گوش

گوش ، بخش های خارجی ، میانی و داخلی دارد . گوش خارجی ، pinna یا برگچه نامیده می شود و از غضروفی تشکیل شده که به وسیله ی پوست احاطه شده است . صدا از طریق گوش خارجی به مجرای شنوایی خارجی منتقل می شود ( یک لوله کوچک که در پرده صماخ اتمام می یابد ) .

صدا ، باعث می شود که پرده صماخ و استخوان های کوچک در بخش میانی گوش به ارتعاش در بیایند و ارتعاشات تا حلزون گوش ، هدایت می شوند . حلزون گوش ، بخشی از گوش داخلی است که صدا را به ایمپالس های عصبی منتقل می کند تا به سمت مغز حرکت کنند .

مجاری نیمه حلقوی ( لابیرنت ) پر از مایع هستند و در گوش داخلی به حلزون گوش و اعصاب می چسبند . این مجاری ، اطلاعاتی را در مورد تعادل و موقعیت سر به مغز ارسال می کنند . شیپور استاش ، مایعات را از گوش میانی به گلو ( حلق ) در پشت گردن ، تخلیه می کند .

بیماری های گوش

• گوش درد: درد در گوش می تواند علل زیادی داشته باشد . برخی از این علل جدی هستند و برخی جدی نیستند .
• التهاب گوش میانی: التهاب یا عفونت گوش میانی ( پشت پرده صماخ ) . معمولا به علت یک عفونت رخ می دهد .
• گوش شناگری ( التهاب گوش خارجی ): التهاب یا عفونت گوش بیرونی ( گوش خارجی و مجرای گوش ) . موارد ناگهانی علت  عفونت ها هستند . التهاب مزمن گوش ، اغلب یک بیماری پوستی یا درماتیت است .
• بیماری منییر( Menieres disease ): یک بیماری که در آن ، گوش داخلی در یک سمت دچار سوء عملکرد شده است . سرگیجه ، وزوز گوش ، از دست دادن شنوایی و درد ، از علایم معمول هستند .
• وزوز گوش ( tinnitus): صدای زنگ در یک یا هر دو گوش . معمولا به علت آسیب در اثر سر و صدا یا پیری می باشد .
• جرم گوش ( تجمع موم در گوش ): جرم گوش ، ممکن است مجرای گوش را مسدود کند و به پرده صماخ بچسبد . کاهش ارتعاشات پرده صماخ ، موجب معیوب شدن شنوایی می شود .
• پارگی پرده صماخ ( پرده گوش ): صداهای بسیار بلند ، تغییرات ناگهانی در فشار هوا ، عفونت یا اجسام خارجی می تواند پرده ی گوش را پاره کند . سوراخی کوچک در پرده گوش ، معمولا در طی چند هفته بهبود می یابد .
• تومور عصب شنوایی: یک تومور غیر سرطانی که در حرکت عصب از گوش به مغز ، رشد می کند . از دست دادن شنوایی ، سرگیجه و وزوز گوش می تواند از علایم این بیماری باشند .
• التهاب زائده پستانی گوش (mastoiditis): عفونت استخوان ماستوئید یا پستانی که دقیقا در پشت گوش قرار دارد . این حالت در اثر عفونت های درمان نشده ی گوش میانی ، ایجاد می شود .
• سرگیجه وضعیتی خوش خیم (BPPV): از بین رفتن عملکرد گوش داخلی است که موجب سرگیجه می شود . اگرچه که از لحاظ پزشکی جدی نیست ، علایم آن می تواند آزاردهنده و اضطراب آور باشد .
• کلستاتوما ( cholesteatoma) : یک بیماری خوش خیم است . افزایش بافت فیبروزه در گوش میانی و استخوان های اطراف است . در بیشتر موارد ، ترشح بودار ناپاک از گوش ، همراه با از دست رفتن شنوایی از علایم این بیماری است .

آزمایشات و تست های گوش

• معاینه ی گوش: اولین تست برای مشکل گوش ، نگاه کردن به گوش است . اتوسکوپ ، وسیله ای برای مشاهده مجرای گوش است تا پرده ی گوش دیده شود .
• تست شنوایی: یک متخصص شنوایی ، با استفاده از صداهایی با فرکانس و درجات مختلف ، شنوایی هر یک از گوشها را بررسی می کند .
• سی تی اسکن: یک کاوشگر سی تی اسکن ، از اشعه x و یک کامپیوتر استفاده می کند تا تصاویری از گوشها و ساختارهای اطرافی آن ، خلق کند .
• ام آر آی (MRI): با استفاده از امواج رادیویی در یک محیط مغناطیسی ، تصاویری با دقت و تفکیک پذیری بالا از گوشها و ساختارهای اطرافی ایجاد می شود .

درمان های گوش

• آنتی بیوتیک ها: اگر عفونت گوش در اثر باکتری ایجاد شده باشد ، آنتی بیوتیک ها ( در شکل قرص یا قطره گوش ) ممکن است نیاز شود .
• محلول سرومنولیتیک ( حل کننده ی موم ): قطراتی از یک محلول روغن معدنی یا هیدروژن پراکسید و آب و دیگر اقدامات ، می توانند جرم تجمع یافته را نرم و شل کنند .
• شستشو: شستشوی آرام مجرای گوش با آب نمک و هیدروژن پراکسید رقیق شده ، می تواند مقداری از تجمع جرم را درمان کند .
• آنتی هیستامین ها: یک تاثیر جانبی از داروهای ضد هیستامینی ، اثر سکون روی گوش داخلی و کاهش علایم  سرگیجه است .
• جراحی: جراحی ممکن است ضروری باشد تا تومور عصب شنوایی را خارج کند . بچه های مبتلا به  عفونت مداوم گوش، ممکن است برای قرار گرفتن لوله های تخلیه در گوش ، عمل جراحی را متحمل شوند .
• ورزش: گروهی از تمرینات خاص ، ممکن است با کمک به حرکت کردن ذرات در گوش داخلی ، علایم سرگیجه خوش خیم (BPPV) را بهبود دهند .

ترجمه شده از: webmd.com