زبان درکی یا Receptive Language به معنای توانایی درک کلمات و زبان است . کسب اطلاعات و معانی کارهای روزمره ( مثلا اول باید صبحانه بخوریم و بعد لباس بپوشیم )، ادراک اطلاعات تصویری محیط ( مثلا وقتی مامان سوئیچ را برمی دارد یعنی میخواهیم سوار ماشین شویم ، چراغ سبز یعنی باید حرکت کنیم ) ، صداها و کلمات ( برای مثال صدای آژیر یعنی ماشین آتش نشانی در خیابان در حال حرکت است، توپ یعنی چیز گردی که با آن بازی می کنیم ) مفاهیمی مثل سایز ، شکل ، رنگ ، زمان ، گرامر ( مثل جمع منظم :/گربه ها، افعال گذشته/)و اطلاعات مکتوب ( مثل تابلوهایی در محیط لطفا بالا نروید ، داستانهای مکتوب )
کودکانی که مشکلاتی در درک زبان کلامی ( کلمات و سخن گفتن ) دارند ،ممکن است به کلمه های کلیدی توجه کنند و از اطلاعات تصویری محیط و یا از حالت ها و ژست ها آنها را درک کنند .
زبان درکی برای برقراری ارتباط موفق ، مهم است . کودکانی که مشکلاتی در جنبه های ادراکی دارند ممکن است در پیروی کردن از دستورات در خانه یا مدرسه با مشکل مواجه شوند و به درستی به سئوالات پاسخ ندهند . در محیط مدرسه ، مشکلات ادراکی ممکن است سبب مشکلات شنیداری و تمرکز و توجه و مباحث رفتاری شود .
از آنجاییکه بیشتر فعالیتها به درک خوب زبان نیاز دارد ، استفاده از برنامه ی آموزشی یا شرکت در فعالیتها و وظایف درسی در طول دوره ی تحصیلی را برایش سخت خواهد کرد .
اگر کودک مشکلاتی در ارتباط با زبان درکی داشته باشد ممکن است :
وقتی کودک مشکلاتی در ارتباط با زبان درکی دارد ، ممکن است مشکلات دیگری در این موارد داشته باشد :
مداخلات درمانی مهم برای کمک به کودکی که مشکلات زبان درکی دارد به این صورت است :
وقتی کودک مشکلاتی با زبان درکی دارد ممکن است مشکلات دیگری در این موارد داشته باشد :
با تشکر از: سارا سلحشوری – آسیب شناس گفتار و زبان