تشخیص اتیسم

زود هنگام بودن تشخیص اتیسم و درمان می تواند به کودک کمک کند  به پتانسیل کاملش برسد.

هنگامی که تأخیر تکاملی در یک کودک تشخیص داده شود ، دکتر با آزمایش های بیشتر می تواند بفهمد آیا مشکل به اوتیسم، یا یک اختلال دیگر از طیف اوتیسم و یا یک بیماری با علائم مشابه،  مانند تاخیر زبان و یا اختلال شخصیت دوری گزین  ارتباط دارد. اگر ارائه دهنده مراقبت های اولیه شما  آموزش خاص و یا تجربه در مشکلات تکاملی نداشته باشد ، ممکن است برای تست های اضافی ،کودک شما را به یک متخصص مانند پزشک متخصص رشد کودکان، روانپزشک، متخصص گفتار درمانی، روانشناس، یا روانپزشک ارجاع دهد .

ارزیابی رفتاری. دستورالعمل ها و پرسشنامه های مختلف برای کمک به یک دکتر برای تعیین نوع خاص تاخیر در رشد یک کودک استفاده می شود. این خدمات عبارتند از:

تاریخچه پزشکی. در طول مصاحبه تاریخچه پزشکی، دکتر سوالات عمومی در مورد رشد کودک می پرسد ، مثلا از یک کودک می خواهد  با اشاره به اشیاء ، وسایل را به والدینش  نشان دهند. کودکان خردسال مبتلا به اوتیسم اغلب به چیزی که می خواهند اشاره می کنند ، اما با اشاره ، چیزی را به والدینشان نشان نمی دهند و سپس بررسی می کنند تا ببینند آیا هنگامی که به اشیا اشاره می کنند والدینشان به آنها نگاه می کنند.

دستورالعمل های تشخیصی برای اوتیسم. انجمن آمریکایی روانپزشکی کودک و نوجوان (AACAP) ،دستورالعملی برای تشخیص اوتیسم منتشر کردند۲. معیارها طوری طراحی شده که دکتر می تواند رفتار کودک مربوط به علائم اصلی  اوتیسم را ارزیابی کند.

مشاهدات بالینی. یک دکتر ممکن است بخواهد تکامل کودک عقب مانده را در موقعیت های مختلف مشاهده کند. ممکن است از پدر و مادر خواسته شود تفسیر کنند  آیا رفتارهای خاص برای کودکی در آن شرایط معمول هستند.

آزمون رشد و هوش. AACAP همچنین توصیه میکند که آزمون هایی  انجام شود برای ارزیابی اینکه آیا تأخیر تکاملی بر توانایی فکر کردن و تصمیم گیری کودک تاثیر می گذارد .

ارزیابی فیزیکی و تست های آزمایشگاهی. سایر آزمایشات ممکن است  برای  تعیین اینکه آیا یک مشکل جسمی ممکن است دلیل علائم  باشد انجام شود. این آزمایشات عبارتند از:

• معاینه فیزیکی، از جمله دور سر، وزن و اندازه گیری قد، برای تعیین اینکه آیا کودک الگوی رشد نرمالی دارد .
• تست شنوایی، برای تعیین اینکه آیا مشکلات شنوایی ممکن است باعث تأخیر تکاملی شود ، به خصوص آنهایی که مربوط به مهارت های اجتماعی و استفاده از زبان هستند.
• تست مسمومیت با سرب، به خصوص اگر یک بیماری به نام پیکا (که در آن فرد اشتیاق به موادی دارد  که مواد غذایی نیستند  مانند خاک یا بلورهای رنگ های قدیمی) موجود باشد. پس از این که این  مرحله در کودکانی که به طور معمول در حال رشد هستند گذشت کودکان مبتلا به تأخیر تکاملی  معمولا  همچنان وسایل را  در دهان خود می گذارند  . این عمل می تواند سبب مسمومیت با سرب شود ، که باید شناخته شده و در اسرع وقت درمان شود.

تست های آزمایشگاهی دیگر ممکن است تحت شرایط خاص انجام شود. این آزمایشات عبارتند از:

• تجزیه و تحلیل کروموزومی، که ممکن است اگر ناتوانی فکری یا یک سابقه خانوادگی ناتوانی فکری وجود داشته باشد  انجام شود. به عنوان مثال، سندرم X شکننده، که باعث می شود طیف وسیعی از مشکلات هوش، زیر حد نرمال و همچنین رفتارهای مانند افراد  مبتلا به اوتیسم شود  ، که می تواند با تجزیه و تحلیل کروموزومی شناخته شود.
• اگر علائم تشنج وجود داشته باشد نوار مغزی (EEG) انجام می شود ، مانند سابقه خیره شدن و یا اگر یک فرد ، رفتار ی کمتر از فردبالغ (رگرسیون رشد) نشان می دهد .
• MRI، که اگر نشانه هایی از تفاوت در ساختار مغز وجود داشته باشد ممکن است انجام شود.

تشخیص زود هنگام

همه پزشکان که نوزادان و کودکان را برای ویزیت سلامتی آنها می بینند  باید نشانه های اولیه اختلالات تکاملی را ببینند. ابزارهای غربالگری رشد، مانند  پرسشنامه سنین و مراحل و یا چک لیست اصلاح شده برای اوتیسم در کودکان نوپا (M-CHAT)، می تواند به ارزیابی رفتار کمک کند.

اگر دکتر نشانه های آشکار تأخیر تکاملی زیر را  کشف کند ، کودک بلافاصله باید ارزیابی شود:

• بدون پر حرفی، اشاره، و یا حرکات دیگر تا ۱۲ ماه
• عدم استفاده از  کلمات تنها تا ۱۶ ماه
• عدم عبارات ۲ کلمه ای خود به خود تا ۲۴ ماه، به استثنای عبارات تکراری (echolalia)
• هر فقدان هر مهارت زبان و یا اجتماعی در هر سنی

اگر هیچ نشانه ای آشکار از تأخیر تکاملی  و یا هر نشانه غیر معمول از تست های غربالگری وجود نداشته باشد، بسیاری از نوزادان و کودکان نیاز به  ارزیابی بیشتر تا بعد از ویزیت بعدی سلامت کودک ندارند.

اما کودکانی که خواهر و برادر مبتلا به اوتیسم دارند  باید همچنان به دقت تحت کنترل باشند ، چرا که آنها در معرض خطر اوتیسم و دیگر مشکلات تکاملی هستند.

هنگامی که اجتماعی شدن، یادگیری، و یا مشکلات رفتاری در یک فرد در هر زمان و یا در هر سنی ایجاد شود ، او نیز باید ارزیابی شود.

ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com