بررسی واژن

واژن یک کانال عضلانی منعطف است با لایه پوشاننده نرم که در لزج کردن مجرا و ایجاد حس نقش دارد. واژن رحم را به بخش بیرونی مرتبط می سازد. گردن رحم به داخل رحم باز می شود و انتهای درونی رحم را می سازد.

در زمان مقاربت آلت تناسلی مردانه وارد واژن می شود. در زمان تولد، نوزاد از کانال زایمان واژن) رد می شود.

هایمن پرده نازک بافتی است که دهانه واژن را احاطه می کند. ممکن است در زمان مقاربت یا در زمان ورزش پاره شود و یا پیچ بخورد.

مشکلات و بیماری های واژن

واژینیت: التهاب واژن، که به طور شایع در اثر عفونت قارچی یا باکتریایی ایجاد می شود. از علائم معمول آن خارش، ترشح و تغییر بو است. واژینیت با داروهای آنتی بیوتیکی و یا داروهای ضد قارچی درمان می شود.
واژینیسموس: اسپاسم عضلات واژن در زمان مقاربت است. نگرانی در مورد رابطه جنسی و یا مشکلات طبی ممکن است عامل آن باشد. بر حسب علت آن، ممکن است با دارو، مشاوره و یا برخی روش های دیگر درمان شود.
زگیل های تناسلی: ممکن است بر روی وولو، واژَن و گردن رحم اثرگذار باشد. درمان آن به برداشت زگیل های تناسلی کمک می کند که در اثر ویروس پاپیلوما انسانی ایجاد می شود.
تریکومونیازیس: عفونت واژن با انگل میکروسکوپیکی به نام تریکوموناس است. این بیماری توسط تماس جنسی منتقل می شود و به راحتی درمان می شود.
واژینوز باکتریایی: به هم خوردن تعادل بین باکتری های سالم واژَن، که اغلب باعث ایجاد بوی بدن و ترشح می شود. علت آن ممکن است داشتن رابطه جنسی جدید باشد. برای درمان این اختلال از آنتی بیوتیک استفاده می شود.
هرپس سیمپلکس HSV: این ویروس می تواند باعث عفونت وولو، واژَن و گردن رحم شود و باعث ایجاد تاول های دردناک، کوچک و عود کننده و زخم می شود. این اختلال ممکن است علائم مشخصی نداشته باشد. ویروس از راه تماس جنسی منتقل می شود. این بیماری قابل درمان است ولی علاج کامل ندارد.
گونوره: این عفونت باکتریایی منتقل شونده از راه تماس جنسی اغلب باعث ایجاد عفونت گردن رحم می شود. در نیمی از موارد، علائمی وجود ندارد ولی ترشح واژن و خارش ممکن است رخ دهد. ممکن است بیماری التهابی لگن و ناباروری ایجاد شود. این بیماری با آنتی بیوتیک درمان می شود.
کلامیدیا: باکتری کلامیدیا تراکوماتیس باعث ایجاد عفونت منتقل شونده از راه تماس جنسی می شود. تنها نیمی از زنان علائم دارند که ممکن است شامل ترشح واژن یا درد در واژن یا شکم باشد. ممکن است بیماری التهابی لگن یا ناباروری ایجاد شود. کلامیدیا با آنتی بیوتیک درمان می شود.
سرطان واژن: سرطان واژن بسیار نادر است. خونریزی غیر طبیعی واژینال یا ترشح از علائم بیماری است.
پرولاپس واژن: به علت ضعف عضلات لگن، رکتوم و رحم یا مثانه به سمت واژَن هل داده می شود. در موارد شدید، واژَن به خارج برجسته می شود.

تست های واژینال

بررسی واژن: با استفاده از اسپکولوم، پزشک وولو و واژَن و گردن رحم را معاینه می کند. قدرت عضلات لگن هم بررسی می شود.
اسمیر پاپانیکولو (پاپ اسمیر): در طی معاینه لگن، سوآب وارد گردن رحم و واژَن می شود. از این تست برای غربالگری سرطان واژَن یا گردن رحم استفاده می شود.
کشت باکتری: در زمان معاینه لگن، سوآب وارد گردن رحم و واژَن می شود و نمونه کشت برای آزمایشگاه فرستاده می شود. با استفاده از این روش عفونت های باکتریایی شناسایی می شود.
کولپوسکوپی: میکروسکوپ در زمان معاینه لگن برای بررسی دقیق وولو، واژَن و گردن رحم استفاده می شود. این روش برای شناسایی سرطان و مشکلات دیگر کمک کننده است.
بیوپسی واژن: در موارد نادر مشکوک به رشد غیر عادی در واژَن، ممکن است برای بررسی سرطان، بیوپسی انجام شود.

درمان های واژن

داروهای ضد میکروبی: داروهای ضد قارچ برای درمان عفونت های قارچی استفاده می شود، و داروهای آنتی بیوتیکی هم برای درمان عفونت های باکتریایی کاربرد دارد. داروهای ضد ویروس هم برای درمان ویروس هرپس استفاده می شود.
درمان زگیل: روش های مختلفی برای برداشت زگیل های واژینال کاربرد دارد شامل فریز کردن، مواد شیمیایی، سوزاندن با استفاده از لیزر و یا کوتر کردن.
ورزش های کگل: برای تقویت عضلات لگن استفاده می شود و برای بهبود و یا پیشگیری از پرولاپس واژن و بی اختیاری ادراری استفاده می شود.
استروژن: اندام های تناسلی زنان ( داخلی و خارجی) به استروژن پاسخ می دهد. درمان با استروژن ممکن است باعث بهبودی این ساختارها در زنان یائسه شود.
جراحی: در موارد نادر سرطان واژَن یا گردن رحم، برای برداشت تومور جراحی نیاز می شود. جراحی ممکن است برای درمان پرولاپس واژَن هم استفاده شود.