سرویکس

سرویکس ، یک بافت استوانه ای شبیه گردن است که واژن را به رحم متصل می کند . سرویکس در پایین ترین بخش رحم قرار گرفته است . سرویکس از بافت فیبروعضلانی تشکیل شده است .

۲ بخش اصلی در سِرویکس وجود دارد :

یک بخش سِرویکس که می تواند از درون واژن طی معاینه پزشک متخصص دیده شود که سِرویکس بیرونی (ectocervix) نامیده می شود . دهانه ورودی در مرکز اکتوسرویکس ، سوراخ خارجی نامیده می شود که باز می شود تا به عبور بین رحم و واژن اجازه دهد .
سِرویکس داخلی (endocervix) یا کانال اندوسرویکال که یک تونل درون سِرویکس ، از سوراخ خارجی تا رحم است .

مرز روی هم افتاده بین اندوسرویکس و اکتوسرویکس ، transformation zone یا ناحیه انتقال نامیده می شود .

سِرویکس ، موکوز سرویکال تولید می کند که قوام و پایداری آن درطول چرخه قاعدگی تغییر می کند تا از بارداری جلوگیری کند یا آن را ارتقا دهد .

درطول زایمان ، سِرویکس به طور گسترده گشاد می شود تا به نوزاد اجازه دهد از آن عبور کند . در حین قاعدگی ، سرویکس یک مقدار کم باز می شود تا به عبور جریان قاعدگی اجازه دهد .

بیماری های سرویکس

سرطان سرویکس: اغلب سرطان های سِرویکس ، به علت عفونت ویروس پاپیلومای انسانی رخ می دهد . انجام منظم تست های پاپ ( آزمایش بافت گردن مهبل برای تشخیص سرطان ) ، می تواند از سرطان سِرویکس در اغلب زنان پیشگیری کند .
نارسایی سرویکال: زود بازشدن یا گشاد شدن سِرویکس حین بارداری می تواند منجر به زایمان زودرس شود . عمل های جراحی قبلی روی سِرویکس اغلب مسئول این حالت هستند .
التهاب سرویکس: التهاب سِرویکس ، معمولا به علت عفونت است . کلامیدیا ، گونوره و هرپس ، برخی از عفونت های قابل انتقال جنسی هستند که می توانند موجب التهاب سِرویکس شوند .
دیسپلازی سرویکس: سلولهای غیر طبیعی در سرویکس که می توانند منجر به سرطان سِرویکال شوند . دیسپلازی سرویکال به طور مکرر در تست پاپ ، شناسایی می شود .
نئوپلازی بافت پوششی سرویکس (CIN): نام دیگر دسپلازی سِرویکس می باشد .
پولیپ های سرویکس: رشد کم بخشی از سِرویکس که به واژن متصل می شود . پولیپ ها بدون درد هستند و معمولا بی ضرر می باشند ، اما می توانند موجب خونریزی واژینال شوند .
بیماری التهاب لگن (PID): عفونت سرویکس ممکن است در رحم و لوله های فالوپ نیز پخش شود . بیماری التهاب لگن می تواند به اندام های تناسلی یک زن آسیب بزند و باردار شدن او را مشکل کند .
عفونت پاپیلوماویروس انسانی: این عفونت از گروه ویروس ها می باشد و شامل انواع خاصی است که موجب سرطان سِرویکس می شود . انواع کم خطر تر این ویروس ، موجب زگیل های تناسلی و سِرویکس می شود .

