سیروز کبدی (Cirrhosis) شرایطی را توصیف می کند که در آن بافت اسکار و زخم به تدریج جایگزین سلول های سالم کبد می شود.
این عارضه یک بیماری مترقی است که طی سالیان متمادی به آرامی پیشرفت میکند. در صورت ادامه این بیماری، تشکیل بافت اسکار سرانجام می تواند عملکرد کبد را متوقف کند.
بروز و مشاهده علائم معمولا در مراحل اولیه سیروز چندان شایع نیست. با این حال، با جمع شدن بافت اسکار، توانایی و عملکرد کبد نیز کم کم رو به کاهش می گذارد و علایم زیر در شخص مبتلا ایجاد می شود:
علائم و نشانه های زیر ممکن است با پیشرفت سیروز کبدی ظاهر شوند:
دلایل عمده سیروزکبدی عبارتند از:
از آنجا که در بیماری سیروز کبدی در ابتدا به ندرت علائمی وجود دارد، اغلب در هنگامی که بیمار برای ارزیابی سایر بیماری ها و اختلالات اقدام به انجام آزمایش میکند، سیروز تشخیص داده میشود.
هرکسی که علائم زیر را دارد باید سریعاً به پزشک خود مراجعه کند:
پزشک بیمار را معاینه می کند و به دنبال شواهدی مبنی بر بزرگ شدن کبد میگردد. پزشک علاوه بر این، از بیمار در مورد تاریخچه پزشکی و شیوه زندگی او سوالاتی می پرسد.
برای تشخیص بهتر ممکن است آزمایش ها و تست های زیر تشخیص داده شود:
اگر سیروز به اندازه کافی زود تشخیص داده شود، می توان با درمان علت اصلی آن، آسیب را به حداقل رساند:
سیروز کبدی می تواند منجر به بروز چندین بیماری دیگر شود که برخی از آنها تهدید کننده زندگی هستند:
برای جلوگیری از بروز بیماری سیروز کبدی ،بهتر است مصرف نوشیدنی های الکلی را محدود کرده یا قطع کنید. افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، واقعا درخطرند زیرا الکل پیشرفت بیماری را تسریع می کند.
برای جلوگیری از ابتلا به هپاتیت B و C ، موارد احتیاطی زیر را در نظر بگیرید:
نکته: از آنجایی که سیروز پس از رسیدن به مرحله معینی قابل برگشت یا ترمیم نیست، پیشگیری اغلب بهترین نوع درمان محسوب می شود.