زرد پی آشیل

زرد پی آشیل بافت رشته ایی محکمی است که ماهیچه های ساق پا را به استخوان پاشنه متصل میکند و هم چنین با نام تاندون استخوان پاشنه هم شناخته میشوند .

ماهیچه های گاستروکنموس (پشت ساق پا) و سولئوس (نعلی) در یک بسته بافت با هم یکی میشوند که زردپی آشیل را در سمت انتهایی پاشنه میسازند . سپس به استخوان پاشنه پا میرسند.

کیسه های کوچک حاوی سیال زلالی در تاندون زانو دیده میشود . این زردپی بزرگترین و قوی ترین تاندون در بدن محسوب می شود زمانیکه ماهیچه های مچ پا خم می شوند ، زردپی آشیل روی پاشنه قرار می گیرد.

این حرکت این امکان را به ما میدهد تا روی انگشتانمان هنگام راه رفتن ، دویدن یا پریدن بیایستیم . علی رغم استحکامش ، این زردپی به دلیل تولید خون محدود در ان و فشار بالا بر روی ان نسبت به ضربه بسیار آسیب پذیر است

مشکلات مربوط به زردپی آشیل

پارگی آشیل: پارگی آن میتواند کم یا زیاد باشد در حالیکه با درد ، تورم و اختلال حرکتی همراه می شود در حین فعالیت و یا به مرور زمان ممکن است رخ دهد .
پارگی شدید آشیل: پارگی کامل زردپی ممکن است با صدای پوپ و همراه با درد و تورم قسمت پایین زانو بروز کند .ممکن است برای درمان پارگی به جراحی و یا بی حرکت کردن بلند مدت زانو نیاز باشد .
تاندونیت اشیل (تاندونیت): فعالیت حرکتی مستمر (دویدن یا راه رفتن) به تدریج سبب التهاب قسمت انتهایی زردپی اشیل میشود که با درد و سفت شدن پشت پا همراه است . استراحت ، استفاده از یخ روی موضع و حرکات کششی ممکن است روند بهبودی را سرعت بخشد در حالیکه چند هفته ممکن است طول بکشد .
پری تاندونیت آشیل: مثل تندونیت آشیل است اما التهاب و درد به بافت مجاور و در حدود دو تا چند اینچ بالای زانو احساس میشود .
تندونیت اشیل: ضخیم شدن تدریجی زردپی اشیل بدون تورم ظاهری با افزایش سن و یا استفاده بیش از حد از ان بروز می کند . علی رغم ضخیم شدن ، زردپی ضعیف میشود و در برابر اسیب و پارگی بسیار مستعد میشود .
التهاب آشیل: یک عنوان کلی برای تندونیت است که بر زردپی آشیل اثر می گذارد .
التهاب کیسه زلالی زانو یا زردپی: کفشهایی که سرعت حرکتی کمی دارند میتوانند کیسه ی سیال درون زردپی را تحریک کنند . افزایش درد پا هنگام راه رفتن از علائم شایع ان محسوب میشود .

تست های زرد پی آشیل

معاینه فیزیکی آشیل: برای بررسی مشکلات مربوطه ، معاینه کننده میزان درد ، تورم ، گرمی ، ضخیم شدن و یا بیرنگ شدن اطراف زانو و ران را بررسی می کند . در حالت پارگی زردپی اشیل ، گره ایی پشت زانو ممکن است وجود داشته باشد . در بیشتر موارد پاره نشدن تاندون را میتوان با معاینه فیزیکی تشخیص داد و اغلب به آزمایش بیشتری نیاز نیست .
تست تومپسون: با خوابیدن روی شکم یا زانو زدن روی صندلی ، معاینه کننده ساق پا را فشار می دهد . قسمت انتهایی پا باید در پاسخ به این حرکت به سمت پایین حرکت کند . اگر اینطور نباشد پارگی اتفاق افتاده است.
تست خم کردن زانو: از فرد خواسته میشود در حالت خوابیده به آرامی زانویش را با زاویه ی راست خم کند . در طول این حرکت ، انگشت آخر پا باید به آرامی از ساق پا دور شود اگر اینطور نبود ممکن است پارگی اتفاق افتاده باشد .
تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ( MRI scan): اسکنر ا م ار ای با استفاده از مغناطیس با توان بالا و کامپیوتر عکسهایی با جزئیات کامل از زانو و ساق پا را تهیه می کند . این بهترین روش تشخیص پارگی یا مشکلات دیگر است اما ممکن است تندویوپاتی را نشان ندهد .
التراسوند زردپی اشیل: پروبی روی پوست امواج صوتی را از زانوعبور میدهد تا تصاویری از زردپی اشیل به دست اید . التراسوند اغلب برای تشخیص پارگی زردپی استفاده میشود .
سی تی اسکن: اسکنر سی تی اسکن با استفاده از چند اشعه ی ایکسی و کامپیوتر تصاویر کاملی از زانو و ساق پا نشان میدهد . ام ار ای در تشخیص مشکلات زردپی برتر است
فیلم اشعه ایکس: فیلم نازک اشعه ی ایکس هم ممکن است مشکلات مربوط به استخوانها یا مفصل های زانو را نشان دهد اما مشکلات مربوط به زردپی اشیل را نمی تواند نشان دهد .

درمان های مربوط به زردپی آشیل

RICE تراپی: بیشتر آسیب های وارده به زردپی اشیل را میتوان با RICE درمان کرد . استراحت ، استفاده از یخ ، اعمال فشار با بانداژ ورزشی و بالا نگه داشتن در درمان موثر است .
تسکین دهنده های درد: داروهایی مثل استامینوفن ( تیلنول ) ، ایبوبروفن ( موترین ) و ناپروکسن هم میتواند درد حاصل از مشکلات مربوط به زردپی اشیل را کم کند . در شرایطی با درد شدیدتر ، تجویز مسکن ها ممکن است لازم باشد .
گرم کردن: استفاده از یخ و یا گرم کردن ممکن است درد کیسه زلالی نزدیک زردپی اشیل را کم کند .
کفش طبی: پوشیدن کفشهایی با محافظ خوب که برای پایتان مناسب باشد ممکن است از آسیب بیشتر به زردپی اشیل جلوگیری کند . استفاده از وسایل ارتوپدی مناسب ، بالا نگه دارنده ران و آتل ها یا کمربندهای خاص اغلب میتواند کمک کننده باشد .
فیزیوتراپی: اگرچه اصلاح یا کاهش فعالیت مهم است ، حرکات کششی خاصی ممکن است در توانبخشی و برطرف کردن مشکلات مربوط به زردپی اشیل کمک کننده باشد مخصوصا زمانیکه درد به طور غالبی وجود داشته باشد .
بی حرکت نگه داشتن : در بسیاری از دردهای مزمن زردپی اشیل, بی حرکت نگه داشتن مفصل زانو لازم است . ممکن است پوشیدن ساقه پای خاص یا قالب خاصی برای ساق پا به مدت چند هفته لازم باشد .
جراحی زردپی اشیل: جراحی می تواند برای اتصال مجدد زردپی اشیل به کار رود . بعد از جراحی ، بی حرکت نگه داشتن زانو به مدت چند هفته لازم است .