همه چیز درباره ریفلاکس نوزادان

ریفلاکس نوزادان یا (Infant reflux) زمانی اتفاق می‌افتند که محتویات معده نوزاد، به درون مری و حلق باز می‌گردد. که به طور خلاصه به آن ریفلاکس معدی-مری یا (GERD) اطلاق می‌شود.

این بیماری به ندرت جدی است و جایی برای نگرانی ندارد زیرا در حالت عادی با بزرگتر شدن نوزاد کم کم دیگر نوزاد دچار ریفلاکس نخواهد شد. نوزاد ممکن است تا سن حدودا ۱۸ ماهگی برای چند بار در روز به این حالت دچار شود.

ریفلاکس نوزادان چندین بار در روز حتی برای نوزادان سالم نیز اتفاق می‌افتد. تا زمانی که کودک شما تغذیه مناسب، رشد کافی و در نتیجه سلامتی بالایی داشته باشد ریفلاکس جای هیچ نگرانی نخواهد داشت.

به ندرت، ریفلاکس در نوزادان می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل پزشکی مانند آلرژی، وجود انسداد در دستگاه گوارش یا بیماری ریفلاکس معده (GERD) باشد.

علائم

رفلاکس نوزادان به طور کلی علت نگرانی نیست. این بسیار غیر معمول است که محتویات معده به اندازه کافی اسیدی برای تحریک گلو یا مری و ایجاد علائم و نشانه ها باشد.

چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟

چنانچه شاهد هر کدام از موارد زیر بودید بهتر است برای اطمینان بیشتر با پزشک صحبت کنید یا نوزاد را برای معاینه نزد پزشک ببرید:

• اگر نوزاد شما وزن نمی‌گیرد
• دچار کاهش وزن شده
• بصورت مکرر محتویات معده را از دهان تف می کند و به بیرون می ریزد
• در ریفلاکس ماده سبز یا زرد رنگی دیدید
• اگر خون یا یک ماده قهوه ای رنگ مشاهده کردید
• غذا نمی خورد
• در مفدوع نوزاد خون دیده می شود
• دارای دشواری تنفس یا سرفه مزمن است
• اگر علایم ریفلاکس در سن ۶ ماهگی به بعد مشاهده شد
• اگر پس از خوردن غذا احساس ناخوشایندی دارد و اذیت می شود

برخی نشانه‌های ذکر شده می‌تواند علامت یک بیماری گوارشی قابل درمان مانند GERD یا وجود انسداد در لوله ها گوارشی نوزاد باشد.

علل ریفلاکس نوزادان

مابین مری و معده درست در محل اتصال آن ها به یکدیگر یک اسفنکتر یا ساختار شبیه به اسفنکتر وجود دارد که هنوز کامل نشده است (مثل چیزی که در بزرگسالان وجود دارد). مدتی طول خواهد کشید تا این ساختار به تکامل برسد و تا آن موقع بروز ریفلاکس طبیعی است. عوامل ایجاد کننده ریفلاکس در نوزادان رایج هستند. و اغلب نمی‌توان از بروز آن جلوگیری کرد. زیرا به نظر یک امر طبیعی است. برخی از عواملی که باعث بروز ریفلاکس و بالا آوردن در نوزادان می‌شود عبارتند از:

• خواب بیش از حد در نوزادان (که اجتناب ناپذیر است)
• رژیم غذایی تقریبا کاملا مایع
• تولد زودتر از ۹ ماه کامل

گاهی اوقات، ریفلاکس نوزادان می تواند ناشی از شرایط جدی‌تر مانند:

• GERD: ریفلاکس به اندازه ای اسید دارد که باعث تحریک بافت مری شود.
• تنگی پیلوریک: دریچه و اسفنکتر خروجی معده به روده آنقدر تگ است که محتویات معده کاملا و به درستی به روده تخلیه نمی‌شود.
• عدم تحمل برخی مواد غذایی: عدم تحمل پروتئین شیر گاو شایع ترین عامل است.
• التهاب مری ائوزینوفیلی: یک نوع خاص از سلول‌های سفید خون (ائوزینوفیل) باعث تخریب بافت مری می‌شود.

عوارض جانبی

اگر کودک شما وضعیتی جدی مانند GERD داشته باشد، ممکن است علائم تاخیر در رشد در کودک وجود داشته باشد.  تحقیقات نشان داده که کودکانی که بیش از حد در معرض ریفلاکس قرار دارند در آینده بیشتر احتمال دارد به بیماری ریفلاکس معده مبتلا شوند.

تشخیص

پزشک علایم حیاتی نوزاد را بررسی می کند. یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و از تاریخچه پزشکی نوزاد و تاریخچه خانوادگی او سوالاتی میرسد. اگر علایمی مثل تاخیر در رشد یا لاغر شدن و ضعف در نوزاد دیده شود شاید لازم باشد راه کارهایی برای بهبود وضعیت نوزاد در نظر فته شود.

در صورتی که پزشک نیازمند اطلاعات تکمیلی بیشتر باشد ممکن است درخواست آزمایش های زیر را بدهد:

• تصویر برداری به منظور تشخیص تنگی پیلور
• آزمایش خون
• آزمایش ادرار
• بررسی مدفوع
• بررسی PH مری
• اشعه ایکس
• آندوسکوپی

درمان

ریفلاکس نوزادان معمولا بعد از مدتی به صورت خودبه‌خود بهبود پیدا می کند. اما چنانچه دیرتر از حد موقع بهبود یافت و یا برای کنترل عوارض میتوانید اقداما زیر را انجام دهید:

• دادن کودک کوچکتر، تغذیه بیشتر و مکرر.
• قطع غذا برای خرد کردن کودک شما.
• نگه داشتن نوزاد خود را به طور قائمه ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پس از تغذیه.
• اگر کودک شما آلرژی داشته باشد، شیر دادن به محصولات شیری، گوشت گاو یا تخم مرغ از رژیم غذایی خود را از بین ببرد.
• تعویض نوع فرمولی که کودک خود را تغذیه می کنید.
• با استفاده از اندازه های مختلف نوک پستان در بطری های کودک. یک نوک پستان که بیش از حد بزرگ یا خیلی کوچک است می تواند سبب شود که کودک شما را به بلع هوا ببرد.
• فرمولاسیون ضخیم و یا کمی شیرین بیان شیر مادر و افزایش تدریجی آن با غلات برنج. اگر چه به عنوان یک استراتژی منطقی به رسمیت شناخته شده، ضخیم شدن کالری بالقوه غیر ضروری برای رژیم غذایی کودک شما را اضافه می کند.

دارو برای کنترل ریفلاکس در نوزادان

می‌توان برای رفع این حالت از تجویز دارو استفاده کرد اما دارو برای نوزاد عوارضی در پی خواهد داشت. برای مثال داروهای رفلکس برای کودکان مبتلا به ریفلاکس بدون عارضه توصیه نمی شود. این داروها می‌توانند از جذب کلسیم و آهن جلوگیری کنند و خطر ابتلا به عفونت‌های روده‌ای و تنفسی را افزایش دهند.

با این حال، تجویز کوتاه مدت برخی داروها می‌تواند اثرات ریفلاکس را کاهش دهد. برای کودکان ۱ ماه تا ۱ سال می‌توان رانیتیدین و برای بیشتر از یک سال امپرازول تجویز کرد.

ترجمه شده از وبسایت: mayoclinic.org