استئوسارکوم، هر چند نادر است، اما شایعترین نوع سرطان استخوان به شمار میرود. این نوع سرطان از سلولهای استخوانی شروع میشود . تومور بدخیم استخوانی در موارد بسیار نادر، سایر بافتهای اطراف خود را درگیر میکند (منظور، بافتهای نرم اطراف استخوان، خصوصا عضلات است)
سیتسم اسکلتی شامل چند نوع استخوان است. استخوانهای پهن، بلند، کوتاه و سزاموئیدی یا گرد ۴ دسته اصلی استخوانهای سیستم اسکلتی هستند. استئوسارکوم بهطور معمول، استخوانهای بلند سیستم اسکلتی را درگیر خود میکند. منظور از استخوانهای بلند استخوانهای ران، استخوانهای ساق پا، استخوان های ساعد، بازو و…. است. شیوع تومور بدخیم استخوانی بیشتر در اندام تحتانی و پاها است. هر چند ممکن است دستها هم درگیر بشوند.
استئوسارکما در نوجوانان و بالغین جوان اتفاق میافتد. اما در کودکان جوان و سالخوردگان نیز ممکن است رخ دهد .
طی چند سال گذشته تا کنون، روند درمانی تومور بدخیم استخوانی رو به رشد گذاشته است. و امروزه با وجود تکنولوژِیهای پیشرفته، درمان آن دردسرها و دغدغههای گذشته را ندارد. پیش آگهی این بیماری به چند عامل مهم بستگی دارد:
پس از اتمام درمان، افراد برای نظارت طولانی مدت، نیاز شدیدی به شیمیدرمانی دارند.
شایعترین علائم و نشانه های استئوسارکوم شامل موارد زیر است:
در پارهای از اوقات تشخیص این نوع سرطان مشکل است. علایم استئوسارکوم میتواند با علایم سایر مشکلات و اختلالات یکسان باشد. برای مثال: امکان دارد در خصوص افراد ورزشکار، علایم سرطان استخوان به آسیبهای ورزشی ربط داده شود. در این صورت تشخیص سرطان کمی به تعویق خواهد افتاد. زیرا سایر عوامل احتمالی مدنظر پزشک قرار میگیرد.
علت اصلی بروز استئوسارکوم روشن نیست. و در اکثر موارد ممکن است، به صورت پراکنده رخ دهد. اما احتمال دارد بعضی از عوامل خطر ابتلا را افزایش دهند.
برخی از عوامل، ریسک ابتلا به استئوسارکوم را به شکل جدی افزایش میدهند. برای مثال:
برای بیشتر انواع سرطانها این امکان وجود دارد که، سایر مناطق بدن را درگیر کنند. در صورت متاستاز یا گسترش سرطان به سایر مناطق بدن، بدون شک درمان با مشکل مواجه میشود. مهمترین عارضه این نوع سرطان، امکان متاستاز به بافتهای نرم اطراف استخوان است.
آخرین مرحله درمانی این بیماری عمل جراحی است. دو نوع شیوه جراحی برای بیمارانی که مبتلا به سرطان استخوان است توصیه میشود:
پس از قطع عضو بیمار باید از پروتز های حمایتی استفاده کند.
همانند سایر انواع سرطانهای جدی، شیمی درمانی تهاجمی، برای استئوسارکوم میتواند عوارض جانبی مهمی را در کوتاه مدت و دراز مدت ایجاد کند. تیم مراقبتهای بهداشتی، اقدامات لازم را برای درمان و مدیریت این اثرات به بهترین نحو ممکن انجام میدهد.
متاسفانه درست مانند بیشتر سرطانهای دیگر، هیچ راه شناخته شدهای برای جلوگیری از استئوسارکوم وجود ندارد. گرچه عوامل خاص، مانند سابقه قبلی پرتودرمانی یا شرایط خاص ژنتیکی این خطر را افزایش میدهند. با این حال، داشتن یک عامل خطر لزوما به معنی داشتن بیماری تومور بدخیم استخوانی نیست .اما هر گونه نشانه یا علائم باید در اسرع وقت بررسی شود.