در تست های بررسی مونونوکلئوز آنتی بادی هایی که نشان دهنده ی مونونوکلئوز هستند بررسی می شوند که معمولا علت آن ابشتین بار ویروس است (EBV). این آنتی بادی ها برای مبارزه با عفونت ها توسط دستگاه ایمنی بدن ساخته می شوند.
مونو تست ها عبارتند از:
تست مونواسپات ( هتروفیل): در این تست نوع آنتی بادی که در عفونت های خاصی ایجاد می شود، مشخص می شود. نمونه خون بر روی اسلاید قرار داده می شود و در زیر میکروسکوپ بررسی می شود. اگر آنتی بادی های هتروفیل وجود داشته باشد، خون لخته می شود. نتایج این تست معمولا نشان دهنده ی عفونت مونو است. در این تست معمولا آنتی بادی ها ۲ تا ۹ هفته پس از عفونت شناسایی می شوند. این تست به طور معمول برای تشخیص مونو قبل از ۶ ماه کاربرد ندارد.
تست آنتی بادی EBV: در این تست خون با ماده ای که به آنتی بادی های ضد EBV می چسبد مخلوط می شود. برای شناسایی انواع آنتی بادی ها برای کمک به تعیین عفونت اخیر یا قدیم مجموعه ای از تست ها کاربرد دارد.
مونو اسپات تست برای کمک به شناسایی عفونت اخیر مونو کاربرد دارد. تست آنتی بادی EBV زمانی انجام می شود که علائم مونونوکلئوز عفونی وجود داشته باشد وتست مونواسپات منفی باشد. این تست برای بررسی آنتی بادی های ضد EBV در فردی که بیماری دارد و یا از داروهای ایمنی استفاده می کند کاربرد دارد.
آمادگی خاصی پیش از انجام این تست لازم نیست.
تست مونواسپات بر روی نمونه خون وریدی و یا انگشت انجام می شود. تست آنتی بادی ابشتین بار ویروس بر روی نمونه خون وریدی انجام می شود.
برای نمونه گیری از انگشت:
تست خون وریدی:
ممکن است در محل نمونه گیری کبودی کوچکی رخ دهد. برای پیشگیری از این حالت، پس از برداشت سوزن برای چند دقیقه محل را فشار دهید.
نتایج این تست معمولا در مدت زمان ۱ ساعت آماده می شود.
تست مونواسپات طبیعی ( منفی ) : نمونه خون کلامپ نمی دهد. ( آنتی بادی هتروفیل شناسایی نمی شود)
تست مونواسپات غیر طبیعی ( مثبت) : نمونه خون کلامپ می دهد ( آنتی بادی های هتروفیل شناسایی می شود). اگر نمونه خون کلامپ دهد، احتمالا مونونوکلئوز وجود دارد.
در این تست ایمونوگلوبولین های خون شناسایی می شود. نوع آنتی بادی ها نشان دهنده ی جدید یا قدیمی بودن عفونت است. وجود آنتی بادی های نوع IgM نشان دهنده ی عفونت تازه ( حاد) و وجود آنتی بادی های نوع IgG نشان دهنده ی عفونت مزمن ( قدیمی) است.
نتایج این تست معمولا در مدت ۳ روز آماده می شود.
تست آنتی بادی EBV طبیعی ( منفی ) : تیتر آنتی بادی کم تر از ۱ در ۱۰ است. تیتر کم تر از این حد به معنی عدم مواجهه با EBV است. هیچ IgM ضد EBV وجود ندارد. اگر IgG وجود داشته باشد، ممکن است به معنی این باشد که بیمار در گذشته با این ویروس تماس داشته است.
تست آنتی بادی EBV غیر طبیعی ( مثبت ) : تیتر بیشتر از ۱ در ۱۰ ولی کم تر از ۱ در ۳۲۰ معمولا به این معنی است که فرد در گذشته به این ویروس مبتلا شده است.
تیتر ۱ در ۳۲۰ و یا بالاتر به این معنی است که عفونت فعال EBV داریم.
آنتی بادی IgM ضد ابشتین بار ویروس وجود دارد.
ترجمه شده از وبسایت: www.webmd.com