زانو

زانو ، یکی از بزرگترین و پیچیده ترین مفاصل در بدن می باشد .زانو ،استخوان ران را به استخوان درشت نی مفصل می کند . استخوان کوچکتری که در امتداد و در کنار درشت نی است ، نازک نی نام دارد ، که به همراه کشکک از استخوانهایی هستند که مفصل زانو را ایجاد می کنند .

تاندونها ، استخوانهای زانو را به عضلات پا متصل می کنند تا مفصل زانو را حرکت دهند . رباط ها به استخوانهای زانو متصل شده و موجب استحکام و پایداری زانو می شوند :

رباط صلیبی جلویی: این رباط ، از لغزیدن استخوان ران روی درشت نی به سمت عقب جلوگیری می کند ( یا از لغزیدن درشت نی روی استخوان ران به سمت جلو ، جلوگیری می کند ) .
رباط صلیبی عقبی: این رباط ، از لغزیدن استخوان ران روی درشت نی به سمت جلو ، جلوگیری می کند ( یا از لغزیدن درشت نی روی استخوان ران به سمت عقب جلوگیری می کند ) .
رباط های موازی جانبی و میانی: این رباط ها از لغزیدن استخوان ران به اطراف جلوگیری می کنند .

۲ قطعه غضروف C شکل ، که منیسک جانبی و داخلی نامیده می شوند ، به عنوان جاذب ضربه بین ران و درشت نی عمل می کنند .

کیسه هایی پر از مایع ، به هموار حرکت کردن زانو کمک می کنند .

بیماری های زانو

نرمی غضروف کشکک (سندرم کشکک-زانویی): آماس غضروف بر روی سطح زیری کشکک که موجب درد زانو می شود . این بیماری یک علت معمول زانو درد در افراد جوان می باشد .
التهاب استخوان و مفصل زانو: این بیماری یکی از رایج ترین شکل های التهاب مفصل است و اغلب زانوها را درگیر می کند که به علت پیری ، فرسودگی و پارگی غضروف اتفاق می افتد . علایم التهاب استخوان و مفصل ممکن است شامل درد زانو ، سفتی و تورم باشد .
افیوژن زانو (آب آوردگی زانو): افزایش مایع درون زانو که معمولا به علت التهاب می باشد . هر شکلی از التهاب مفصل یا جراحت ممکن است موجب این بیماری شود .
پارگی منیسک (غضروف زانو): آسیب به منیسک ( غضروفی که زانو را می پوشاند ) ، اغلب به علت پیچ خوردگی زانو رخ می دهد . پارگی های بزرگ ممکن است موجب قفل شدن زانو شود .
کشش یا پارگی رباط صلیبی جلویی (ACL): رباط صلیبی جلویی ، مسئول بخش اعظمی از استحکام و پایداری زانو است . پارگی رباط صلیبی جلویی اغلب منجر به بیرون زدگی زانو می شود و ممکن است به ترمیم از طریق جراحی نیاز داشته باشد .
کشش یا پارگی رباط صلیبی خلفی (PCL): پارگی های رباط صلیبی عقبی ، می تواند منجر به درد ، تورم و ناپایداری زانو شود . این آسیب ها کمتر از پارگی های رباط صلیبی جلویی رایج هستند و فیزیوتراپی ( بیشتر از جراحی ) معمولا بهترین گزینه برای درمان است .
کشش یا پارگی رباط موازی داخلی (MCF): این آسیب ممکن است موجب درد و عدم ثبات در سمت داخلی زانو شود .
در رفتگی کشکک: کشکک به صورت غیر طبیعی می لغزد یا در حین فعالیت به موازات استخوان ران جابجا می شود . زانو درد در اطراف کشکک از نتایج این بیماری هستند .
التهاب تاندون های کشکک: التهاب تاندونهایی که کشکک را به استخوان ساق پا متصل می کنند . این حالت در ورزشکاران به علت پرش مکرر رخ می دهد .
آماس کیسه های مفصلی زانو: درد ، تورم و گرمی در هریک از کیسه های مفصلی زانو . التهاب کیسه های مفصلی اغلب به علت استفاده بیش از حد یا آسیب رخ می دهد .
کیست بیکر (bakers cyst): تجمع مایع در عقب زانو می باشد . کیست های بیکر ، معمولا به علت التهاب مفصل ایجاد می شوند .
آرتریت روماتوئید: یک بیماری خودایمن است که موجب التهاب در هر مفصلی مانند زانوها می شود . اگر آرتریت روماتوئید درمان نشود ، می تواند موجب آسیب دائمی مفصل شود .
نقرس: شکلی از التهاب مفصل می باشد که به علت افزایش کریستال های اوریک اسید در یک مفصل ایجاد می شود . زانو ها نیز ممکن است درگیر شوند و موجب درد شدید و تورم شود .
نقرس کاذب: یک شکل از التهاب مفصل است که شبیه به نقرس می باشد و به علت رسوب کریستال های کلسیم پیروفسفات در زانو یا دیگر مفاصل ایجاد می شود .
آرتریت عفونی (التهاب مفصل عفونی): یک عفونت که به وسیله ی باکتری ، یک ویروس یا قارچ درون زانو ایجاد می شود که می تواند موجب التهاب ، درد ، تورم و به سختی حرکت کردن زانو شود. با این وجود، این بیماری غیر متداول است . آرتریت عفونی یک بیماری جدی است که در صورت عدم درمان ، به سرعت بدتر می شود .

