فریاد زدن و جیغ و داد کردن یک مشکل رفتاری نسبتاً متداول در بسیاری از کودکان است. از سنین پایین تر، بیشتر بچه ها بر حسب تجربه به این نتیجه می رسند که فریاد زدن و ساز مخالف زدن با دیگران، روش موثری برای به دست آوردن خواسته هایشان است. آن ها تصور می کنند با این رفتار نادرست می توانند والدین را تسلیم خود و خواسته های خود کنند. اما هم آن ها و هم والدین باید بدانند که چنین رفتاری درست نیست و می تواند باعث بروز مشکلات رفتاری دیگری در آینده شود. به همین دلیل مهار چنین رفتار نادرستی در اسرع وقت مهم است. فریاد زدن بدون مداخله مناسب، میتواند بدتر شود. و یک بچه که مدام داد می زند احتمالاً در بزرگسالی می تواند صاحب شخصیت غیرطبیعی و ناسالمی شود.
وبسایت نسخه در این مقاله به معرفی راه کارهایی برای کاهش و یا متوقف کردن این رفتار نادرست خواهد کرد. اگر کودک شما نیز برای هر چیزی جیغ و داد می یزند حتما برای متوقف کردن رفتارش این مقاله را بخوانید.
داشتن قوانین آسان و در عین حال محترمانه می تواند بسیاری از مشکلات رفتاری کودک را اصلاح کند. برای مثال اگر کودک شما بیش از حد برای به دست آوردن چیزی داد می زند شما می توانید چنین قانونی برای او بگذارید:
“مودبانه و آرام درخواست کن، سپس مودبانه و آرام به چیزی که میخوای برس”
وضع چنین قانونی نه تنها برای کودکان خردسال بلکه برای نوجوانان نیز کارساز است. آن ها باید بدانند که درخواست مودبانه خواسته هایشان بهترین راه برای رسیدن به آن ها است. و فریاد کشیدن یک رفتار اشتباه است که آن ها را از خواسته هایشان دور می کند. تمام این قوانین ساده به بچه ها کمک می کند تا درک کنند که تلاش های نادرست آنها برای تغییر ذهنیت شما مؤثر نخواهد بود. و تنها ادب و نزاکت به همراه طرح خواسته، می تواند موثر واقع شود.
به سایر کسانی که در اطراف کودک شما هستند و به نوعی در تربیت او نقش دارند نیز درباره این قانون صحبت کنید. برای مثال اگر کودک شما در مهد کودک رفتاری مشابه دارد، به مربی او بگویید که شما در خانه چنین قانونی وضع کرده اید و شما نیز درباره فرزند من از این قانون پیروی کنید.
از این به بعد در هر موقعیتی اگر کودک شما فریاد زد شما تنها کافی است به او یادآوری کنید که : عزیزم ما در مورد داد زدن چه قانونی داشتیم؟” یا “قرار شد چجوری خواسته هاتو به من بگی؟” یا “خودت خوب میدونی که با این رفتار نمیتونی به چیزی که میخوای برسی”
گاهی اوقات فریاد زدن برای بچه ها یک عادت بد محسوب می شود و آن ها متوجه نیستند که در حال انجام دادن یک رفتار زشت و یا نامناسب هستند. شما باید در چنین مواقعی به کودک خود اخطار دهید و یا چیزهایی را به او یادآوری کنید. مثلا اگر در یک مهمانی داد میزند می توانید به او این جملات را بگویید:
در چنین مواقعی تنها یک توصیه کافی است تا کودک شما متوجه شود حداقل در این موقعیت نمی تواند داد بزند. و او متوجه کار خود می شود.
گوش دادن به جیغ و یا فریاد زدن بچه ها می تواند از صدای کشیدن ناخن روی دیوار و یا صداهای مشابه دیگر نیز آزاردهنده تر باشد. با این حال، آرام ماندن و حفظ خونسردی در این مواقع بسیار مهم است. یک نفس عمیق بکشید، برای یک لحظه اتاق را ترک کنید، یا اگر گوش دادن به موسیقی به شما کمک می کند تا آرام باشید، حتما برای آرامش خود یک موزیک آرام بگذارید.
خود را به چیزی سرگرم کنید و یا هر کاری که در لحظه از دستتان بر می آید انجام دهید. فقط عصبانی نشوید و کار را خراب نکنید.
در بسیاری از مواقع، توجه کردن به فریاد کشیدن کودکان به هر شکلی باعث بدتر شدن و ادامه این رفتار نادرست در آن ها می شود. دقت داشته باشید اگر حین فریاد کشیدن، کودک واکنش منفی از شما دریافت کند رفتار او حتی ممکن است بدتر شود.
