میکروتیا (Microtia) تغییر شکل گوش خارجی است. این ناهنجاری میتواند رنجی بین مشکلات ساختاری خفیف، تا عدم تشکیل گوش خارجی داشته باشد. این بد شکلی گوش خارجی چنانچه همراه با مشکلات و اختلالات مربوط به شنوایی باشد می تواند زندگی مبتلا را، بیشتر از پیش تحت تاثیر خود قرار دهد. این ناهنجاری معمولا بر روی یک گوش تاثیر میگذارد اما میتواند هر دو گوش را بصورت همزمان با درجات متفاوتی درگیر کند.
معمولا از هر ۱۰ هزار نفر ۱ تا ۵ نفر به این بدشکلی گوش خارجی مبتلا میشوند. این وضعیت بیشتر در پسران رخ میدهد تا دختران. گوش راست بیشتر از گوش چپ به این حالت دچار میشود.
معمولا نوزادنی که در مادرانشان دارای خصوصیات زیر هستند، بیشتر از سایر نوزادان در معرض میکروتیا قرار دارند:
علت دقیق ایجاد این عارضه مشخص نیست. پزشکان تنها میدانند که در ۳ ماهه اول بارداری این عارضه ظاهر میشود.
در برخی موارد، میکروتیا ممکن است ناشی از یک سندرم بزرگ مانند میکروسومیا کرانیوفیشیال (craniofacial microsomia) میباشد (یک بیماری که بر گسترش چهره قبل از تولد تاثیر میگذارد). برخی از موارد میکروتیا نیز ژنتیکی است.
رایجترین علایم و نشانههای این بدشکلی گوش عبارتند از:
در بدو تولد با مشاهده موضع گوش براحتی این بدشکلی گوش تشخیص داده میشود. گاهی اوقات پزشک از یک آزمایش تصویربرداری به نام CT اسکن برای دریافت تصویر دقیق از گوش کودک استفاده میکند. این آزمایش به پزشک کمک میکند تا علاوه بر ساختار گوش خارجی، ناهنجاریهای استخوانهای گوش میانی را نیز بررسی کند.
چند سیستم طبقه بندی برای این بدشکلی وجود دارد. میزان و شدت بدشکلی مشخص می کند که کودک به کدام نوع از میکروتیا دچار است:
بطور معمول این عارضه نیازی به هیچ درمان خاصی ندارد. تنها زمانی بحث درمان به میان میاید که آسیب به شنوایی وارد شود. هر گونه افت شنوایی در کودکان مبتلا به این بدشکلی میتواند زنگ خطری برای والدین آن ها باشد.ارزیابی شنوایی منظم و به موقع چنین کودکانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است چرا که از عوارض احتمالی آینده پیشگیری خواهد شد.
چنانچه خانواده کودک تصمیم به درمان میکروتیا بگیرند گزینه های متعددی پیش روی آن ها قرار خواهد گرفت. برای مثال یکی از راههای درمان این بدشکلی گوش استفاده از پروتز است. پروتزهایی که ظاهر بسیار طبیعی و مناسبی دارند. و میتوانند جایگزین مناسبی برای لاله گوشی که هرگز وجود نداشته باشند. استفاده از پروتز بهترین درمان برای سما زیادی از کودکان مبتلا است. لازم به ذکر است که نگهداری و مراقبت از این ایمپلنت های مصنوعی در کودک بای در دراز مدت توسط والدین انجام شود.
سایر گزینههای درمان شامل پروسیجرهای جراحی خواهد بود. کودکانی که به سن ۶ تا ۹ سالگی رسیدهاند، برای چند نوبت تحت عمل جراحی ترمیم گوش قرار خواهند گرفت. جراح پلاستیک یا گوش و حلق و بینی طی دو تا ۴ مرحله اقدام به بازسازی لاله گوشت با کمک انباشت غضروف و یا سایر مواد انسانی میکنند تا یک حالت طبیعی برای گوش ساخته شود.
افرادی که دارای این بد شکلی گوش هستند ممکن است ممکن است دچار اختلالات شنوایی شوند. شایعترین عارضه همراه میکروتیا از دست دادن شنوایی است. گذشته از اختلالات شنوایی بسیاری از افراد مبتلا به این عارضه بخاطر ظاهر بد شکل و نامناسب گوش خود از حظور در اجتماع هراس دارند و اعتماد بنفس پایینی دارند.
زنان باردار باید بکوشند برای اینکه فرزند سالمی به دنیا بیاورند خصوصا برای پیشگیری از به دنیا آمدن فرزند دچار میکروتیا، اقدامات زیر را انجام دهند:
بسیاری از کودکان مبتلا به بدشکلی گوش خارجی میکروتیا معمولا مانند سایر کودکان رشد میکنند و زندگی سالمی دارد. به مرور زمان و با بهره گیری از ابزارها و روشهای دیگر شنوایی این افراد بهتر میشود و تا حد زیادی بهبود پیدا میکند.
همه زنانی که باردار هستند باید برای بررسی سلامت جنین خود و همه راه هایی که باعث می شود نوزاد سالم به دنیا بیاید صحبت کنند. زنانی که پیش از این دارای فرزند مبتلا مبتلا به میکروتیا بوده اند، امکان دارد در حاملگی های بعدی خود نیز کودک دچار میکروتیا به دنیا بیاورند.
چنانچه فرزند شما دچار این بدشکلی گوش است می توانید از پزشک معالج او سوالات زیر را بپرسید:
عمل جراحی ترمیم بدشکلی میکروتیا تنها زمانی توصیه می شود که:
ریکاوری و دوران بازیابی کودک بستگی به شیوه درمان این بدشکلی دارد، پزشک معمولا تا هنگامی که کودک به فعالیت های نرمال و روزمره خود بازگردد او را معاینه کرده و زیر نظر دارد.
منبع: my.clevelandclinic.org