هلیو فوبیا یا (Heliophobia) نوعی ترس شدید است. افراد مبتلا یه این وضعیت، معمولا تحمل قرار گرفتن در زیر نور خورشبد را ندارند. در نگاه اول شاید فکر کنید که درباره خون آشام ها صحبت میکنیم. افرادی که در طول روز بیرون نمیآیند. یا هر وقت بیرون بروند یک لایه ضخیم کرم ضدآفتاب، عینک های آفتابی بزرگ و یا چتر به همراه میبرند. افرادی که فوبیای خورشید دارند چنین ویژگیهایی دارند. عوامل مختلفی باعث بروز فوبیا خورشید در بین مردم میشوند. اما مهمترین عواملی که موجب شکل گیری چنین وضعیتی می شوند، در ادامه توضیح داده شده است.
در برخی موارد، هلیوفوبیا در واقع یک نوع اضطراب سلامتی است. قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای مدت طولانی، میتواند موجب بروز انواع سرطان های پوست شود. ابتلا به سرطان پوست ، طی چند سال گذشته تقریبا افزایش پیدا کرده است. افراد مبتلا به هیپوکندرزیازیس (hypochondriasis) یا نازوفوبیا (nosophobia) ممکن است موجب ابتلا به فوبیا نور خورشید شوند. افرادی که به هلیوفوبیا گرفتار میشوند، معتقدند که به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض خورشید، احتمال ابتلا به سرطان پوست را کم میکند. به همین ترتیب، کسانی که تحت درمان و مقابله با سرطان قرار گرفته و یا مداوا شدهاند، در خطر مواجه با فوبیای خورشید را دارند.
امروزه تلاش های زیادی در جوامع مختلف برای به حداقل رساندن علایم و اثرات پیری صورت میگیرد. خسارت و آسیب ناشی از نور خورشید یکی از دلایل علمی و اثبات شده پیری زودرس است. در چنین شرایطی برخی از افراد، برای جلوگیری از پیر شدن سعی میکنند، کمتر در معرض نور خورشید قرار بگیرند. در واقع ترس از نور خورشید و برخی از اثرات مضر آن، باعث میشود که برخی از افراد به هیلیوفوبیا مبتلا شوند.
کسانی که خصوصا بر روی ظاهر و پوست بدن خود حساسیت دارند، و دیدگاه افراد در مورد بدنشان برایشان مهم است بیشتر از این فوبیا رنج میبرند.
فتودرماتیت (Photodermatitis) واکنش فیزیکی غیر طبیعی پوست به اشعه ماوراء بنفش است. این بیماری باعث تحریک پوست، بثورات، پوسته پوسته شدن لایههای سطحی پوست، درد، بروز لکههای تیره و حتی تب و لرز در شخص میشود. گاهی اوقات فتودرماتیت ناشی از مصرف برخی داروها یا قرار گرفتن در معرض بعضی از گیاهان است. هرچند ممکن است به تنهایی و بدون این عوامل نیز شکل بگیرد.
پورفیری یا (Porphyria) یک اصطلاح پزشکی، برای گروهی از اختلالات ارثی است. این بیماریهای بسیار نادر میتواند لیستی طولانی از علایمی شامل فلج عضلانی و بیماری روانی را ایجاد کنند. علاوه بر این، پورفیری اغلب باعث فوتودرمایت شدید میشود.
حساسیت به نور خورشید البته جزء فوبیا نیست و یک مشکل پزشکی تلقی میشود. با این حال، برخی از افراد با که با حساسیت به خورشید مواجه هستند، به احتمال زیاد به فوبیای نور خورشید نیز مبتلا میشوند. زیرا میدانند که نور خورشید موجب افزایش یا بدتر شدن علایم آنها میشود.
بعضی افراد به راحتی به جای اینکه در طول شب بخوابند، خواب خود را به روزها موکول میکنند. به لطف فرهنگ مدرن و فعالیتهای ۲۴ ساعته رستوران ها، مغازه ها، مراکز رادیویی و تلوزیون و … برخی از مردم ترجیح می دهند که فعالیت های خود را در طول شب انجام دهند.
اکثر افرادی که در شب کار میکنند و در شب بیشتر فعالیت های خود را انجام میدهند، هیچ ترس واقعی از خورشید ندارند و بنابراین از هلیوفوبیاییا رنج نمیبرند. با این حال، با گذشت زمان، از نور خورشید دور می مانند. بنابراین اگر شما برای مدت طولانی با نور خورشید را بصورت کافی دریافت نکنید دچار مشکلاتی می شوید. اگر با این شرایط مقابله نکنید در آینده به فوبیای نور خورشید مبتلا خواهید شد.
اغلب اوقات، هلیوفوبیا ملایم است و باعث مشکلات کمتری در زندگی روزمره میشود. افرادی که ترس خفیفی از نور خورشید دارند، مجبور میشوند کارهای زیر را انجام دهند:
با این حال، موارد شدیدتر از هلیوفوبیا میتواند مشکلاتی ایجاد کند. اگر شغلی شما نیازمند فعالیت روزانه است، داشتن ترس و فوبیای شدید به نور خورشید در کار شما، اختلال ایجاد میکند. به همین ترتیب، کودکان و نوجوانان مبتلا به هلیوفوبیا ممکن است در معرض خطر بیشتری از عوارض باشند. زیرا آنها در طول روز مجبور به حضور در مدرسه خواهند بود. حتی اگر برای مدت طولانی در خانه باشند، بچههایی که با هلیوفوبیا درگیرند، ممکن است در معرض خطر انزوای اجتماعی و افسردگی باشند. زیرا آنها نمیتوانند زمان خود را با همسالان خود صرف کنند. هر دو کودک و بزرگسالان ممکن است به خاطر عادت های “عجیب و غریب” خود شناخته شوند.
مانند بسیاری از ترسها و فوبیا ها، هلیوفوبیا را میتوان با روشهای مختلف درمان کرد. متخصص بهداشت روان با افراد دچار ترس از نور خورشید کار خواهد کرد، تا یک برنامه درمانی شامل روش شناختی-رفتاری، هیپنوتیزم یا سایر تکنیکها را در نظر بگیرد. اگر هلیوفوبیا شما ناشی از وجود یک بیماری یا شرایط پزشکی باشد، روانشناس و پزشک شما با همکاری هم به کاهش علایم شما کمک خواهند کرد.
ترجمه شده از وبسایت: verywellmind.com