حقایقی که باید درباره مشکلات و اختلالات صوتی بدانید

افراد بنا به دلایل مختلفی ممکن است با اختلالات مربوط به صدا مواجه شوند. وظیفه تشخیص مشکلات صدا و اختلالات آن، بر عهده پزشک متخصص گوش و حلق و بینی، و یا متخصص گفتاردرمانی است. این متخصصان تمامی مشکلات مربوط به ارگان های صوتی را تشخیص داده و درمان می‌کنند.

پروسه درمان، بستگی به نوع اختلال صوتی دارد که شما با آن دست و پنجه نرم می‌کنید. اما در هر صورت درمان ممکن است شامل صدا درمانی، دارو درمانی، تزریق یا جراحی باشد.

علل ایجاد مشکلات صوتی

جعبه صدای (حنجره) از تعدادی ساختار شامل غضروف، عضلات و غشاهای مخاطی تشکیل شده است. این ارگان حیاتی مربوط به صوت، در قسمت بالای گلو و تراشه یا تراکئا واقع شده است. با ارتعاش تارهای صوتی در حنجره صدا تولید و کنترل می‌شود. هر مشکلی که برای این ارگان‌ها ایجاد شود، صوت و صدا را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باید به عنوان یک اختلال صوت آن را درمان کرد.

لرزش طناب صوتی ناشی از هوای در حال حرکت، از طریق حنجره است. طناب‌های صوتی در حنجره شما، هنگام بلع صدا بسته می‌شوند تا مواد غذایی از طریق حنجره وارد مسیر هوایی و تنفسی نشود.

اگر طناب‌های صوتی شما ملتهب، متورم یا فلج شوند، نمی‌توانند به درستی کار کنند و ممکن است که شما دچار اختلال صدا شوید.

اختلالات صوتی زیادی وجود دارند اما برخی از این اختلالات عبارتند از:

• لارنژیت
• اختلالات صوتی عصبی (اختلال اسپاسمودیک)
• بروز پولیپ ها، گره‌ها یا کیست‌ها در طناب‌های صوتی (معمولا ضایعات غیر مخاطی)
• ضایعات پیش سرطانی و سرطانی
• ضعف یا فلج تارهای صوتی
• لکوپلاکیا

عوامل خطر

برخی از موارد احتمال ابتلا یا تشدید اختلالات صوتی را افزایش می‌دهند. در ادامه تعدادی از ریسک فاکتورهای مشکلات صوتی را لیست کرده‌ایم که عباراتند از:

• افزایش سن خصوصا در افراد سالخورده
• مصرف الکل و مشتقات آن
• آلرژی و حساسیت های مختلف
• بیماری ریفلاکس معده (GERD)
• بیماری هایی مانند سرماخوردگی و عفونت های تنفسی فوقانی
• گلودرد شدید و غیرطبیعی در طول مدت طولانی
• اختلالات عصبی
• استرس روانی
• زخم های ناشی از انجام عمل جراحی
• تروما
• جیغ زدن
• سیگار کشیدن
• سرطان حنجره
• کم آبی بدن در بخش گلو
• مشکلات مربوط به تیروئید
• استفاده بیش از حد از ظرفیت صوتی (مشهورترین مثال در این زمینه بیماری مربوط به حنجره قاری قرآن یعنی عبدالباسط است)

تشخیص

پزشک سوالاتی درباره مشکلات مربوط به صدا از شما خواهد پرسید. بطور کامل از داخل و خارج ارگان‌ های صوتی را بررسی و ارزیابی می‌کند. برای تشخیص دقیق‌تر احتمالا نیاز به یک روش تقریبا تهاجمی خواهد بود. برخی از روش های پایه تشخیص اختلالات صوتی عبارتند از:

• استفاده از یک آینه تقریبا مشابه آینه دندانپزشکی: پزشک متخصص یک ابزار طولانی و تقریبا سفت زاویه دار که همراه با یک آینه است را وارد گلو شما میکند، تا قسمت داخلی گلو و ارگان‌های صوتی را بررسی کند.
• لارنگوسکوپ انعطاف پذیر: این وسیله در واقع یک لوله قابل‌انعطاف است که در سر آن نور و دوربین قرار دارد. این لارنگوسکوپ از طریق فضای بینی وارد گلو میشود تا بررسی های صورت بگیرد.
• لارنگوسکوپ سفت: یک لوله سفت که برای انجام مشاهدات مستقیم حنجره وارد دهان میشود.
• ویدئواستروبوسکوپ (Videostroboscope): یک دوربین با یک چراغ چشمک زن ترکیب شده است و با حین حرکت تصاویر گرفته شده را نمایش می‌دهد.

البته تست های تشخیصی دیگری برای اختلالات صدا در نظر گرفته میشود که عبارتند از:

• تجزیه و تحلیل صدا (آکوستیک): با استفاده از تجزیه و تحلیل کامپیوتری، پزشک شما می‌تواند بی نظمی در صدای تولید شده توسط تارهای صوتی را اندازه گیری و ارزیابی کند.
• الکترومیوگرافی حنجره: سوزن‌های کوچک از طریق پوست در ناحیه گلو وارد می‌شوند تا جریان الکتریکی موجود در عضلات حنجره و طناب صوتی را اندازه‌گیری کنند.

درمان مشکلات صدا

با توجه به تشخیص شما، پزشک یک یا چند درمان را توصیه می کند:

• استراحت، مایعات درمانی و صدا تراپی: مثل هر بخش دیگری از بدن، طناب‌های صوتی نیاز به استراحت منظم و مصرف مایعات دارند (برای حفظ رطوبت و ارتعاش مناسب). متخصصان آسیب شناسی گفتار و گفتاردرمانی می‌توانند به شما در مورد نحوه استفاده استفاده صحیح از تارهای صوتی، مصرف مناسب مایعات و نحوه مراقبت از آن‌ها کمک کنند.
• درمان آلرژی ها: اگر آلرژی باعث ایجاد مخاطی بیش از حد در گلو شود، پزشک یا متخصص آلرژی می‌تواند علت آلرژی را شناسایی و درمان کند.
• ترک سیگار: در بسیار از موارد سیگار و دود ناشی از آن باعث آسیب به تارهای صوتی و ارگان‌های صوتی می‌شود. با ترک سیگار و مدیریت خسارات وارده توسط آن می‌تواند از آسیب بیشتر به صدا جلوگیری کند.
• داروها درمانی: داروهای متعددی برای درمان اختلالات صوتی وجود دارد. بسته به علت اختلال صوتی، ممکن است داروهایی برای کاهش التهاب، درمان ریفلاکس معده و جلوگیری از رشد رگ‌های خونی نیاز داشته باشید. داروها می‌توانند به صورت خوراکی، تزریق داخل طناب های صوتی یا موضعی در طول عمل جراحی مصرف شوند.