روانپزشک کیست و چه بیمارانی را درمان می کند؟

روانپزشکی یا (Psychiatry) در واقع شاخه‌ای از دانش پزشکی است. این رشته بر روی تشخیص، درمان و پیشگیری از اختلالات روحی و روانی، عاطفی و رفتاری متمرکز شده است. روانپزشک یا (psychiatrist) نیز پزشکی  است که در مسائل مربوط به سلامت روانی تخصص دارد. این متخصصان علاوه بر جنبه های فیزیکی بیماری های روانی به جنبه روحی افراد مبتلا به این مشکلات میپردازند.

افراد به دلایل مختلفی به دنبال مراجعه به یک روانپزشک هستند. برخی از مشکلات روانی افراد، می‌تواند مانند حمله وحشت یا پانیک، توهمات وحشتناک، افکار خودکشی یا شنیدن صداهای غیرواقعی بصورت ناگهانی رخ دهند و یا مانند مشکلاتی مثل احساس غم و ناامیدی، اضطراب و افسردگی در درازمدت بصورت مزمن در اشخاص وجود داشته باشند. وظیفه رسیدگی و درمان این مشکلات بر عهده روانپزشکان است.

تشخیص بیماران

از آنجایی که روانپزشکان نوعی پزشک هستند، می توانند طیف کاملی از تست های پزشکی و آزمایشهای روانی را برای تشخیص مشکل بیماران خود در نظر بگیرند. اغلب کار تشخیص آن ها، همراه با بحث و گفتگو با بیماران و ارائه تصویری از وضعیت جسمی و روانی آن ها صورت می‌گیرد. آموزش آکادمیک و بالینی، این پزشکان را قادر می سازد تا انواع ارتباطات پیچیده بین بیماری های عاطفی و پزشکی دیگر را تشخیص دهند. آن ها همچنین با کشف ارتباط بین مشکلات روانی و ژنتیک و سابقه خانوادگی، ارزیابی داده های پزشکی و روانشناختی اقدام به تشخیص مشکلات روانی خواهند کرد.

روانپزشکان چگونه بیماران خود را درمان می‌کنند؟

روانپزشک بسته به نیاز هر بیمار، از انواع مختلفی از درمان‌ها از جمله اشکال مختلف روان درمانی، دارو درمانی، مداخلات اجتماعی و سایر روش های درمانی دیگر استفاده می کند.

روان درمانی

روان درمانی، که معمولا به آن گفتگو درمانی نیز گفته می‌شود، درمانی است که در آن بین درمانگر و بیمار گفتگو هایی رد و بدل می‌شود. می توان از روان درمانی برای درمان طیف گسترده ای از اختلالات روانی و مشکلات عاطفی استفاده کرد. هدف اصلی روان درمانی در واقع از بین بردن یا کنترل علائم ناتوان کننده یا نگران کننده ای است که بیمار را آزار می دهد. با درمان این مشکلات، بیمار می‌تواند عملکرد بهتری داشته باشد. بسته به میزان مشکل، درمان نیز ممکن است در طول چند جلسه طول بکشد یا ممکن است در طی یک سال با جلسات زیادی به طول بیانجامد. روان درمانی می‌تواند به صورت جداگانه، دو نفری یا همراه با اعضای خانواده و یا گروه انجام شود.

انواع بسیاری از روان درمانی وجود دارد:

• نوعی از روان درمانی وجود دارد که به بیماران کمک می کند تا رفتارها یا الگوهای فکری خود را تغییر دهند
• نوعی دیگر به بیماران کمک می کند تا تأثیر روابط و تجربیات گذشته بر رفتارهای فعلی خود را کشف کنند
• و روان درمانی های خاصی وجود دارد که مناسب برای حل سایر مشکلات ویژه

رفتار درمانی شناختی

رفتار درمانی شناختی یا (CBT) نیز درمانی هدفمند است که بر حل مسئله متمرکز است.

روانکاوی

روانکاوی نیز نوعی روان درمانی خاص است که نیاز به جلسات مکرری طی چند سال دارد.

