ماهیچه های شما (به طور معمول ماهیچه های شکم) معمولاً به اندازه کافی قوی هستند که روده و اندام شما را در جای مناسب خود نگه دارند. با این وجود، گاهی اوقات، بافتهای داخل شکمی شما هنگام ضعف بیش از حد بخشی از ماهیچه ها و دیگر ساختارهای نگهدارنده، تحت فشار، از میان بخش ضعیف شده بیرون میزنند.
اگر بخشی از بافت به دیواره کانال فمورال وارد شود، به آن هرنی فمورال (femoral hernia) گفته می شود. هرنی فمورال به صورت برآمدگی در نزدیکی کشاله ران ظاهر می شود.
کانال فمورال شریانهای استخوان ران، رگهای کوچکتر و اعصاب را در خود جای داده است. کشاله ران دقیقاً زیر لیگامان اینگوینال واقع شده است. به هرنی فمورال، فتق رانی و همچنین فموروسل (femorocele) نیز گفته می شود.
زنان بیشتر از مردان از فتق فمورال رنج می برند. به طور کلی، این نوع فتق چندان متداول نیست. بیشتر انواع هرنی هایی که در بخش کشاله ران ایجاد می شوند مربوط به فتق اینگوینال است. و تنها کمتر از ۳ درصد کل فتقها، فمورال هستند.
اکثر هرنی های فمورال فاقد علائم هستند. با این حال، اگر در طول این مشکل، جریان خون ساختاری که به داخل کانال فمورال بیرون زده است مختل شود، مشکلات جدی همراه با علایم آزاردهنده خواهید داشت.
علت دقیق بروز این نوع هرنی و سایر فتقهای دیگر در بیشتر اوقات ناشناخته است. این امکان وجود دارد که کسی با ضعف در ساختار کانال رانی یا فمورال متولد شده باشد. این امکان نیز وجود دارد بر اثر عوامل دیگری به مرور زمان این ساختار دچار ضعف شده باشد.
علل زیر در پیدایش هرنی فمورال نقش دارند:
در برخی موارد اگر دچار فتق فمورال باشید، حتی ممکن است متوجه آن نشوید. فتقهای کوچک و متوسط ،معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی کنند.
فتق بزرگ ممکن است مورد توجه بیشتری باشد و باعث ناراحتی شوند. برآمدگی در ناحیه کشاله ران، نزدیک بخش فوقانی و داخلی ران نشانه ای از این مشکل خواهد بود.
در چنین وضعیتی هنگام ایستادن، بلند کردن اجسام و یا خم شدن درد متوسط تا شدیدی را تجربه خواهید کرد. این فتق اغلب در نزدیکی استخوان لگن قرار دارد و در نتیجه ممکن است باعث درد لگن شود.
علائم شدید می تواند نشانگر این باشد که هرنی فمورال موجب انسداد در روده شما شده است. این یک وضعیت بسیار جدی به نام مغبنی یا (strangulation) است. این وضعیت باعث نکروز یا از بین رفتن بخشی از بافت روده که در کانال فمورال گیر افتاده است میشود.
سایر علایم شدید این وضعیت عبارتند از:
پزشک آرام آرام با لمس کردن ناحیه کشاله ران، یک معاینه فیزیکی انجام خواهد داد. معاینه فیزیکی اولین راه تشخیص هرنی فمورال است.
سونوگرافی از ناحیه شکم و کشاله ران می تواند تشخیص اولیه پزشک را تأیید کند. فناوری تصویربرداری می تواند نقص دیواره عضله و همچنین نوع بافت بیرون زده را نشان دهد.
فتقهای فمورالی که کوچک و بدون علامت هستند، ممکن است نیازی به درمان خاصی نداشته باشند. پزشک شما ممکن است وضعیتتان را کنترل کرده تا ببیند علائم شما پیشرفت می کند یا خیر. اما فتقهای متوسط و بزرگ فمورال به خصوص اگر باعث ایجاد هر نوع ناراحتی شوند. نیاز به ترمیم جراحی دارند.
ترمیم فتق یا هرنی رانی از طریق جراحی و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. این بدان معناست که شما در این روش به خواب فرو خواهید رفت و هیچ درد یا خاطره ای از عمل به خاطر نخواهید آورد.
روند ترمیم هرنی فمورال می تواند به صورت جراحی باز، یا لاپاروسکوپی انجام شود. روش باز تهاجمی تر است و نیاز به برش بزرگتر و یک دوره ریکاوری طولانی تری دارد. جراحی لاپاروسکوپی از سه تا چهار برش به اندازه چند سانتی متر استفاده می کند. و از دست دادن خون به حداقل می رسد. نوع جراحی انتخاب شده برای ترمیم فتق فمورال به چند عامل زیر بستگی دارد:
به عنوان مثال، عمل جراحی لاپاروسکوپی باعث درد و زخم و مدت زمان کمتری نسبت به جراحی باز میشود. با این حال، این یک روش کمی گران تر و پرهزینه تر نسبت به عمل جراحی باز است.
در هر دو عمل، جراح برای دسترسی به ناحیه فتق، برشی در ناحیه کشاله ران شما ایجاد می کند. روده یا سایر بافت های بیرون زده از ناحیه کانال فمورال به وضعیت اولیه و مناسب خودشان بازگردانده می شوند. جراح برش ایجاد شده را در پایان عمل میدوزد و ممکن است با کمک وسیله ای به نام مش (mesh) از بروز و عود مجدد هرنی پیشگیری کند.
فتق فمورال به طور کلی شرایط پزشکی تهدیدآمیزی برای حیات نیست. اما انسداد و اختلال جریان خون بخش بیرون زده در کانال فمورال، می تواند تهدید کننده حیات باشد. و باید از طریق جراحی اورژانسی درمان شود. تخمین ها نشان میدهد که روده پس از اینکه با اختلال خونرسانی مواجه شود، تقریباً ۸ تا ۱۲ ساعت زنده خواهد ماند و در این مدت علایم شدید و دردناکی را تجربه خواهید کرد.
غمل جراحی هرنی فمورال ایمن است و نتایج معمولا مثبت ارزیابی میشوند. بیشتر افراد می توانند ظرف دو هفته به فعالیت های سبک زندگی روزمره خود برگردند. بیشتر افراد طی شش هفته کاملاً بهبود می یابند.
درصد عود فتق رانی بسیار کم است. سرویس بهداشت ملی انگلستان (NHS) تخمین می زند که تنها ۱ درصد از افرادی که فتق فمورال دارند، با خطر عود مجدد این عارضه همراه هستند.
ترجمه شده از وبسایت: healthline.com