کاشت مژه ابریشمی

کاشت و اکستنشن مژه چه فرقی با هم دارند

یکی از روش های جبران ریزش مژه ها، کاشت مژه می باشد. ریزش مژه می تواند به دلیل مشکلات ارثی، فیزیولوژیکی، تغذیه ای و … می باشد. ممکن است فرد به طور ذاتی مژه هایی کم پشت داشته باشد. در بر خی افراد خود فرد به کاشت مژه رغبت دارد و به جهت زیبایی ظاهری و داشتن مژه هایی پرتر به این عمل رو می آورند.

فرآیند اکستنشن مژه اصلا پیچیده نیست و این سادگی دلیل پرطرفدار بود آن می باشد. در اکستنشن موقت به علت پایین تر بودن هزینه های کاشت مژه، افراد تمایل بیشتری هم به انجام این کار نشان می دهند به طوری که برخی افراد به صورت سالانه اکستنشن موقت استفاده می نمایند.

اما با توجه به تمایلات و نظرات مختلف افراد به سراغ یکی از انواع کاشت مژه می روند. برخی به صورت دائم این کار را انجام می دهند و تا چندین سال از کاشت مژه ها بی نیاز می باشند و برخی دیگر از افراد به صورت موقت، پیوند مژه را انجام می دهند. در واقع عمده ترین تفاوت اکستنشن دائم و موقت مژه علاوه بر میزان دوام و ماندگاری آن، شکل و حالت مصنوعی یا طبیعی عمل می باشد.

یعنی در اکستنشن موقت در حقیقت عمل جراحی انجام نمی شود و فقط مژه های مصنوعی پیش ساخته که ممکن است از جنس ابریشم، فیبر و … باشد، به صورت تکی در بین مژه ها یا به صورت دسته ای روی مژه ها با چسب قرار می گیرد.

در این حالت عمر پایین یا موقتی بودن آن به خاطر چسباندن مژه و عملیات مصنوعی کاشت می باشد و این ماندگاری به کیفیت مواد مورد استفاده بستگی دارد. یعنی هر چقدر چسب مژه مرغوب تر باشد و با دقت و ظرافت بیشتری  توسط متخصص زیبایی کنار یکدیگر چینش شده باشد عمر اکستنشن بیشتر می باشد. اما در اکستنشن دائم عمل جراحی به مانند آنچه در کاشت مو مشاهده می شود، انجام می شود. یعنی اکستنشن دائمی مژه نمونه کوچک شده کاشت مو می باشد و یک عمل جراحی انجام می شود.

از تفاوت های دیگر این دو روش می توان به هزینه های کاشت مژه دائم اشاره نمود که نسبت به حالت موقت خیلی بیشتر است که این هزینه از مبلغ ۱.۵۰۰.۰۰۰ تومان تا ۵.۰۰۰.۰۰۰ تومان متغیر است در حالی که کاشت موقت مژه هنگامی که فرد قصد استفاده چند روزه دارد حتی زیر ۲۰۰.۰۰۰ تومان می باشد.

وسایل لازم برای کاشت مژه ابریشمی

در بحث کاشت موقت مژه ابزار آلات ، لوازم و مواد مورد استفاده بسیار اهمیت دارد. یکی از مهم ترین مواد چسب کاشت مژه می باشد که دوام و عمر مژه کاشته شده را تا حد زیادی تضمین می کند.

در وهله بعد جنس مژه کاشته شده می تواند از ابریشم، فیبر و غیره باشد.

جهت کاشت هر جنس مژه متد ویژه ای باید استفاده شود. البته این روش ها تفاوت های زیادی با یکدیگر ندارند عملیات کاشت مژه ابریشی عمدتا به صورت لیزری انجام می شود.

این روش کاشت جزو روش های نوین کاشت مژه می باشد. اکستنشن لیزری مژه ابریشمی نسبت به اکستنشن مژه کلاسیک دارای ماندگاری بیشتری است و بسیار طبیعی تر جلوه می کند، زیرا در انتهای مژه شیارهای لیزری وجود دارد و چسب داخل آن رفته و مانع لیز خوردن مژه می شود.

وسایل اصلی کاشت مژه ابریشمی به مانند سایر روش ها است. یعنی در آن به چسب مژه، مژه مصنوعی، دستگاه فرکن و ریمل نیمه دائمی نیاز هست. مضافا اینکه یک دستگاه لیزری نیز جهت ایجاد شیارها استفاده می شود.

نکته حائز اهمیت در مورد کاشت مژه ابریشمی آن است که فروش مژه ابریشمی به کرات در تبلیغات مشاهده می شود. به صورت کلی این روش می تواند مشکلات خاصی را برای بیمار به وجود آورد. افرادی که از این مژه ها استفاده می کنند در معرض ابتلا به بیماری های مختلف چشم مانند خشکی چشم و حتی آسیب به قرنیه می شود. که البته این احتمال در سایر روش های کاشت مژه نیز وجود دارد.