آزمایشات و تست های سرویکس

آزمون پاپ (pap): از سرویکس زن ، یک نمونه سلولهایی گرفته می شود و برای علایم تغییر کننده معاینه و بررسی می شود . آزمون های پاپ ، ممکن است دیسپلازی سرویکس یا سرطان سرویکس را کشف کند .
بیوپسی سرویکس: یک پزشک ، یک نمونه از بافت یا بیوپسی از سِرویکس می گیرد تا برای سرطان سِرویکس یا دیگر بیماری ها آن را بررسی کند . بیوپسی سرویکس اغلب در حین کولپوسکوپی انجام می شود .
کولپوسکوپی: یک تست دنباله دار برای تست غیر طبیعی پاپ است . یک متخصص زنان ، سِرویکس را با عدسی بزرگنمایی کننده بازبینی می کند که کولپوسکوپ نام دارد و ممکن است از هر جایی که سالم به نظر نمی رسد ، یک بیوپسی بگیرد .
بیوپسی مخروطی: یک بیوپسی سرویکال که یک بافت شبیه مخروط را از سِرویکس خارج می کند و در زیر میکروسکوپ معاینه می شود . بیوپسی مخروطی بعد از تست پپ غیر طبیعی انجام می شود که هر دو تست ، برای تشخیص و خارج کردن سلولهای خطرناک در سِرویکس است .
توموگرافی کامپیوتری (CT scan ): یک دستگاه سی تی اسکن ، چندین امواج x و یک کامپیوتر برای خلق تصاویر دقیق و با جزئیات از سِرویکس و دیگر ساختارها در شکم و لگن استفاده می کند . این روش اغلب برای تعیین سرطان سِرویکس انجام می شود .
ام آر آی (MRI): یک اسکنر MRI ، از یک مغناطیس یا قدرت بالا و کامپیوتر استفاده می کند تا تصاویر با تفکیک پذیری بالا از سِرویکس و دیگر ساختار ها در شکم و لگن ، خلق کند . مانند سی تی اسمن ، ام آرآی هم می تواند استفاده شود تا گستردگی سرطان سرویکس ، مشاهده شود .
تست DNA ویروس پاپیلومای انسانی: سلولهای سرویکس می توانند برای حضور DNA ویروس پاپیلومای انسانی ، آزمایش شوند . این تست می تواند انواع این ویروس را که می توانند موجب سرطان سرویکس شوند ، تشخیص دهد.

درمان های سرویکس

بخیه زنی سرویکس: در زنان با نارسایی سِرویکس ، انجام می شود . سرویکس می تواند دوخته شود . این کار می تواند از بازشدن زودهنگام سرویکس در حین بارداری جلوگیری کند که موجب زایمان زودرس می شود .
آنتی بیوتیک ها: داروهایی که می توانند باکتری هایی را که باعث عفونت سرویکس و اندام های تناسلی می شوند را از بین ببرند . آنتی بیوتیک ها برای عفونت های جدی ،ممکن است خوراکی یا داخل رگی ( تزریقی ) داده شوند .
سرمادرمانی: یک میله یا سوند به شدت سرد را در مقابل نواحی غیر طبیعی روی سرویکس قرار می دهند . سرمای شدید ، سلولهای غیر طبیعی را از بین می برد و از تبدیل شدن به سرطان سِرویکس پیشگیری می کنند .
لیزردرمانی: یک لیزر با انرژی بالا استفاده می شود تا نواحی دارای سلولهای غیر طبیعی را در سویکس از بین ببرد . سلولهای غیر طبیعی تخریب می شوند و از ایجاد سرطان سِرویکس پیشگیری می شود .
واکسن ضد سرطان سرویکس: برای پیشگیری از سرطان سرویکس ، یک واکسن در برابر ویروس پاپیلومای انسانی برای اغلب دختران نوجوان و زنان جوان ، توصیه می شود .
شیمی درمانی: داروهای سرطانی که معمولا به داخل یک سیاهرگ تزریق می شوند . شیمی درمانی معمولا برای سرطان سرویکس که معتقدند در بدن گسترده شده است ، استفاده می شود .
هیسترکتومی کامل ( برداشت رحم کامل ): برداشت رحم و سِرویکس از طریق جراحی . اگر سرطان سرویکس گسترده نشود ، هیسترکتومی می تواند یک درمان کامل تلقی شود .
بیوپسی مخروطی: یک بیوپسی از سرویکس که بافت مخروطی شکل را از سرویکس برداشت می کند . به علت اینکه یک بخش بزرگی از سرویکس خارج می شود ، بیوپسی مخروطس می تواند به پیشگیری یا درمان سرطان سرویکس کمک کند .
عمل جراحی برش حلقه ای الکتروسرجیکال (LEEP): یک حلقه سیمی الکتریکی مقابل سلولهای غیر طبیعی در سرویکس لمس می شود . یک جریان الکتریکی ، سلولها را تخریب می کندو سرطان سرویکس را درمان یا از آن پیشگیری می کند.
اشعه درمانی (رادیوتراپی): استفاده از انرژی رادیواکتیو برای از بین بردن سلول های سرطانی سرویکس . رادیودرمانی از خارج بدن ، پرتو یا اشعه می تاباند یا دانه های کوچکی که پرتوزا هستند را در سِرویکس کاشت می دهند که به براکی تراپی (brachytherapy) معروف است .