کشت پوست و زخم

در کشت پوست و زخم نوع میکروب مشخص می شود ( مثل باکتری، ویروس، قارچ). نمونه ی پوستی، بافتی یا مایع جمع آوری شده بررسی می شود. اگر هیچ میکروبی رشد نکرد، کشت منفی است. اگر میکروبی رشد کرد کشت مثبت است. نوع میکروب در تست های شیمیایی، میکروسکوپیک و یا هر دو مشخص می شود.

بیشتر باکتری ها در شرایط هوازی رشد می کنند. به این باکتری ها هوازی گفته می شود که معمولا در سطح پوست رشد می کنند. باکتری های بی هوازی معمولا در زخم های عمیق تر و آبسه ها دیده می شوند. در کشت از محل زخم معمولا نوع باکتری هوازی یا بی هوازی مشخص می شود.

کشت قارچ برای بررسی نوع قارچ انجام می شود. کشت ویروسی هم در این زمینه انجام می شود.

برخی انواع باکتری ها که به طور طبیعی در بدن زندگی می کنند و ممکن است عفونت بدهند عبارتند از:

اشرشیاکلی که به طور طبیعی در روده ی بزرگ ( کولن) و مقعد رشد می کند ولی این باکتری می تواند از مقعد وارد مجرای ادراری شود و عفونت ادراری بدهد.

اگر این کشت ها مثبت شوند، تست های دیگری هم برای انتخاب بهترین درمان انجام می شود.

نمونه های کشت ممکن است از نواحی دیگری مثل چشم و گوش، زخم باز یا بسته و یا ناخن ها و مو تهیه شود.

چرا کشت پوست و زخم انجام می شود؟

یافتن علت زخم، سوختگی، زخم جراحی و آسیب. آسیب ها شامل زخم ها، گزش حشرات و … است.
تصمیم برای بهترین درمان عفونت که تست حساسیت نام دارد.

آمادگی برای کشت پوست و زخم

پیش از انجام این تست اقدام خاصی نیاز نیست. اگر اخیرا آنتی بیوتیک استفاده کرده اید به پزشک اطلاع دهید.

کشت پوست و زخم چگونه انجام می شود؟

نمونه بافتی یا مایع از زخم با ورود سواپ استریل به زخم جمع آوری می شود. سواپ در محیط کشت هوازی یا غیر هوازی قرار می گیرد، البته بر اساس نوع میکروبی که به آن مشکوک هستیم.

ممکن است برای برداشت نمونه پزشک بیوپسی انجام دهد. اگر نمونه برداری درد ایجاد کند، در ابتدا بی حسی موضعی لازم می شود.