیال درست در زیر دیواره شکم است. پمپ و دریچه رهاسازی در اسکروتوم (کیسه بیضه) کاشته می شوند.
در این مدل دو سیلندر بادی در داخل آلت تناسلی مرد قرار می گیرد.
قرار دادن این پروتزه ها وسیع ترین نوع جراحی کاشت آلت تناسلی است. اما سفت ترین حالت نعوظ را ایجاد می کند.
و در نهایت این حال قطعات بیشتری برای نقص احتمالی وجود دارد.

ایمپلنت و پروتز دو تکه آلت (Two-piece implant)

نوع دیگری از ایمپلنت وجود دارد که دارای دو تکه است و در آن مخزن بخشی از پمپ است و در داخل کیسه اسکروتوم جای داده میشود.
قرار دادن پروتز ۲ تکه ای آلت یک عمل جراحی کمی پیچیده تر است.
حالت نعوظ معمولاً کمی ایمن تر از ایمپلنت ۳ تکه ست.

کاشت پروتز نیمه سخت یا سمی رژید (Semirigid implants)

نوع دیگری از جراحی پروتز آلت تناسلی مردان، استفاده از رادهای نیمه سخت و قابل انعطاف است که قابل تورم نیستند.
پس از کاشت، این دستگاه ها همیشه در یک وضعیت ثابت باقی میمانند.
نوع دیگری از ایمپلنت های سِمی رژید دارای یک سِری قطعه فنردار در هر انتها است. این ساختار باعث می شود که موقعیت یابی حین برقرار رابطه کمی آسان تر شود.
جراحی کاشت رادهای سِمی رژید ساده تر از جراحی های دیگر پروتزهای آلت است.
همچنین استفاده از آنها حین رابطه آسان تر است و احتمالاً با نقص کمتری مواجه می شوند.
اما رادهای نیمه سخت به آلت تناسلی فشار مداومی وارد می کنند و پنهان شدن آن ها می تواند تا حدودی سخت تر باشد.

عمل کاشت آلت تناسلی مصنوعی چگونه صورت می گیرد؟

جراحی ممکن است با استفاده از بی حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی انجام شود.
قبل از شروع عمل جراحی، ناحیه تناسلی شیو می شود. برای جمع آوری ادرار یک سوند ادراری در مثانه قرار داده می شود، و یک خط داخل وریدی (IV) برایت جویز آنتی بیوتیک ها یا داروهای دیگر در نظر گرفته میشود.
جراح برشی در قسمت تحتانی شکم، پایه آلت تناسلی یا دقیقاً زیر بخش گنبدی آن ایجاد می کند.
سپس بافت موجود در آلت تناسلی، که به طور معمول در طول نعوظ از خون پر می شود، کشیده می شود و دو سیلندر بادی (با قابلیت باد شدن) در داخل آلت تناسلی شما قرار می گیرد.
اگر ایمپلنت با قابلیت باد شدن و دو تکه را انتخاب کرده اید، مخزن، دریچه و پمپ مخزن در داخل کیسه بیضه قرار داده میشود.
اگر ایمپلنت شما با یک وسیله سه تکه است، پمپ در داخل اسکروتوم جاسازی میشود و مخزن آن زیر دیواره شکم قرار میگیرد.
سرانجام، جراح برش ها را می بندد. این روش ممکن است ۲۰ دقیقه تا یک ساعت طول بکشد. این کار معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود.

دوره ریکاوری

پس از عمل کاشت پروتز آلت تناسلی، دستورالعمل هایی در مورد نحوه مراقبت از محل جراحی و نحوه استفاده از پمپ به شما داده می شود.
ممکن است برای چند روز یا چند هفته به داروهای تسکین دهنده نیاز داشته باشید. پزشک احتمالاً آنتی بیوتیک ها را برای کاهش احتمال عفونت برای شما تجویز می کند.
شما ممکن است در طی چند روز آینده پس از عمل به کار خود برگردید، اما بهبودی کامل پس از عمل ممکن است چندین هفته طول بکشد.
شما باید در حدود چهار تا شش هفته فعالیت جنسی را از سر بگیرید.

میزان موفقیت و موثر بودن جراحی

حدود ۹۰ تا ۹۵ درصد از جراحی های کاشت آلت تناسلی با قابلیت باد شدن موفقیت آمیز در نظر گرفته می شوند. (یعنی آنها منجر به نعوظ مناسب برای مقاربت می شوند.) در بین مردانی که عمل جراحی کاشت پروتز آلت انجام داده اند، ۸۰ تا ۹۰ درصد راضی هستند. کاشت آلت تناسلی از نعوظ طبیعی تقلید می کند تا بتوانید مقاربت داشته باشید.

نکته: ایمپلنتها نقشی در سخت و سفت شدن سر آلت یا احساس ارگاسم ندارند.

نکته: مانند هر نوع جراحی دیگر، بعد از این عمل نیز خطر عفونت، خونریزی و تشکیل بافت اسکار وجود دارد. به ندرت، خرابی های مکانیکی، فرسایش یا چسبندگی رخ میدهد و نیاز به ترمیم یا برداشتن ایمپلنت به ندرت مورد نیاز است.

قیمت پروتزهای آلت

اگر انجام عمل به دنبال یک علت پزشکی مثل اختلال نعوظ یا ED باشد بیمه گذار بخشی از هزینه ها را به شما برمیگرداند. (ممکنه بخشی از هزینه یا تمام او رو به شما برگردونه). هزینه نهایی به عوامل مختلفی بستگی دارد: