تلقیح داخل رحمی یا IUI ، یک درمان ناباروری است که شامل قرار دادن اسپرم در داخل رحم یک زن است تا لقاح را تسهیل کند . هدف IUI ، افزایش تعداد اسپرمی است که به لوله های فالوپی می رسند و متعاقبا شانس لقاح و بارداری را افزایش می دهند.
IUI یک گزینه ارزان و با هجوم کم در مقایسه با بارورسازی داخل آزمایشگاهی (IVF) است .
از معمول ترین دلایل برای استفاده از IUI کاهش میزان اسپرم یا کاهش قدرت حرکت اسپرم است .
با این وجود ، IUI ممکن است به عنوان درمان ناباروری برای هر یک از حالات زیر استفاده شود :
IUI برای بیماران زیر توصیه نمی شود:
قبل از تلقیح داخل رحمی ، داروهای محرک تخمک گذاری ممکن است استفاده شوند تا زمان بالغ شدن تخمک ها مشخص شود . عمل IUI ، سپس در حدود زمان تخمک گذاری انجام می شود که ۲۴ تا ۳۶ ساعت بعد از به غلیان رسیدن هورمون LH است که نشان می دهد تخمک گذاری به زودی اتفاق می افتد .
یک نمونه مایع منی ، توسط آزمایشگاه شسته می شود تا مایع منی را از مایع سمینال جدا کند . یک لوله مخصوص استفاده می شود تا مستقیما اسپرم را به داخل رحم وارد کند . این فرآیند ، تعداد سلولهای اسپرمی که در رحم قرار می گیرند را به حداکثر می رساند ، بنابراین احتمال لقاح و بارداری ، افزایش می یابد .
عمل جراحی IUI ، تنها چند دقیقه زمان می برد و موجب درد و ناراحتی کمی می شود . گام بعدی این است که نشانه ها و علایم بارداری را مشاهده کنیم .
اگر زمانی که تلقیح داخل رحمی (IUI ) دارید ، از داروهای باروری استفاده کنید ، شانس باردار شدن تا چند برابر افزایش می یابد همچنین خطر کمی از عفونت پس از IUI وجود دارد .
موفقیت IUI ، بستگی به عوامل متعددی دارد. اگر یک زوج ، عمل IUI را هر ماه انجام دهند ، میزان موفقیت ممکن است به بیش از ۲۰ درصد در هر چرخه برسد و بستگی به موارد متغیری مانند سن زن ، علت ناباروری و اینکه چه داروهای باروری استفاده شده ، دارد .
در صورتی که IUI ، یک گزینه ارزانتر و با هجوم کمتر است ، میزان بارداری با IUI کمتر از IVF ( بارورسازی داخل آزمایشگاهی ) است .
با این وجود ، اگر شما در جستجوی آزمایش یا گزینه هایی برای بالابردن شانس باروری در بارداری خود هستید ، می توانید به یک متخصص مراجعه کنید و اطلاعات بیشتری کسب کنید .
ترجمه شده از: americanpregnancy.org