هرچند که کلیات انجام عمل جراحی بینی و مراقبت های بعد از آن یکی است، اما جزئیات آن در میان جراحان و بیماران مختلف با هم متفاوت است. هر جراحی بر اساس مهارت خود و یا ترجیح بیمار از تکنیک های خاصی برای جراحی رینوپلاستی استفاده می کند. این نکته در خصوص چسب بینی نیز صادق است.
هر چند که هدف اصلی استفاده از چسب بینی بعد از عمل یکی است، اما نحوه چسب زدن می تواند از جراحی به جراح دیگر کمی متفاوت باشد. وبسایت نسخه در این مقاله به صورت کامل به دلیل استفاده و اهمیت چسب بینی در عمل جراحی رینوپلاستی خواهد پرداخت. ما را تا پایان این مقاله همراهی کنید.
طی عمل جراحی زیبایی بینی معمولا ساختارهای بینی از جمله پوست، غضروف، مخاط و استخوان دستکاری می شوند. دستکاری و انجام برخی کارهای دیگر بر روی این ساختارها نیازمند تثبیت است. اگر تغییرات ایجاد شده مورد حمایت و پشتیبانی چیزی یا ساختاری قرار نگیرند، چند روز بعد از عمل بینی فرم ناخوشایندی به خود می گیرد.
جراح بینی برای جلوگیری از بروز این اتفاق، پس از اتمام عمل به منظور فیکس شدن یا تثبیت موقعیت ساختارهای دستکاری شده، از چسب بینی و یا اسپلینت (گچ بینی) استفاده می کند.
اسپیلینت یا همان گچ بینی نیز در کنار چسب به فیکس شدن نتیجه عمل کمک می کند. از آنجا که بینی پس از عمل پک می شود (استفاده از تامپون حاوی پماد تتراسایکلین برای پیشگیری از بروز عفونت و خونریزی)، برای تثبیت بیشتر و محافظت از بینی، باید نزدیک ۵ تا ۷ روز مورد استفاده قرار بگیرد.
علاوه بر نقش محافظتی، گچ بینی میتواند ورم بینی را کمتر کند. البته از بروز بیشتر ورم بینی جلوگیری می کند. با این حساب تا یک هفته بینی شما می تواند از ضربه و یا تغییر شکل در امان بماند.
اسپلینت تا ابد بر روی بینی شما قرار نخواهد گرفت و لاجرم پس از نهایتا ۱ هفته باید برداشته شود. پس از برداشته شدن کچ بینی، وظیفه حمایت و حفاظت از بینی بیشتر برعهده چسب بینی است. از لحظه برداشتن کچ، شما باید مدت زمانی حدود دو یا ۳ ماه به صورت پیوشته از چسب برای محافظت و حفظ شکل جدید بینی استفاده کنید.
نکته:
استفاده از چسب در بیشتر موارد ممکن است پیوسته نباشد و برای مثال برخی از بیماران ممکن است شب ها بیشتر از چسب استفاده کنند. یا دوست داشته باشند همیشه آن را استفاده کنند.
بیمار به راحتی میتواند چسب هایی که استفاده می کند را به آرامی برداشته و با شرط یادگیری نحوه چسب زدن اقدام به تعویض چسب ها کند.
عمل چسب زدن بی مورد نیست و نقش بسیار مهمی در مراقبت های پس از عمل جراحی بینی دارد. ماهیت این چسب ها به گونه ای است که مانع از ورم پوست بینی می شود و به تسکین پوست کمک زیادی می کند.
نحوه چسب زدن و مدت زمان آن معمولا در افراد مختلف فرق دارد. علت اصلی این تفاوت، ویژگی های پوست افراد است. همه افراد پوست یکسانی ندارند و برخی پوستی نازک دارند که کمتر نیازمند چسب هستند و برخی دیگر پوست هایی ضخیم دارند.
مدت زمان استفاده از چسب در اشخاصی که پوستی نسبتا ضخیم دارند، معمولا بیشتر است. زیرا ضخامت پوست مانع از اعمال فشار بیشتر بر غضروف ها و ساختاری ها اصلاح شده می شود. بنابراین برای تثبیت کامل بینی جدید، باید مدت بیشتری از چسب بینی استفاده کرد.
پس به طور کلی دو خاصیت مهم و اصلی استفاده از چسب به قرار زیر است:
یکی دیگر از نقش های چسب بعد از عمل بینی این است که به نوعی هشداری برای افراد مختلف باشد. معمولا کسانی که چسبی روی بینی شما ببینند متوجه می شوند که به تازگی عمل کرده اید و سعی می کنند کاری نکننده به شما آسیبی برسد. (البته دعوا نکنید چون ممکنه چیزای دیگه اتفاق بیافته)
بیماران معمولا به یک اندازه از چسب و ساختارهای محافظ استقبال نمی کنند. برخی از افراد ممکن است هیچ مشکلی با چسب زدن نداشته باشند و تا ماه ها به راحتی و بدون دردسر از آن استفاده کنند. در حالی که بعضی بیماران ممکن است نتوانند بیشتر از چند هفته چسب را تحمل کنند
برخی از افراد ممکن است به چسب حساسیت داشته باشند. برای مثال ممکن است طی استفاده مکرر از چسب، پوستشان جوش بزند یا دچار التهاب شود. اگر فکر میکنید پوست شما ممکن است به این چسب ها حساس باشد با جراح بینی خود صحبت کنید.
جراح بینی معمولا بعد از عمل به بیماران خود نکات زیر را گوش زد می کند:
دستورالعمل های زدن چسب به بینی عمل شده متفاوت است. بهتر است از همان جراحی که بینی شما را عمل کرده بخواهید به شما آموزش دهد که اینکار را به درستی انجام دهید. اما به صورت کلی می توانید برای اینکار مراحل زیر را دنبال کنید: