اختلالی در رشد مغز می باشد که باعث ایجاد مشکلاتی در تعامل و ارتباطات اجتماعی می شود.این اختلال الگوهای رفتاری را محدود و تکراری می کند. اختلال اتیسم شامل طیف گسترده ای از علایم می باشد و میزان شدت علایم در هر فرد متفاوت است.
برخی از کودکان علایم طیف اتیسم را در ابتدا بصورت کاهش تماس چشمی،عدم پاسخ به نام خود یا بی تفاوتی به والدین نشان می دهند.برخی دیگر از کودکان ممکن است در چند ماه اول یا سال های اول زندگی به طور عادی رشد می کنند.
اما بطور ناگهانی مهارت های زبانی که قبلا به دست آورده اند را از دست می دهند و پرخاشگر می شوند. (علایم معمولا بعد از ۲ سالگی مشاهده می شوند)
بعضی دیگر از کودکان مبتلا به طیف اتیسم مشکلاتی در یادگیری را نشان می دهند و معمولا هوش آنها از نرمال پایین تر است. سایر کودکان مبتلا به این اختلال دارای هوش نرمال و بیشتر از حد نرمال هستند معمولا این کودکان در برقراری ارتباط و به کارگیری آن در زندگی روزمره مشکل دارند و نمی توانند با موقیعت های مختلف تطابق پیدا کنند.
کودکان مبتلا به طیف اتیسم الگوهای رفتاری و علایق محدود و تکراری دارند که شامل نشانه های زیر می شود:
پاسخ ندادن با لبخند یا ابراز خوشحالی نکردن در سن ۶ ماهگی
با وجود تحقیقات گسترده هیچ مدرک معتبری وجود ندارد که ارتباطی بین این دو نشان دهد.
با تشکر از: کیوان نخبه زعیم – کارشناس کاردرمانی