فتق برشی یا (Incisional Hernias) میتواند بعد از انجام عمل جراحی بر روی شکم ایجاد شود. به این فتق ها، در اصطلاح پزشکی انسیژنال گفته میشود (در زبان فارسی انسزیونال خوانده میشود). این هرنی در حدود ۱۵ تا ۲۰ درصد افرادی که عمل جراحی شکمی دارند اتفاق می افتد.
قابل توجه ترین علامت فتق برشی، وجود برآمدگی در نزدیکی محل برش در شکم است. وجود این هرنی اغلب هنگامی که ماهیچه های خود را منقبض می کنید، (مانند زمان ایستادن، بلند کردن چیزی یا سرفه کردن) بسیار مشهود است.
علاوه بر برآمدگی قابل، هرنی انسزیونال دارای علایم زیر است:
به طور معمول بیشتر این هرنی ها حدود ۳ تا ۶ ماه پس از انجام عمل جراحی در برخی افراد بروز می کنند.
فتق ها اغلب در دو دسته زیر گنجانده میشوند:
در فتق قابل بازگشت، آن بخش از بافت که از طریق ساختار نگهدارنده تضعیف شده خود بیرون زده است، می تواند به عقب و جایگاه خود عقب رانده شود. این فتق ها ممکن است هنگام دراز کشیدن کوچک شده و یا حتی محو شوند.
فتق غیرقابل برگشت هنگامی اتفاق می افتد که بخشی از ساختار بیرون آمده (روده) حتی با دراز کشیدن و یا فشار دادن به عقب باز نمیگردد. فتق غیرقابل بازگشت می تواند به انسداد روده منجر شود، در اصطلاح به آن فتق مغبنی گفته میشود و نیازمند درمان و رسیدگی فوری دارد.
هرنی انسزیونال زمانی اتفاق می افتد که برش جراحی در دیواره شکم شما پس از عمل به درستی بسته نشود. این وضعیت می تواند باعث ضعف عضلات شکمی شما شده و به بافت و اندام امکان ایجاد فتق را می دهد.
علل رایج بروز هرنی انسزیونال عبارتند از:
برخی اوقات بدون دلیل خاصی جای برش جراحی در شکم بسته نشده است و با کوچکترین فعالیتی باز میشود.
بروز فتق برشی بعد از جراحی اورژانسی یا عمل جراحی که نیاز به برش بزرگی دارد، بیشتر محتمل است. اگر لبه های زخم پس از عمل به درستی در روبرو هم قرار نگیرند و به درستی بخیه نشوند، برش ممکن است به خوبی بهبود نیابد. در نتیجه احتمال ایجاد فتق افزایش پیا میکند.
چندین عامل خطر می تواند احتمال بروز فتق بعد از عمل را افزایش دهد:
هرنی انسیژنال به تنهایی و بدون مداخله از بین نمی رود و فقط با جراحی قابل درمان است.
اگر فتق کوچک و یا کاهش پذیر باشد، می توانید با خیال راحت جراحی را به تأخیر بیاندازید. ارائه دهنده خدمات بهداشتی شما هنگام تصمیم گیری در مورد جراحی ترمیم فتق، تاریخچه پزشکی و سایر عوامل دیگر را در نظر می گیرد.
اگر فتق شما ناراحتی کمی ایجاد کند یا اصلا موجب ناراحتی شما نشود، برنامه ریزی برای انجام عمل جراحی در یک فرصت مناسب معقولانه است.
اگر فتق شما رشد کرده یا غیرقابل بازگشت است، به عمل جراحی نیاز خواهید داشت. شیوه جراحی شما عموما به علائم، اندازهفتق و سابقه پزشکی شما بستگی دارد.
عمل جراحی باز شامل برش در محل ایجاد هرنی است. جراح بافت روده و سایر اندام های تشکیل دهنده فتق را به داخل شکم منتقل می کند و دهانه آن را می بندد. جراح در اغلب موارد از یک تکه مش برای تقویت محل ایجاد شده هرنی استفاده میکند.
در هرنیورافی به شیوه لاپاروسکوپی به جای یک ایجاد یک برش بزرگ؛ از چند برش کوچک در حد ۲ سانتی متر استفاده میشود.
جراحی لاپاروسکوپی کمتر تهاجمی است و ممکن است شما زودتر از بیمارستان خارج شوید و خطر عفونت کمتری داشته باشید.
نکته: ترمیم هرنی های بزرگتر با لاپاراسکوپی ممکن است چندان مفید نباشد.
جدی ترین عارضه هرنی انسزیونال یا برشی، انسداد روده و یا تبدیل شدن به هرنی مغبنی است. این نوع هرنی می تواند باعث مرگ بخشی از بافت روده شما شود. اگر این وضعیت بلافاصله معالجه نشود، می تواند تهدید کننده حیات باشد.
فتقهای کوچکی که درمان نمی شوند، با گذشت زمان بزرگتر می شوند. اگر فتقی بیش از حد بزرگ شود، می تواند باعث تورم و درد شدید در شکم شود. و در نهایت غیرقابل برگشت خواهد شد.
اگر این عارضه در هر اندازه ای باعث درد یا ناراحتی قابل توجهی شده یا تأثیر منفی بر کیفیت زندگی شما دارد، سریعاً با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود تماس بگیرید. عوارض بالقوه می تواند تهدید کننده زندگی باشند.
هرنی اینسیژنال لزوماً دلیلی برای نگرانی ندارند، اما باید متناسب فوریت یا شرایط خود دیر یا زود به درمان آن اقدام کنید.
به محض مشاهده یا احساس هر گونه علایم مرتبط با این عارضه، حتما برای ارزیابی به نزد پزشک بروید. کار معاینه و ترمیم این مشکل بر عهده جراح عمومی است.
منبع : https://www.sleeve.clinic/