تاثیر آفتاب گرفتن و سرطان پوست

بررسی های زیادی در مورد رابطه آفتاب گرفتن و سرطان پوست صورت گرفته است.

تابش اشعه های خورشید احساس خوبی در ما ایجاد می کنند و در کوتاه مدت ظاهر خوبی برای ما به وجود می آورند . این علاقه دو طرفه نیست . در معرض نوری خورشید بودن موجب بیشتر شدن چروک ها و لکه های پیری روی صورت می شوند . توجه کنید . زن ۴۰ ساله که پوستش را در برابر اشعه های خورشید محافظت کرده است ، پوستی ۳۰ ساله دارد . ما اغلب سلامتی را با درخشندگی رنگ پوست همراه می کنیم اما برنزه کردن رنگ پوست در اثر نور خورشید یا اتاق های برنزه کردن در واقع به روند  پیری شتاب داده و احتمال بروز سرطان پوست را افزایش میدهد .

در معرض نور خورشید قرار گرفتند موجب بسیاری از تغییرات پوستی که به عنوان تغییرات طبیعی پیر شدن می شناسیم ، می شود . در طول زمان ، اشعه ماوراء بنفش خورشید فیبر های پوست به نام الاستین را تخریب میکند . با شکست این فیبرها ، پوست شل شده ، کشیده می شود و قابلیت ارتجاعی خود را از دست می دهد . همچنین آسان تر کبود شده ، ترک می خورد و بهبود آن زمان بیشتری می برد . بنابراین با اینکه در دوره جوانی آسیبهای نور خورشید به پوست آشکار نیستند ولی در سال های آینده حتماً بروز خواهند کرد .

چگونه نور خورشید پوست را تغییر می دهد؟

در معرض نور خورشید بودن موجب موارد زیر می شود:

• بسته کاهش عملکرد ایمنی پوست ، زخم پوستی پیش سرطان ( اکتینویک کراتوزین) و سرطان ( سرطان سلول بازال و سرطان سلول فلس دار) و ملانوما
• تومورهای خوش خیم
• چروک های سطحی و عمیق
• خال
• رنگ پریدگی، تغییر رنگ پوست( پیگمانتاسیون لکه‌ای)
• رنگ پریدگی، زرد شدن پوست
• تلانژیکتاسیس، اتساع عروق کوچک زیر پوست
• الاستوزیس( تخریب بافت الاستیک و کلاژن که موجب پدیدار شدن خطوط، چروک‌ها و پژمردگی پوست می‌شود)

چه چیزی موجب بروز سرطان پوست می شود؟

سرطان پوست متداولترین شکل از تمامی سرطانها در آمریکا بوده و دلایل ایجاد کننده آن همچنان در حال افزایش هستند . سرطان پوست حاصل است از رشد بی رویه سلول ها ی پوستی است . نتیجه این رشد سریع تشکیل تومور است که می تواند خوش خیم یا بدخیم باشد .

سه نوع سرطان پوست وجود دارد . سرطان سلول بازال ، سرطان سلول فلسی و ملانوما . سرطان های سلول بازال و فلسی جدی نبوده، ۹۵ درصد موارد ابتلا به سرطان پوست از این نوع که گاهی سرطان های غیر ملانوما نامیده میشوند ، هستند . در صورت تشخیص بموقع ، با درصد بالایی قابلیت درمان دارند . ملانوما از سلول های غیر عادی رنگدانه های پوستی به نام ملانوسیت تشکیل شده و جدیدترین حالت سرطان پوست بوده و ۷۵ درصد مرگ و میرها سرطان پوست را ناشی می شود در صورت عدم درمان به سایر اندامها پخش شده و کنترل آن دشوار خواهد شد .