آزمایشات زانو

معاینه جسمانی: با معاینه ی محل درد زانو ، به منظور مشاهده ی تورم و حرکت غیر طبیعی ، پزشک اطلاعاتی را در مورد علل آسیب یا فشار روی زانو جمع آوری می کند .
تست drawer: با خم کردن زانو ، دکتر می تواند پایین پا را بکشد و فشار دهد تا پایداری رباط های صلیبی جلویی و عقبی را بررسی کند .
عکس برداری با اشعه x از زانو: عکس برداری ، بهترین آزمایش تصویری برای بیماری های زانو می باشد .
ام آر آی (MRI): با استفاده از امواج مغناطیسی با انرژی بالا ، تصاویری با دقت و جزئیات بالا از زانو و پا تهیه می شود . این کار یکی از روش های پرکاربرد برای تشخیص آسیب های منیسک و رباط می باشد .
کشیدن مایع مفصلی: یک سوزن به فضای مفصل درون زانو وارد می شود و مایع مفصلی کشیده می شود . انواع مختلفی از التهاب مفصل ممکن است با کشیدن مایع مفصلی ( آرتروسنتسیس) تشخیص داده شوند .
آرتروسکوپی: یک روش جراحی است که امکان معاینه ی زانو با وسیله ای به نام اندوسکوپ را فراهم می کند .

درمان های زانو

RICE therapy: مخفف کلمات ( استراحت ، یخ ، کمپرس و بلندی ) است که یک درمان اولیه ی خوب برای بسیاری از بیماری های زانو می باشد .
داروهای ضد درد: مسکن های ضد درد تجویزی یا بدون نسخه ، مانند استامینوفن ، ایبوپروفن و ناپروکسن ، می توانند بیشتر درد زانو را درمان کنند
فیزیوتراپی: یک برنامه ورزشی که می تواند عضلات اطراف زانو را قوی کند و استحکام زانو را افزایش دهد .
تزریق کورتیزون: تزریق استروئید به زانو ، می تواند به کاهش درد و تورم کمک کند .
تزریق هیالورونان (هیالورونیک اسید): تزریق این ماده چسبناک به زانو ممکن است درد التهاب مفصل را کاهش دهد و نیاز به عمل جراحی را در برخی افراد به تاخیر بیندازد .
جراحی زانو: ممکن است جراحی انجام شود تا تنوعی از بیماری های زانو را اصلاح کند . جراحی می تواند یک رباط پاره شده را ترمیم یا جایگزین کند ، منیسک آسیب دیده را خارج کند یا به طور کامل زانویی که به شدت آسیب دیده را جایگزین کند . جراحی ممکن است با یک شکاف بزرگ ( جراحی باز ) یا شکاف های کوچکتر( جراحی آرتروسکوپیک ) انجام شود .
جراحی آرتروسکوپیک: آندوسکوپ ( لوله ای انعطاف پذیر با ابزارهای جراحی در انتها ) ، به درون مفصل زانو وارد می شود . جراحی آرتروسکوپیک دوره بهبودی و توانبخشی کوتاهتری نسبت به جراحی باز ، دارد .
ترمیم رباط صلیبی جلویی (ACL): جراح از پیوند بافت ( برش از بدن خود شما یا اهدا کننده بافت ) استفاده می کند تا رباط صلیبی پاره شده را جایگزین کند .