هر شخصی ممکن است به جراح پلاستیک مراجعه کند. این جراحان قبل از شروع هر پروسیجر جراحی، بیماران خود را معاینه میکنند. طبیعی است که ممکن است در میان بیماران، تعدادی فرد دیابتی نیز به چشم بخورد. جراحان پلاستیک معمولا افراد مبتلا به دیابت را نیز ویزیت میکنند.
دیابت یک اختلال است که در آن بدن نمیتواند به درستی از قندی که توسط فرد مصرف میشود (به ویژه گلوکز) استفاده کند. عوارض ناشی از بیماری میتواند روند بهبودی و ترمیم را پس از جراحی با مشکل مواجه کند. اگر شما یک فرد دیابتی هستید و قصد عمل جراحی زیبایی دارید مقاله زیر را حتما مطالعه بفرمایید.
این اتفاق، یا به این دلیل است که بدن فرد، انسولین تولید نمیکند، همانطور که در مورد افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ این قضیه صدق است. یا از سوی دیگر، زمانی که بدن یک فرد توانی کنترل گلوکز را از دست میدهد. زیرا سلولهای بدن او به هورمون انسولین پاسخ نمیدهند، این نوع دیابت، نوع ۲ نامیده میشود.
با هر دو نوع دیابت، قند خون و یا میزان قند خون بالاتر از حد نرمال است. سطح گلوکز خون بالا میتواند منجر به مشکلات بسیاری شود. مشکلاتی مانند:
همه این مشکلات و مشکلات دیگر ناشی از عدم کنترل صحیح گلوکز خون توسط بدن است.
جراحان پلاستیک اغلب به دنبال راهکاهایی برای کاهش اسکار جراحی ناشی از برش روی پوست هستند. آنها بهترین شیوههای جراحی برای التیام به موقع و مناسب زخم را اجرا میکنند. این جراحان قبل از شروع هر پروسیجر جراحی به دقت بیماری خود را ارزیابی میکنند. و بیشتر، کیسهایی را برای عمل انتخاب میکنند، که سلامتی عمومی مناسبی داشته باشند.
هر چه بیمار سالمتر باشد احتمال موفقیت عمل نیز بالا خواهد رفت. بنابراین برای جراحان مهم است که همه مراحل عمل جراحی، از آغاز اولین برش روی پوست، تا التیام کامل رد برش به بهترین شکل پیش برود. از سویی ممکن است فردی دچار دیابت باشد و قصد انجام عمل زیبایی داشته باشد. یک تناقض جالب و منحصربهفرد برای جراح پلاستیک پیش میآید.
در تمام عملهای جراحی، زخم ایجاد میشود. هر کجای بدن برش بخورد خواه ناخواه رد برش باقی خواهد ماند و این طبیعی است. جراح پلاستیک معمولا تنها جراحی است که کمترین رد برش را بر روی پوست بیمار باقی میگذارد. و شهرت عمده آنها به این خاطر است که برشهای جراحی آنها معمولا ظریف و در قسمتی از بدن است که به راحتی پنهان میشود.
از آنجا که ممکن است عوارض در یک بیمار کاملا سالم و بدون سابقه بیماری در گذشته نیز پیش بیاید، بیماران دیابتی ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار بگیرند. زیرا یکی از مشکلات آنها حداقل بعد از عمل جراحی، بهبود بسیار کند زخم در آنهاست. زیرا مکانیزمهای التیام زخم در آنها تقریبا سرکوب شدهاند. بنابراین باید برای این بیماران حساسیت بیشتر به خرج داد.
جواب کوتاه این سوال بله است. اما بیمار دیابتی باید تحت شرایط خاص زیر تیغ جراحی برود. اگر فرد بتواند سطح گلوکوز خون خود را کنترل کند، میتواند تحت عمل جراحی قرار بگیرد.
سطح گلوکوز خون را با دستگاهی به نام گلوکومتر اندازهگیری میکنند. این تست به صورت رندوم و تصادفی از بیمارن گرفته میشود. و ممکن است در هر زمانی از روز این تست گرفته شود. بعضی اوقات ممکن است نتیجه تست نرمال باشد، حتی اگر بیمار سطح گلوکوز خون خود را مدیریت نکرده باشد. از این جهت انجام این تست ساده گلوکوز خون برای بیماران دیابتی کافی نیست.
معمولا همه بیماران یک آزمایش خون ساده قبل از جراحی میدهند. این طبیعی است و بیمار مبتلا به دیابت نیز باید چنین آزمایشی بدهد. اما یک جراح پلاستیک حرفهای درخواست انجام یک تست مهم دیگر را میدهد. این تست با نام “سطح هموگلوبین گلیکوزیله شده یا (glycosylated hemoglobin level)” شناخته میشود. نام دیگر این تست هموگلوبین A1c است.
آزمایش ذکر شده یک آزمایش بسیار دقیق است که سطح گلوکوز خون را به صورت طولانی مدت ارزیابی میکند. جراح میخواهد بداند که آیا بیمار در طول دو یا سه ماه گذشته موفق به کنترل میزان گلوکوز خون خود شده است یا نه. اگر سطح هموگلوبین فرد مبتلا به دیابت کمتر از ۷% بود، بیمار میتواند به راحتی و در شرایط کنترل شده اقدام به عمل جراحی پلاستیک نماید.
اما چنانچه نتیجه تست بیشتر از ۷% بود، نشان دهنده این است که بیمار در مدیریت سطح گلوکوز و انسولین خود موفق نبوده. و قطعا انجام عمل جراحی باید به تعویق بیافتد. اگر بیمار با سطح گلوکوز بیشتر از ۷% زیر تیغ جراحی برود نه تنها ممکن است طی جراحی مشکلی برای او پیش بیاید بلکه بهبود زخم در این بیمار به کندی صورت خواهد گرفت.
حتی در صورت مثبت بودن تست فوق، جراح باید برای مدیریت بهتر بیمار از پزشک معالج دیابت فرد کمک و مشورت بگیرد. خلاصه که امکان عمل جراحی برای اشخاص دارای دیابت وجود دارد اما به شرط اینکه تمامی آزمونها و موانع برداشته شوند. موانعی که به حفظ سلامتی شخص کمک میکنند و تحت هر شرایطی اجازه انجام هر پروسیجر درمانی را صادر نمیکنند.