دارو درمانی

روانپزشک میتواند متناسب با مشکل بیماران خود داروهایی را تجویز کند. پس از انجام ارزیابی های دقیق، روانپزشک می‌تواند داروهایی را برای کمک به درمان اختلالات روانی تجویز کند. داروهای روانپزشکی می‌توانند به اصلاح عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز که تصور می شود در برخی از اختلالات روانی نقش دارند، کمک کنند. بیمارانی که در طولانی مدت تحت درمان روانشناختی هستند، باید برای نظارت بر اثربخشی دارو و هرگونه عوارض جانبی احتمالی، به طور دوره ای با روانپزشک خود دیدار کنند.

روانپزشک برای درمان کنترل مشکل روانی بیماران خود چه داروهایی تجویز می‌کنند؟

• داروهای ضد افسردگی (Antidepressants): برای درمان افسردگی، اختلال هراس، PTSD، اضطراب، اختلال وسواس فکری، اختلال شخصیت مرزی و اختلالات خوردن استفاده می‌شود.
• داروهای ضد روان پریشی (Antipsychotic medications): برای درمان علائم برخی بیماری های روانی مانند اسکیزوفرنی ، اختلال دو قطبی و … استفاده می شوند.
• آرام بخش ها و ضد اضطراب ها (Sedatives and anxiolytics): برای درمان اضطراب و بی خوابی استفاده می شوند.
• هیپنوتیک و خواب آور (Hypnotics): برای القاء و حفظ خواب استفاده می شود.
• تثبیت کننده خلق و خو (Mood stabilizers): برای درمان اختلال دوقطبی استفاده می شود.
• مواد محرک (Stimulants): برای درمان ADHD استفاده می شود.

نکته: روانپزشک معمولا داروها را به همراه روان درمانی تجویز می‌کنند.

روانپزشکان بعضی اوقات از درمان های دیگر نیز برای کنترل مشکلات بیماران خود استفاده می کنند. درمان با ضربه الکتریکی تشنج‌آور (ECT) ، یک روش درمانی است که شامل اعمال جریان الکتریکی بر روی مغز است. این روش بیشتر در درمان افسردگی شدید استفاده می شود که به درمان های دیگر پاسخ نداده است. تحریک عمیق مغزی (DBS)، تحریک عصب واگ (VNS) و تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) از جدیدترین روشهای درمانی است که برای درمان برخی از اختلالات روانی مورد استفاده قرار می گیرد. روانپزشکان همچنین از نور درمانی برای درمان افسردگی فصلی استفاده می‌کنند.

زیرشاخته های روانپزشکی

برخی روانپزشکان بعد از چهار سال آموزش عمومی روانپزشکی، آموزش های تخصصی اضافی را نیز پشت سر می گذارند. آن ها در زیر مجموعه های زیر تخصص خواهند گرفت:

• روانپزشکی کودک و نوجوان
• روانپزشکی سالمندان
• روانپزشکی پزشکی قانونی
• روانپزشکی اعتیاد
• طب درد
• سایکوسوماتیک
• طب خواب

برخی دیگر از روانپزشکان، آموزش های دیگری در زمینه روانکاوی یا تحقیقات روانپزشکی را انتخاب می کنند.

روانپزشک در کجا کار می‌کند؟

روانپزشکان در مکان ها و حوزه های مختلفی از جمله درمانگاه های خصوصی، کلینیک ها، بیمارستان های عمومی و روانپزشکی، مراکز پزشکی-دانشگاهی، دادگاه ها و زندان ها، خانه های سالمندان، صنایع مختلف ، دولت، محیطهای نظامی، برنامه های توانبخشی، اتاق های اورژانس، برنامه های آسایشگاهی و … فعالیت می‌کنند.

تفاوت بین روانپزشک و روانشناس چیست؟

روانپزشک یک پزشک است که آموزش های تخصصی و ویژه ای در شاخه روانپزشکی دیده است. یک روانپزشک قادر به انجام روان درمانی و تجویز داروها و سایر روشهای درمانی دیگر است.

از سوی دیگر یک روانشناس معمولاً دارای یک مدرک آکادمیک دارد و یک کارشناس یا کارشناس ارشد محسوب می شود. این افراد بیشتر در روانشناسی بالینی مشغول به فعالیت هستند و غالباً آموزش های گسترده ای در زمینه تحقیق یا  درمان برخی مشکلات روحی روانی دیده اند. روانشناسان اختلالات روانی را با روان درمانی درمان می کنند. و برخی از آن ها نیز در آزمایش و ارزیابی های روانشناسی تخصص دارند.

ترجمه شده از وبسایت: psychiatry.org