دقت داشته باشید که گاهی اوقات نادیده گرفتن رفتارهایی نادرستی مانند داد زدن در بچه ها می تواند شکلی موثر در اصلاح رفتار آن ها باشد.
چنانچه کودک شما به طور معمول زمانی که به او می گویید “اسباب بازی هاتو از رو زمین بردار” شروع به داد و فریاد می کند، بهتر است هوشمندانه با او برخورد کنید. صحبت کردن با او حین داد زدن آنچنان که تصور می کنید نتیجه نمی دهد. او تصور می کند زمانی که داد می زند شما با او صحبت می کنید و به خواسته اش پاسخ مثبت می دهید. بنابراین رفتار او حتی می تواند بدتر شود. علاوه بر این، روند جمع آوری اسباب بازی ها نیز به تعویق می افتد. شما باید رفتار او را نادیده بگیرید.
نادیده گرفتن بدان معنی است که باید تظاهر کنید که انگار اصلاً نمی توانید صدای داد زدن او را بشنوید. به فعالیت عادی خود ادامه دهید. و سعی کنید صدای فریاد زدن او را نادیده بگیرید. با این وجود آمادگی این را داشته باشید که احتمالا او صدای داد زدن خود را بلندتر کند. زیرا معمولا اگر شما پاسخ او را ندهید برای برانگیختن واکنش شما، احتمالا کمی بیشتر داد بزند.
تا زمانی که رفتار او کاملا متوقف شود، او را نادیده بگیرید. سرانجام ، فرزند شما تشخیص می دهد که داد زدن کارساز نیست. فقط اطمینان حاصل کنید که در این کار شما تسلیم نمی شوید و رفتار فرزند شما نیز بدتر نمی شود.
به محض اینکه ناله کردن متوقف شد، به فرزندتان توجه مثبت نشان دهید. سعی کنید با گفتن یک جمله مثبت و دلگرم کننده و یا یک نگاه دوستانه از او قدردانی کنید. مثلا می توانید چنین جملاتی را به زبان بیاورید:
نه تنها در این مورد، بلکه برای تمام رفتارهای مثبت و درست فرزندان خود، آن ها را ستایش کنید. تشویق شدن آن ها توسط والدین به مرور زمان باعث می شود بسیاری از رفتارهای اشتباه فروکش کند. به رفتار خوب توجه زیادی داشته باشید زیرا با این کار احترام کودک خود را به جلب خواهید کرد.
والدین باید برای این مساله مهم وقت زیادی بگذارند. آن ها باید به کوذکان مهارت های لازم برای مدیریت احساساتی مانند نا امیدی، محرومیت، غم و اندوه را آموزش دهند. کودکان باید یاد بگیرند که بدون فریاد زدن نیز می توانند همه این احساسات را کنترل کنند.
برای این منظور شما باید درباره مفهوم احساسات و لزوم ابراز آن ها به شیوه ای صحیح بپردازید. کودک شما باید نوع احساسات خود را شناسایی کند و برای احساسات ناراحت کننده راه حل مقابله ای داشته باشد.
برای مثال ممکن است که فرزند شما بخواهد از خانه بیرون برود اما شما موافق خروج او از خانه نباشید. همین امر باعث می شود که او عصبانی شود. شما باید هوشمند باشید و مثلا به او بگویید:
“پسرم / دخترم شما میتونی به جای بیرون رفتن کار دیگری بکنی. مثلا تو نقاشی کشیدن رو دوست داری چطوره بیای با هم یه نقاشی بکشیم”
او می تواند با نقاشی کشیدن احساس عصبانیت خود را فروکش کند. و علاوه بر اینکه سرگرم شده است دیگر فریاد نخواهد کشید. این را فراموش نکنید که یاد دادن مهارت های مقابله ای صحیح و مثبت را به فرزند شما کمک می کند تا به صورت مثبت با احساسات خود کنار بیاید.
یکی دیگر از مهارت هایی که باید به فرزند خود یاد دهید، مهارت حل مساله است. اگر قصد داشتید به ساحل بروید اما هوا نامساعد است، ممکن است کودک شما عصبانی باشد و یا بسیار ناراحت شود. شما باید در داخل خانه یک فضای آرام برای فرزند خود فراهم کنید تا از ناراحتی و نا امیدی خارج شود. و در نهایت به او بیاموزید که چگونه مشکلاتش را به تنهایی حل کند تا بتواند بدون فریاد زدن با مشکلات خود روبرو شود.
ترجمه شده از وبسایت: verywellfamily.com