اشعه ماورای بنفش خورشید اصلی ترین علت بروز سرطان پوست است نور uv برای برنزه کردن به همان اندازه آسیب رسان است . قرارگیری در معرض نور آفتاب در طول زمستان هم خطری برابر با قرار گیری در معرض نور خورشید در تابستان دارد چرا که اشعه های یوویA در نور روز خورشید وجود دارد ، قرار گیری مداوم در برابر نور خورشید اکثرا سرطان های پوست سلول بازال و سلول فلسی را به وجود می آورد در حالی که چندین بار سوختگی شدید پوست معمولا پیش از ۱۸ سالگی ، خطر ابتلا به ملانوما را افزایش میدهد . سایر علل کمتر رایج قرارگیری در برابر اشعه ایکس به صورت مکرر و در معرض مواد شیمیایی خاص بودن به واسطه شغل ، هستند .

چه کسانی در خطر ابتلا  به سرطان پوست هستند؟

احتمال ابتلا به سرطان برای همه وجود دارد ولی خطر بروز آن برای افرادی که پوست لطیف ، خالدار دارند که به راحتی دچار سوختگی می شود ، چشمان روشن مو بور یا قرمز دارند ، بیشتر است . افراد دارای پوست های تیره تر هم به همه انواع سرطان پوست مستعد هستند . اگرچه خطر ابتلا برای آنها اساسا کمتر است . فارغ از رنگ چهره عوامل خطر دیگر شامل داشتن سابقه خانوادگی یا سابقه شخصی سرطان پوست، داشتن شغلی زیر نور آفتاب ، یا زندگی در منطقه ای آب و هوای آفتابی . سابقه سوختگی شدید ناشی از نور خورشید و فراوانی بیشتر از ۳۰ خال گوشتی بزرگ و با اشکال نامنظم از جمله عوامل خطر منحصر به ملانوما است .

نشانه های سرطان پوست چیست ؟

معمول  ترین علامت خطر سرطان پوست ، تغییرات پوست است که عموما یک خال گوشتی جدید یا زخم پوستی یا در تغییر در خالی بیشتری موجود می باشد .

کارسینومای سلول بازال به صورت برآمدگیهای چرب و هموار و کوچک روی صورت ، گوش ها یا گردن دیده شود و یا به صورت زخم صاف صورتی ، قرمز یا قهوه ای روی رانها ، بازوها یا پاها تظاهر می یابد .

کارسینومای سلول فلسی به شکل ندول های سفت و قرمز یا به صورت زخم های ناهموار ، پوسته های یکنواخت که امکان خونریزی و سخت شدن دارد ، دیده می شود . هر ۲ نوع سرطانهای سلول بازال و فلسی اکثرا در مناطقی که مداوما در معرض نور خورشید بوده اند بروز پیدا می کنند اما احتمال ایجاد آنها در تمامی نقاط وجود دارد .

ملانوما معمولا به شکل برآمدگی‌ها یا تکه‌های رنگی دیده می‌شود و می‌تواند قرمز یا سفید باشد. می‌تواند مثل خال گوشتی عادی باشد، اما اغلب اوقات ظاهری نامنظم دارد. در جستجوی ملانوما به قانون ABCDE برای یافتن علایم مورد نیاز توجه کنید.

قانون assymetry یا عدم تقارن، شکل یک نیمه با نیمه دیگر متقارن نیست.

قانون border یا حاشیه، لبه‌ها محو یا کهنه شده‌اند.

قانون color یا رنگ، سایه‌های نامتقارن از قهوه‌ای، سیاه، برنز،قرمز، سفید یا آبی.

قانون diameter یا قطر، تغییر قابل توجهی در اندازه( بیش از ۶ میلی متر)، اگرچه هر خال گوشتی در حال رشد را باید به متخصص پوست نشان دهید؛ بسیاری از ملانوماها در اندازه بسیار کوچک تشخیص داده می‌شوند.

نمو کردن؛ هر لک یا خال گوشتی جدید که در حال تغییر رنگ، شکل یا اندازه باشد.