بیشتر بخوانید : کاشت ابرو

نکاتی که قبل از مراجعه به سالن ها برای اکستنشن مژه باید بدانیم

عمل های زیبایی با توجه به حساسیت هایی که خصوصا در زمینه بهداشتی دارد باید تحقیقات و بررسی هایی لازم قبل از انجام عمل صورت پذیرد. این تحقیقات باید در مورد کلینیک ها یا سالن های معتبر کاشت مژه، مجوزهای ایشان از مراکز ذیصلاح، مدارک حرفه ای پزشکان و متخصصان مرکز، روش های مورد استفاده و متداول جهت کاشت مژه به طور دقیق انجام شود. جهت انتخاب روش می بایست از تجربیات دیگران استفاده کرد و نیز از مشورت با پزشکان بهره برد.

در مورد روش های اکستنشن موقت در حال حاضر مژه های مصنوعی، ابریشمی، فیبری و موی سمور موجود می باشد. هر فرد باید بداند آیا در روش مورد استفاده از بیهوشی و بی حسی استفاده می شود و اثرات و عوارض این موارد را باید بداند.

نکته دیگر در مورد مدت زمان عمل می باشد که با توجه به روش مورد استفاده بین یک تا سه ساعت به طول می انجامد. دیگر مسئله ای که ذهن افراد را مشغول می کند آن است که اگر چسب وارد چشم شود چه اتفاقی می افتد و چه اقدامی باید صورت پذیرد.

از آنجایی که موقع گذاشتن اکستنشن مژه چشم ها بسته است. احتمال ورود چسب به چشم کم است. اما برای پرهیز از هر گونه سوزش، اولین کاری که می توان انجام داد این است که از کیفیت چسب و بی خطر بودن آن اطمینان حاصل کرد.

از جمله مواد موجود در چسب ها که باعث سوزش چشم می شود فرمالدئید است که باید دقت شود چسب حاوی این ماده نباشد. البته در مورد چسب های وارداتی که مدت زمانی در مسیر حمل می شوند امکان به وجود آمدن این ماده در چسب به وجود می آید.

مورد دیگر آن است که فرد باید تفاوت حساسیت و عفونت را بداند چرا که در برخی موارد عفونت چشم هم باعث سوزش و خارش چشم می شود.

سوال دیگری که برای افراد پیش می آید آن است که چه زمانی مژه ها نیاز به عملیات ترمیمی پیدا می کنند؟ به طور علمی می توان گفت عمر اکستنشن معادل یک دوره کامل رشد مژه یعنی ۸ تا ۱۰ هفته می باشد. از آنجایی که میزان رشد مژه در افراد مختلف متفاوت است، توصیه اکثر متخصصان آن است که هر چهار هفته اکستنشن مژه کنترل شود.

از دیگر نکات حائز اهمیت آن است که پس از اتمام و انجام عملیات کاشت دائم مژه و علی الخصوص اکستنشن موقت، فرد می بایست تا ۲۴ ساعت از استحمام و شستن صورت خودداری کند. در اکستنشن موقت رسیدن آب به چسب ها باعث شل شدن مژه های کاشت شده می شود.

پس از کاشت دائم مژه و رشد آنها استفاده از ریمل عیبی ندارد اما تا زمان رشد کامل مژه ها بهتر است از فرم دادن مژه و زدن ریمل خودداری شود.

تفاوت مژه ابریشمی با مژه های دیگر

یکی از اجزای مورد استفاده در اکستنشن موقت مژه، مژه مصنوعی است. این مژه ها با چسب روی مژه های طبیعی خود فرد قرار می گیرد و ظاهری نسبتا طبیعی به خود می گیرند. البته این امر به هنر فرد متخصص بستگی زیادی دارد. جنس مژه ها از مواد مختلفی می تواند باشد.

ضمن اینکه کاشت آنها نیز به صورت تکی یا دسته ای در بین مژه ها و روی پلک انجام می شود. جنس مژه ها می تواند از ابریشم، فیبر، موی سمور و… داشته باشد. نخستین تفاوت مژه ابریشمی با سایرین جنس مواد مورد استفاده در آن است.

ظاهر مژه ابریشمی اندکی براق می باشد و البته نسبتا طبیعی جلوه می کند. هر چند ظاهر مژه های از جنس موی سمور از حالت ابریشمی اندکی حالت طبیعی تری دارد. دیگر تفاوت مژه های ابریشمی نحوه کاشت آن است. به دلیل آنکه مژه ابریشمی از ظرافت و لطافت بیشتری نسبت به سایر انواع مژه ها برخوردار است، معمولا پس از چسباندن مژه با چسب مژه، با استفاده از لیزر شیارهایی در مژه ها ایجاد می شود تا مژه از روی چسب سر نخورد.