در مرحله ی ۳ سرطان پستان، سرطان از پستان به گره های لنفاوی نزدیک پخش می شود. معمولا بسیاری از گره های لنفاوی سلول های سرطانی دارند و تومور ممکن است به قفسه سینه هم منتشر شود. ترکیبی از درمان ها در این مرحله ممکن است استفاده شود.
این روش درمانی در مرحله ی ۳ سرطان پستان به صورت متداول استفاده می شود. گاهی اوقات قبل از جراحی برای بیماران شیمی درمانی انجام می شود تا تومور جمع شود و راحت تر برداشته شود. با این روش پس از جراحی هم سلول های سرطانی تخریب می شود. در مواردی که جراحی گزینه مناسبی نباشد، شیمی درمانی ممکن است گزینه درمانی اصلی باشد.
شیمی درمانی به روش های مختلفی قابل انجام است. به صورت قرص یا فرم مایع ولی بیشتر موارد به صورت تزریقی استفاده می شود. بر اساس نوع درمان ممکن است دوره های درمانی برای بیمار تعیین شود.
ممکن است لامپکتومی انجام شود که در این روش جراح تومور و برخی از بافت های اطراف پستان را خارج می کند. ممکن است ماستکتومی انجام شود که در این روش کل بافت پستان تخلیه می شود. جراح ممکن است گره های لنفاوی را هم تخلیه کند. پس از ماستکتومی ممکن است جراحی بازسازی پستان انجام شود.
این روش اغلب برای زنان مبتلا به سرطان پستان مرحله ی ۳ پس از جراحی توصیه می شود. در این روش بخش هایی از تومور که ممکن است برداشته نشده باشد تخریب می شود.
این روش درمانی برای زنانی مناسب است که سرطان آن ها از نظر گیرنده ی هورمونی مثبت باشد. به این معنی که سرطان برای رشد نیاز به هورمون دارد. در این زنان، داروهایی برای پیشگیری از دریافت هورمون توسط تومورها کاربرد دارد. این داروها شامل تاموکسی فن برای همه ی زنان و مهارکننده های آروماتاز مثل آناستروزول ( آریمیدکس)، اکسی مستان ( آروماسین) و لتروزول ( فمارا) برای زنان پس از قاعدگی است.
همراه با داروهای مهارکننده ی آروماتاز و یا هورمون درمانی فولوسترانت، داروی مهار کننده ی CDK 4/6 مثل آبماسیسلیب ( ورزنیو)، پالبوسیسلیب ( ایبرانس) و یا ریبوسیسلب ( کیزکالی) گاهی اوقات در زنان پس از یائسگی که مبتلا به انواع خاصی از سرطان پستان پیشرفته هستند، استفاده می شود.
این روش درمانی جدید است. حدود ۲۰ درصد زنان مبتلا به سرطان پستان پروتئینی به نام HER2 را در حد خیلی زیاد دارند و این پروتئین ممکن است با پخش سریع سرطان مرتبط باشد. زنانی که سرطان HER2 مثبت هستند، ممکن است برای آن ها آدوتراستوزوماب امتانسین ( کادسیلا)، لاپاتینیب ( تیکرب)، پرتوزوماب ( پرجتا)، و یا تراستوزوماب ( هرسپتین) تجویز شود.
این دارو از رشد سلول های سرطانی توسط این پروتئین جلوگیری می کند و باعث می شود تا شیمی درمانی موثرتر باشد.
ترجمه شده از وبسایت: webmd.com