سرطان پوست چگونه تشخیص داده می‌شود؟

معمولا با انجام بیوپسی تشخیص انجام می‌شود.این عمل شامل برداشت نمونه از بافت زیر میکروسکوپ قرار داده شده، متخصص پوست یا پزشکی کهمتخصص آزمایش بافت پوست است، آن را آزمایش می‌کند.

درمان سرطان پوست چگونه است؟

درمان سرطان پوست فردی بوده و نسبت به نوع سرطان پوست غیرملانومایی( سلول بازال یا سلول فلسی) شامل موارد زیر هستند؛

• قطع ابتدایی، سرطان پوست تحت بیهوشی موضعی با حاشیه‌ای از بافت سالم بریده می‌شود.
• جراحی Mohs؛ برای سرطان‌های پوست بسیار خطرناک یا قرار گرفته در مناطق حساس بدن- خارج کردن توده سرطانی به همراه آزمایشات میکروسکوپی فوری برای حصول اطمینان از برداشت کامل سلول‌های سرطانی و آلوده نبودن بافت‌های کناری باقی‌مانده.
• کورتاژ و الکترودسیکیشن؛ تراشیدن فیزیکی سلول‌های سرطانی پوست و پس از آن جراحی الکتریکی.
• جراحی کرایو( جراحی از طریق انجماد و تخریب بافت) یا انجماد
• کرم‌های موضعی شیمی درمانی
• درمانهای استاندارد برای سرطان‌ پوست های ملانومایی
• قطع وسیع
• شناسایی محل گره لنفی نگهبان( برای زخم‌های عمیق) برای اطلاع از گسترش ملانومابه گره‌های لنفی آن محل
• داروها( شیمی درمانی،تغییردهندگانذ پاسخ زیستی) برای بیماری متلستاتیک همه‌گیر
• رادیو درمانی( رادیوتراپی) برای کنترل موضعی ملانومای پیشرفته در برخی نواحی مانند مغز

آفتاب گرفتن و سرطان پوست – چگونه می‌توان به پیشگیری از سرطان پوست کمک نمود؟

هیچ چیز نمی‌تواند به طور کامل آسیب های ناشی از نور خورشید را جبران کند اما پوست می‌تواند تا حدودی خود را ترمیم کند. به ویژه در صوررت همراهی با محافظت از پوست در برابر نور خورشید. بنابراین هرگز برای شروع محافظت از پوست در برابر نور خورشید دیر نیست.با پیر شدن، پوست هم تغییر می‌کند. برای مثال کمتر عرق می‌کنید و پوست زمان بیشتری برای ترمیم نیاز دارد. اما با دوری از نور خورشید می‌توانید این تغییرات را به تاخیر بیاندازید.برای پیشگیری از سرطان پوست به موارد زیر عمل کنید؛

• بیست دقیقه قبل از خروج از خانه،از ضدآفتابی با spf ۳۰ یا بالاتر ( برای محافظت در برابر UV B ) و زینک‌اکساید( برای محافظت در برابر UV A) استفاده کنید. هر دو ساعت، یا در صورت شنا کردن یا تعریق کمتر از دوساعت، از کرم ضدآفتاب مجددا روی پوست استفاده کنید.
• از مواد آرایشی، لباس و لنز‌های چشمی با قابلیت محافظت در برابر تمامی اشعه‌های UV و کلاه لبه بلند برای سایه کردن صورت و گردن استفاده کنید.
• تا حد امکان از قرارگیری درمعرض نور مستقیم خورشید در زمان اوج تابش اشعه‌های UV خودداری کنید.( بین ۱۰ تا ۱۴)
• حداقل ماهی یکبار برای اطلاع از رشد و متوجه شدن هرگونه تغییر یا رشد جدید، پوست خود را بررسی کنید.
• ۸۰ درصد قرارگیری پوست افراد در برابر نور خورشید، تا پیش از ۱۸ سالگی رخ می‌دهد. به عنوان والدین الگوی خوبی برای فرزندانتان باشید و عادات جلوگیری از سرطان پوست را در فرزندانتان نهادینه کنید.

ترجمه شده از وبسایت: webmd.com