ممکن است پزشک برای بعنوان داروهای سوزش سردل گاه به گاه به شما آنتی اسیدها را پیشنهاد دهد. گاهی اوقات ممکن است ، داروهای قوی تر مانند مسدود کننده H2 و مهارکننده های پمپ پروتون لازم باشد، به ویژه برای علائم مداوم. هر دو گزینه نسخه و بدون نسخه در دسترس می باشد. جراحی به ندرت، برای جلوگیری از ریفلاکس و سوزش سردل، توصیه می شود. هدف اصلی درمان ، شناسایی علت سوزش سردل است بنابراین می توان از آن در آینده جلوگیری کرد.
آنتی اسیدهای بدون نسخه معمولا برای خنثی کردن اسید معده مورد استفاده قرار می گیرند. اگر ضد اسید علائم را سرکوب نکند، پزشک شما ممکن است داروهای بدون نسخه به نام مسدود کننده H2 مانند سایمتیدین (تاگامت)، فاموتیدین (پپسید)، نیزاتیدین (اکسید AR) و رانیتیدین (زانتک) توصیه کند.در موارد قوی تر، آنتی اسیدهای قوی بدون نسخه نیز در دسترس هستند.
اگر علایم سوزش سردل باقی بماند، پزشک شما می تواند به داروهایی به نام مهارکننده های پمپ پروتون برای کاهش تولید اسید معده برگردد. این خدمات عبارتند از دکسلانزو پرازول (دکسیلانت)، اسموپرازول (نکسیوم)، لانزوپرازول (پریو اسید)، امپرازول (پریلوسک، زگراید)، پنتوپرازول (پروتونیکس)، و یا رابپرازول (اسیفکس). برخی از این دارو ها بدون نسخه هستند. داروهایی که معده را سریعتر خالی می کنند نیز ممکن است تجویز شود، مانند متوکلوپرامید (متوزولو، رگلان)
وقتی هیچ دارویی موثر نباشد، ممکن است جراحی لازم باشد تا اسفنکتر تحتانی مری، ترمیم شود. این عمل جراحی هم اکنون می تواند با استفاده از لاپاروسکوپ با حداقل تهاجم انجام شود و معمولا تنها نیاز به یک اقامت کوتاه در بیمارستان است.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com