انگروفوبیا یا ترس از عصبانی شدن

درحالی که همه به نوعی عصبانی می‌شوند، اما برخی از افراد می‌توانند خشم و عصبانیت خود را کنترل کنند. زمانی که شخصی از انگروفوبیا (angrophobia) یا فوبیای عصبانیت رنج می‌برد، واقعا از عصبانیت خود می‌ترسد، زیرا می‌داند که اغلب اوقات قادر به کنترل خشم خود نیست.

اصطلاح انگروفوبیا بیشتر از اینکه نشان دهنده ترس از خشم و عصبانیت دیگران درباره ما باشد، به ترس قبل از عصبانی شدن خود شخص اطلاق می‌شود. دقیقا مشابه همه انواع فوبیاهای دیگر، فوبیا خشم نیز علایم گسترده ای دارد. و از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. البته همه کسانی که کنترل خود را از دست می‌دهند به آنگروفوبیا مبتلا نیستند. علایم فوبیای خشم زمانی ظاهر می‌شود که یک شخص بیش از حد، و زود به زود عصبانی می‌شود. این وضعیت موجب می‌شود که شخص کم کم از اجتماع فاصله بگیرد، و بیشتر به عزلت گزینی تمایل پیدا کند.

علت ترس از خشمگین شدن

اگرچه در بسیاری از مواقع، علت دقیقا این وضعیت روانی قابل تشخصی نیست، اما روانشناسان می‌گویند که تجربه یک آسیب یا تروما در گذشته، باعث بروز چنین حالتی می‌شود. کسانی که در دوره کودکی مدام تحت فشار والدین بوده اند، و والدین سرشان فریاد می‌کشیده اند، بیشتر در خطر مواجه با انگروفوبیا قرار دارد. همچنین آن دسته از کودکانی که در مورد تعرض و انواع سوء استفاده ها قرار می‌گیرند نیز، مستعد ترس از عصبانیت هستند. گاهی اوقات کودکان از قضیه ای عصبانی می شوند و عصبانیت خود را نیز به گونه ای نشان می‌دهند که مناسب نیست، والدینی که در پاسخ عصبانیت کودکشان، آن ها را تنبیه می‌کنند یا کتک می‌زنند، باید متوجه این باشند که کودکشان ممکن است در معرض خطر ترس از خشمگین شدن قرار بگیرند.

علایم

اغلب کسانی که دچار چنین وضعیتی هستند، معمولا از درگیری نیز هراس دارند. بنابراین برای جلوگیری از درگیری و تنش سعی می‌کنند، تمام تلاش خود را می‌کنند. برخی دیگر سعی می‌کنند از موقعیت ها و اجتماعات فرار کنند، تا درگیر موقعیت های تنش زا نشوند. چنین افرادی معمولا نقش رهبری را به عهده نمی‌گیرند، و رهبری را به دیگران واگذار می‌کنند. در کل افراد دارای فوبیای خشم و عصبانیت افرادی منفعل و آرام هستند.

هنگامی که یک درگیری یا دعوا شکل می‌گیرد، افرادی که از این نوع فوبیا رنج می‌برند، سریع به دنبال راه گریز و فرار می‌گردند. ترک رستوران، بلند شدن از یک جلسه دوستانه یا خروج از خانه به ناگهان نشانه هایی است که می توان به کمک آن ها این افراد را شناسایی کرد. اگر هیچ راه فراری هم در دسترس نباشد، این افراد سعی می‌کنند که هیچ عکس العملی از خود نشان ندهند یا با کسی صحبت نکنند.

عوارض و پیچیدگی های انگروفوبیا

خشم یک احساس طبیعی و غیرقابل اجتناب در انسان است. مادامی که خشم بصورت طبیعی رخ بدهد و هیچ ضرری برای شما و کسی نداشته باشد، مشکل به حساب نمی‌آید. اما زمانی که به غضب تبدلی شود و به شما، وسایل شما و سایر افراد آسیبی وارد کند یک مشکل بزرگ تلقی می‌شود. بسیاری از افراد معمولا از راه های ناسالم خشمگین می‌شوند و مشکل دقیقا همینجا است.

افراد مبتلا به انگروفوبیا تمایل دارند که احساسات خود را پنهان کنند. و جوری رفتار می‌کنند که انگار برخی احساست را ندارند یا بی تفاوت هستند. سرکوب احساسات و ریختن آن در درون خود، باعث بروز مشکلات دیگری نیز می‌شود که برای بهبود و درمان این مشکلات شخص باید روانکاوی شود و با روانشناس صحبت کند.

افزایش ترس، اضطراب، نا امیدی، افسردگی و احساس گناه، از جمله برخی عوارض ناشی از فوبیای عصبانیت هستند.

درمان ترس از خشم و عصبانیت

افراد مبتلا به انگروفوبیا اغلب افکار و باورهای اشتباهی درباره خشم و عصبانیت دارند. درمان این عارضه اغلب شامل پیدا کردن عوامل ترس است. یعنی تمام عوامل و شرایطی که شخص را دچار ترس و نگرانی می‌کنند را باید پیدا کرده و شناسایی کرد. روانکاو یا روانشناس ماهر به کمک تکنیک های روانشناسی به تشخصی و پیدا کردن عوامل ایجاد فوبیا در شخص می‌پردازند. آموزش های روانشناختی اغلب بخش مهمی از پروسه درمانی در این افراد است. طی دوره درمان، مددجویان می آموزند که راه های طبیعی و سالمی برای بیان کردن یا ابراز خشم و عصبانیت بطور طبیعی وجود دارد. به آن ها این راه های مسالمت آمیز آموخته خواهد شد.

مبارزه با ترس و وحشت هرگز آسان نیست، و مقابله با احساسات عمیقی که برای مدت طولانی است که درمان نشده اند زمان خواهد برد. با وجود دشوار بودن برخورد با فوبیای خشم اما داشتن یک روانشناس یا درمانگر خود مب تواند کمک بزرگی به این افراد باشد.

ترجمه شده از وبسایت: verywellmind.com