نودول روماتوئیدی

نودول روماتوئیدی یا (Rheumatoid nodules) توده‌های سفتی هستند که در زیر پوست ایجاد می‌شوند. این نودول ها در اصل یکی از نشانه‌های آرتریت روماتوئید هستند. و معمولاً در نزدیکی مفاصلی که تحت تأثیر این بیماری هستند شکل می‌گیرند.

در حدود یک چهارم افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید گره‌های روماتوئیدی شکل می‌گیرد. این نودول ها مسری یا خطرناک نیستند. اما بعضی اوقات می‌توانند نشانه‌ای از مدیریت ضعیف آرتروز باشند.

ندول روماتیسمی دقیقا چیست؟

ندول‌های روماتوئیدی همانطور که در مقدمه ذکر شد، یکی از عارضه‌های جانبی آرتریت روماتوئید هستند. اگرچه همه افراد مبتلا به این بیماری چنین نودول هایی را در پوست خود مشاهده نخواهند کرد. تصور بر این است که عوامل ژنتیکی نیز بر رشد آنها تأثیر می‌گذارد.

آرتریت روماتوئید یک بیماری خود ایمنی است. به این معنی که سیستم ایمنی بدن فرد، به برخی از بافت های سالم حمله می‌کند . آرتریت روماتوئید بیماری است که در آن، سیستم ایمنی به مفاصل سالم حمله می‌کند. و باعث تورم، درد و گاهی مشکل در حرکات مفاصل می‌شود.

با گذشت زمان، مفاصل ممکن است دچار تغییر شکل شوند و حرکت شخص را دردناک کنند. بیشتر افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید علائم را در هر دو طرف بدن خود تجربه می‌کنند.

نودول روماتوئید توده‌های محکم در زیر پوست هستند. این نودول ها دچار تغییر رنگ نمی‌شوند. آن‌ها همچنین خونریزی نمی‌دهند و شبیه برخی از برجستگی های پوستی دیگر مثل جوش نیستند. در عوض ، آنها مانند توده های گرد و محکم به نظر می‌رسند.

گره‌ها می‌توانند بصورت گروهی شکل بگیرند یا به صورت تکی در بخشی از پوست بدن تشکیل شوند. آنها در مناطقی مانند دست، پاشنه پا و آرنج بیشتر دیده می‌شوند، اما هر بخشی از بدن که تحت تأثیر آرتریت روماتوئید قرار دارد، می‌تواند دچار این گره های روماتوئیدی شود.

این توده های کوچک معمولاً دردناک نیستند، اگرچه در برخی موارد نیز میتوانند باعث درد شوند. در بعضی از افراد، پوست روی نودول ها آلوده یا دچار زخم می‌شود. این وضعیت میتواند منجر به درد شدید شود که نیازمند درمان فوری نیز خواهد بود.

بعضی از گره‌ها ممکن است با گذشت زمان از بین بروند. و برخی دیگر نه تنها از بین نمیروند بلکه بزرگتر نیز خواهد شد. افرادی که از آرتریت روماتوئید پیشرفته رنج میبرند، در معرض بیشتر ندول ها قرار میگیرند.

ندول روماتوئید حتی ممکن است نشان دهنده این باشد، که فرد در معرض خطر برخی دیگر از مشکلات و بیماری ها است. مبتلایان به این ندول‌ها نسبت به واسکولیت آسیب پذیر هستند. واسکولیت به التهاب رگ های خونی گفته می شود که می تواند بسیار دردناک و حتی تهدید کننده حیات باشد.

علل

آرتریت روماتوئید علت اصلی شکل گیری ندولهای روماتیسمی است. اما برخی از افراد مبتلا به این بیماری، نسبت به بقیه بیشتر مستعد تشکیل گره هستند. گره‌های روماتوئید نیز نشانه‌ای از التهاب و افزایش فعالیت سیستم ایمنی بدن است.

به نظر می‌رسد ندول ها با پروتئینی به نام فاکتور روماتوئید که در بسیاری از افراد مبتلا به‌روماتوئید تولید می‌شود، در ارتباط باشد. سطح بالای این فاکتور ممکن است مهم‌ترین عامل خطر گره‌های روماتوئید باشد. حدود ۴۰ درصد از افراد با سطح بالایی از فاکتو‌ر روماتوئید گره و نودول دارند.

عوامل خطر

پزشکان هنوز ندول‌های‌روماتوئید را کاملاً درک نمی‌کنند. و نمی توانند پیش بینی کنند چه کسی آنها را در خود توسعه می‌دهد. برخی از عوامل خطر درباره این عارضه عبارتند از:

• مصرف متوترکسات یا سایر داروهای آرتروز: برخی از افرادی که از متوترکسات استفاده می‌کنند، بیماری به نام ندولوز می‌گیرند، که باعث تشکیل گره و نودول در پاها، دست‌ها و گوش می‌شود.
• تروما در نزدیکی نقطه فشار: اغلب افراد گره‌های‌روماتوئید را در نقاطی که تحت فشار و استرس هستند مشاهده میکنند. تجربه بریدگی یا کبودی در آن نواحی، احتمال ایجاد گره‌روماتوئید را افزایش می‌دهد.
• ابتلا به آرتریت روماتوئید شدید: در افرادی که علائم جدی‌تری دارند، احتمال ابتلا به گره‌ها بیشتر است.
• استعمال دخانیات: برخی مطالعات حاکی از آن است افرادی که سیگار می‌کشند در مقابل بروز گره‌های‌روماتوئید آسیب پذیرتر هستند.

درمان

اگر این نودول‌ها باعث ایجاد درد یا علائم دیگر نشوند، معمولاً نیازی به درمان نخواهند داشت. در این وضعیت هدف از درمان، باید مدیریت علائم بیماری زمینه‌ای باشد. درمان های بی‌شماری می‌توانند به مدیریت آرتریت روماتوئید کمک کنند. برخی از آن‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

• فیزیوتراپی برای حفظ تحرک و کاهش درد.
• داروهای ضد درد مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs).
• برخی داروهای استروئیدی مانند پردنیزون.(استروئیدها می توانند التهاب ناشی از درد و علائم دیگر را کاهش دهند.)
• گره‌هایی که دردناک هستند یا نگرانی از بابت بدشکلی آن‌ها وجود دارد، می توانند با جراحی از بین بروند. با این حال، چون گره ها معمولاً به سایر درمان های آرتریت پاسخ می‌دهند، خطر جراحی ممکن است از مزایای مورد انتظار بیشتر باشد.

علاوه بر این، پزشک اغلب جراحی ندول را توصیه نمی‌کند. زیرا آن‌ها به طور مکرر برمی‌گردند.

پیشگیری

پیشگیری و ممانعت از بروز ندول های روماتوئیدی به طور کامل در افراد مبتلا به آرتریت‌روماتوئید امکان پذیر نیست. با این حال، مدیریت صحیح بیماری آرتریت‌روماتوئید می‌تواند به افراد بیمار کمک کند. برای جلوگیری از شکل گیری این عارضه توصیه های زیر را در نظر بگیرید:

• ترک سیگار
• مصرف داروها فقط زیر نظر پزشک و تحت نسخه او
• علایم اولیه هر گونه بیماری یا مشکل را به پزشک اطلاع دهید
• برای افزایش تحرک تغییراتی در سبک زندگی ایجاد کنید
• با مدیریت خوب آرتریت‌روماتوئید، افراد می‌توانند به از بین بردن گره های روماتوئید و برخی دیگر از علائم بیماری کمک کنند.

ترجمه شده از وبسایت: medicalnewstoday.com