به نظر میرسد نوشتن به معنای انجام کار فیزیکی با دست و قرار داد مداد روی کاغذ برای ثبت کلمات است ، اما مفهوم گسترده ای هم می تواند داشته باشد که به بازده مهارتهای نوشتاری ( یعنی مکالمه کلامی روی کاغذ و یا تایپی) تعبیر می شود .
در مکالمه نوشتاری ، دست نویس کردن یا تایپ علاوه بر ( مهارتهای فکری ) تلفظ ، گرامر و طرح داستان لحاظ می شود . مکالمه نوشتاری ، تلفیقی از چندین مهارت پیچیده همراه با پردازش فکری است که چه چیزی ( محتوا ) و چگونه ( تلفظ ، گرامر ) نوشته شود.
بنابراین معمولا این دیدگاه مدنظر قرار می گیرد تا به کودکانی که در نوشتن ضعیف هستند کمک شود که کلماتی را تایپ کرده و به این ترتیب مشکلات نوشتاری آنها حل شود و البته این جنبه تا حدودی از حقیقت دور است. در واقع مهارتهای پایه ایی که برای تایپ لازم است مشابه مواردی است که برای نوشتن با دست لازم است .
حتی وقتی این مهارتهای پایه به اندازه کافی پیشرفت کنند ، باز هم احتمال دارد مکالمه نوشتاری به سادگی پیشرفت نکند . مهارتهای اولیه نوشتن شامل مهارتهایی است که با قدرت انگشتان ، دست گرفتن مداد ، شناخت صداها و نام کلمات و در نهایت ادغام این صداها محقق می شود .
انجام کار فیزیکی مکالمه نوشتاری ( چه نوشتن و یا تایپ کردن ) را نمی توان جدا از هم در نظر گرفت بلکه باید به طور همزمان تلفظ ، گرامر ، ساخت کلمه و مهارتهای طرح مسئله مدنظر قرار بگیرند .
معمولا مشکلات نوشتن در کودکان به این صورت به نمایش در می آید :
تورج عنبرا – کارشناس کاردرمانی