تیامین، همچنین به عنوان ویتامین B1 شناخته میشود. یکی از هشت ویتامین ضروری گروه B است. که عملکردهای بسیار مهمی در سراسر بدن برعهده دارد. این ویتامین توسط تقریبا تمام سلولهای بدن شما استفاده میشود. و یکی از عوامل دخیل در تبدیل مواد غذایی به انرژی است.
از آنجا که بدن انسان قادر به تولید تیامین نیست، باید از طریق غذاهای غنی از تیامین مانند گوشت، آجیل و دانههای جامد، آن را برای سلولهای بدن تامین کرد. کمبود ویتامین ب ۱ باعث بروز مشکلاتی در بدن میشود که ما در این مقاله به فقر و کمبود این ویتامین اساسی خواهیم پرداخت.
کمبود تیامین در کشورهای پیشرفته نسبتا کم است. با این حال، عوامل مختلف ممکن است خطر کاهش این ویتامین را افزایش دهند:
بسیاری از مردم متوجه فقر این ویتامین در بدن خود نمیشوند. زیرا علایم این کمبود بسیار خفیف هستند و اغلب نادیده گرفته میشوند.
یکی از علائم اولیه زودرس کمبود ویتامین b1 ، از دست دادن اشتها و یا بی اشتهایی است. دانشمندان بر این باورند که تیامین نقش مهمی در تنظیم میزان سیری و اشتها دارد. محققان مطالعاتی روی موشهای صحرایی انجام دادند. آنها به مدت ۱۶ روز رژیم غذایی فاقد ویتامین تیامین به موش ها دادند. مشاهده شد که اشتهای این موشها به میزان ۶۹ تا ۷۴ درصد کاهش پیدا کرد. در این مطالعه پس از افزودن تیامین به رژیم غذایی آنها از نو اشتهای موشها به حالت طبیعی بازگشت.
خستگی ممکن است به تدریج یا ناگهانی رخ دهد. کمبود ویتامین ب ۱ میتواند باعث کاهش اندک سطح انرژی تا خستگی شدید شود. بسته به کمبود این ویتامین علایم متفاوت خواهد بود. با توجه به نقش حیاتی تیامین در تبدیل مواد غذایی به سوخت، جای تعجب نیست که خستگی و کمبود انرژی یک نشانه شایع از کمبود آن باشد.
زود رنجی احساس تحریک و ناامیدی است. هنگامی که شما مضطرب هستید، اغلب به سرعت ناراحت و هراسان میشوید و واکنش شما به اتفاقات چندان طبیعی نیست. کج خلقی و تحریک پذیری میتواند ناشی از شرایط مختلف جسمی، روحی و پزشکی باشد. تحریک پذیری به ویژه در مواردی که نوزادان مبتلا به بیماری بریبری هستند بسیار مشاهده می شود. بری بری بیماری ناشی از کمبود تیامین است.
کمبود ویتامین ب ۱ ممکن است بر اعصاب حرکتی تاثیر بگذارد. اگر درمان نشود، آسیب به سیستم عصبی ناشی از کمبود تیامین تواند تغییراتی در رفلکسهای حرکتی ایجاد کند.
مور مور شدن، حساسیت، سوزش یا احساس سوزن سوزن شدن در اندام فوقانی و تحتانی، نشانه شناخته شده به عنوان پارستزی (paresthesia) است. این علایم می تواند ناشی از کمبود ویتامین b1 باشد. همچنین مطالعات در موش صحرایی نشان داده است که کمبود تیامین باعث آسیب عصبی محیطی و در نتیجه پارستزی میشود.
در موارد متعدد، بیماران مبتلا به کمبود تیامین، ضعف عضلانی را تجربه کرده اند. ضعف عضلانی مداوم و طولانی مدت بدون علت یا علت روشن ممکن است نشانه ای از کمبود تیامین b1 باشد. در اینگونه موارد پس از افزایش مصرف این ویتامین وضعیت ضعف عضلانی بهبود پیدا میکند.
عوامل زیادی باعث تاری دید میشوند. کمبود تیامین ممکن است یکی از علل تاری دید باشد. کمبود شدید ویتامین ب ۱ باعث:
در نتیجه این دو حالت منجر به تاری دید در افراد خواهد شد.
اگرچه بر اثر کاهش تیامین بندرت علائم گوارشی مشاهده می شود، اما تهوع و استفراغ می تواند یکی دیگر از های فقدان یا کاهش این ماده با ارزش باشد. استفراغ ممکن است در نوزادانی که دارای کمبود هستند، شایع باشد. بطور کلی در موارد نادر، نشانههای دستگاه گوارش مانند تهوع، استفراغ یا درد شکمی ممکن است نشانه های کمبود تیامین باشد.
در مطالعاتی که روی موش های صحرایی انجام شد، مشخص شد آن دسته از موش هایی که فقر و کمبود ویتامین ب ۱ داشتند ضربان قلب آهسته تری دارند. ضربان قلب غیرطبیعی و آهسته ناشی از کمبود تیامین می تواند سبب خستگی، سرگیجه و افزایش احتمال خفگی شود.
با توجه به اینکه کمبود ویتامین b1 میتواند بر عملکرد قلب تاثیر بگذارد، ممکن است تنگی نفس، به خصوص با شدت بالا، رخ دهد. به این دلیل است که کمبود تیامین ممکن است گاهی منجر به نارسایی قلبی ناشی از کاهش پمپاژ خون شود. مهم است که توجه داشته باشید که تنگی نفس می تواند علل زیادی داشته باشد، بنابراین این علامت تنها نشان دهنده کمبود ویتامین ب ۱ نیست.
مطالعات متعدد، کمبود تیامین و ابتلا به دلیری را مرتبط میدانند. دلیریم یک بیماری جدی است که منجر به سردرگمی، کاهش آگاهی و ناتوانی در فکر کردن میشود. علائم دلریوم اغلب شامل از دست دادن حافظه، سردرگمی و توهم است.
توصیه های پایانی از وبسایت نسخه
خوردن یک رژیم سالم و متعادل که شامل غذاهای غنی از تیامین باشد، میتواند به جلوگیری از کمبود ویتامین b1 کمک کند. کمبود ویتامین ب ۱ میتواند خود را به شیوههای مختلف نشان دهد، و علائم اغلب نامطلوب هستند. اما خوشبختانه، کمبود تیامین با استفاده از مکملهای این ویتامین قابل بازگشت و بهبود است.