لارنژیت یا (laryngitis) به التهاب حنجره گفته میشود که میتواند باعث ایجاد تغییراتی در کیفیت صدا شود. لارنژیت مزمن یا (chronic laryngitis) زمانی است که حنجره بیش از ۳ هفته دچار التهاب میشود. بروز التهاب مزمن حنجره میتواند ناشی از برخی بیماریها یا برخی از فاکتورهای سبک و شیوه زندگی اشخاص باشد.
وبسایت نسخه در این مقاله به بررسی علایم، دلایل، عوامل خطر، درمان و پیشگیری لارنژیت مزمن خواهد پرداخت.
حنجره که به عنوان جعبه صدا نیز شناخته میشود. بخشی از گلو است که حاوی تارهای صوتی انسان است. تارهای صوتی برای تولید صدای در حنجره به ارتعاش در میآیند.
لارنژیت باعث تورم و التهاب بافت حنجره میشود. این التهاب بر عملکرد حنجره تأثیر میگذارد و میتواند منجر به تغییر صدا و گرفتگی آن شود. وجود حنجره علاوه بر تولید صدا برای محافظت از راههای هوایی، بلع، سرفه و حمایت از ریه ها ضروری است.
لارنژیت در دو وضعیت حاد یا مزمن بروز می کند. نوع حاد معمولاً به سرعت بروز میکند و علائم معمولاً در حدود ۱ هفته به طول میانجامد. در وضعیت حاد، به طور کلی شرایط جدی نیست و اغلب بدون معالجه پزشکی التیام پیدا میکند.
لارنژیت مزمن کندتر بروز می کند و علائم آن بیش از ۳ هفته ادامه دارد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۳ تخمین می زند که تا ۲۱ درصد از افراد در طول زمان زندگی خود، به لارنژیت مزمن مبتلا میشوند.
نوع مزمن التهاب حنجره یک بیماری شدیدتر از لارنژیت حاد است. زیرا می تواند باعث طولانی شدن علائم و ناراحت کننده تر شود. التهاب مزمن حنجره همچنین ممکن است نشانه ای از یک بیماری جدی زمینهای مانند اختلال خود ایمنی باشد. با این حال، لارنژیت مزمن به خودی خود هیچ مشکل جدی در سلامتی انسان ایجاد نمی کند و علائم بسیار به ندرت فراتر از چند هفته ادامه خواهد داشت.
علائم اصلی لارنژیت، ضعف و بی کیفیتی صدا است. علائم دیگر التهاب مزمن آن میتواند شامل موارد زیر باشد:
بسیاری از این علائم همچنین می توانند با لارنژیت حاد بروز کنند، اما در نوع مزمن آن بسیار طولانیتر باقی میمانند. صدای خشن میتواند به مرور زمان بدتر شود و ممکن است بعد از التیام علایم همچنان ادامه داشته باشد.
افراد در برخی شرایط ممکن است در کنار آنفولانزا، سرماخوردگی یا التهاب لوزه به لارنژیت نیز مبتلا شوند. این بدان معنی است که آنها ممکن است علائم دیگری را نیز تجربه کنند. برخی از علایم در این شرایط عبارتند از:
این امکان می رود که در صورت درمان نشدن و در دراز مدت، لارنژیت مزمن سبب آسیب به تارهای صورتی شود.
لارنژیت علل مختلفی دارد. عفونتهای ویروسی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا شایع ترین علت نوع حاد التهاب حنجره است. عفونتهای باکتریایی و قارچی نیز باعث لارنژیت حاد می شوند.
اما علل لارنژیت مزمن می تواند شامل موارد زیر باشد:
عوامل خطر برای ایجاد لارنژیت مزمن شامل موارد زیر است:
پزشک اغلب برای تشخیص لارنژیت معاینه فیزیکی انجام میدهد. او در مورد تاریخچه پزشکی و شیوه زندگی فرد سوال میکند تا خطر ابتلا به لارنژیت را ارزیابی کنند.
پزشک همچنین ممکن است با ابزار لارنگوسکوپ اقدام به مشاهده گلو و حنجره کند. پزشک برای اینکه مطمئن شود علایم مربوط به گلو نشان دهنده سرطان است یا خیر تست های زیر را درخواست دهد:
چندین گزینه درمانی برای لارنژیت وجود دارد. شخص مبتلا به التهاب حاد حنجره میتواند در خانه با خود مراقبتی و استراحت به درمان التهاب کمک کند. برخی از اقدامات درمانی برای نوع حاد عبارتنداز:
مدیریت لارنژیت مزمن اغلب به شناسایی و درمان علت اصلی بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر علت آن رفلاکس اسید از معده به مری باشد، ممکن است لازم باشد در رژیم غذایی و سبک زندگی خود تجدید نظر کنید.
در مورد عفونت باکتریایی، برخی پزشکان ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کنند. با این حال، در حال حاضر استفاده از آنتی بیوتیک ها برای لارنژیت بحث برانگیز است. بررسی سال ۲۰۱۵ آزمایشات بالینی با ۳۵۱ شرکت کننده نشان داد که آنتی بیوتیک ها در درمان لارنژیت حاد مؤثر نیستند. محققان به این نتیجه رسیدند که هزینه، عوارض جانبی و پیامدهای منفی مقاومت آنتی بیوتیکی بسیار بیشتر از مزایای آنها است.
اگرچه ممکن است همیشه پیشگیری از لارنژیت مزمن ممکن نباشد، برخی اقدامات ساده میتواند به پیشگیری از آن کمک کند:
لارنژیتمزمن التهاب حنجره است که بیش از ۳ هفته ادامه دارد. افراد مبتلا به لارنژیت معمولاً تغییر در کیفیت صدا را تجربه میکنند. اما این وضعیت میتواند باعث بروز طیف وسیعی از علایم دیگر شود.
ترجمه شده از وبسایت:medicalnewstoday.com/