سازماندهی کردن شامل توانایی تعیین وظایفی است که برای انجام یک کار باید اجرا کنید که مربوط به زمان و چگونگی انجام آنها می باشد. بخشی از فرآیند سازماندهی کردن، درک الزامات هر کار است.
“سازماندهی شدن” یک مهارت حیاتی نه تنها برای موفقیت در محیط علمی بلکه برای موفقیت در طول زندگی است.
سازماندهی کردن، جنبه مهمی در بازی، زبان، تعاملات اجتماعی، مدیریت شخصی (به عنوان مثال، وظایف مراقبت از خود یا به خانه آوردن تمام وسایل مربوط به مدرسه) و انجام وظایف علمی (به عنوان مثال، تکالیف خانه، برنامه ریزی و اجرای پروژه) است.
سازماندهی کردن معمولا مهارتی است که باید به طور خاص مدلسازی شود و توسط ساختارهای حساس (مانند دفتر یادداشت های روزانه یا نمودارهای بصری، ظروف ذخیره سازی برچسبدار) حمایت شده و توسط رویه های واقعگرایانه (قرار دادن اسباب بازی در جعبه خود قبل از شروع کردن یک کار دیگر) تقویت گردد.
سازماندهی کردن برای توسعه یک رویکرد دارای ساختار و سازگار با وظایف در همه زمان ها مهم است؛ اما برای افرادی با برنامه ریزی و نظم ضعیف، چالش های زبانی، مشکل در تمرکز و مشکلات یادگیری مهمتر است.
اگر کودکان با سازماندهی شدن مشکلاتی داشته باشند؛ ممکن است این رفتارها را نشان دهند:
زمانی که کودکان در سازماندهی شدن مشکلاتی دارند؛ آنها همچنین ممکن است در موارد زیر مشکلاتی داشته باشند:
مداخلات درمانی برای کمک به کودکی که در سازماندهی کردن کارهای خود مشکل دارد؛ برای موارد زیر مهم است:
هنگامی که کودکان در سازماندهی کردن کارهای خود مشکل دارند؛ آنها همچنین ممکن است مشکلاتی دیگری هم داشته باشند:
با تشکر از: تورج عنبرا: کارشناس کاردرمانی