در این مرحله ی ابتدایی سرطان، توده های سرطانی به خارج از پستان پخش نشده است و یا این که تعداد بسیار کمی از گره های لنفاوی را درگیر کرده است. در این مرحله شماری از روش های درمانی وجود دارد. معمولا درمان های ترکیبی انجام می شود.
این روش در این مرحله استاندارد است. در مورد تومورهای کوچک تر، ممکن است لامپکتومی انجام شود، که تومور و برخی بافت های اطراف برداشته می شود. در برخی زنان ممکن است ماستکتومی انجام شود که کل بافت پستان برداشته می شود. در این روش ممکن است جراح یک یا تعداد بیشتری گره لنفاوی را خارج کند. پس از ماستکتومی ممکن است جراحی بازسازی پستان انجام شود.
این روش درمانی معمولا به دنبال لامپکتومی انجام می شود. در این روش سلول های سرطانی که در جراحی برداشته نشده است، از بین می رود. زنانی که در مرحله ی ۱ سرطان پستان هستند و تحت ماستکتومی قرار گرفته اند، هم گاهی اوقات نیاز به رادیوتراپی دارند.
این روش درمانی بعد از جراحی به تخریب سلول های سرطانی باقی مانده کمک می کند و خطر عود سرطان را کاهش می دهد. زنانی که تومورهای بزرگ تری دارند بیشتر احتمال دارد که تحت شیمی درمانی قرار بگیرند.
شیمی درمانی به روش های مختلفی قابل انجام است. به صورت قرص یا فرم مایع ولی بیشتر موارد به صورت تزریقی استفاده می شود. بر اساس نوع درمان ممکن است دوره های درمانی برای بیمار تعیین شود.
این روش درمانی برای زنانی مناسب است که سرطان آن ها از نظر گیرنده ی هورمونی مثبت باشد. به این معنی که سرطان برای رشد نیاز به هورمون دارد. این داروها شامل تاموکسی فن برای همه ی زنان و آناستروزول ( آریمیدکس)، اکسی مستان ( آروماسین) و لتروزول ( فمارا) برای برخی زنان می باشد.
در زنانی که هنوز یائسه نشده اند ممکن است برای جلوگیری از تولید هورمون های کمک کننده به رشد سرطان، تخمدان های آن ها هم خارج شود.
این روش درمانی جدید است. حدود ۲۰ درصد زنان مبتلا به سرطان پستان پروتئینی به نام HER2 را در حد خیلی زیاد دارند و این پروتئین ممکن است با پخش سریع سرطان مرتبط باشد. زنانی که سرطان HER2 مثبت هستند، ممکن است برای آن ها تراستوزوماب ( هرسپتین) تجویز شود.
این داروها از رشد سلول های سرطانی توسط این پروتئین جلوگیری می کند و باعث می شود تا شیمی درمانی موثر تر باشد.
ترجمه شده از وبسایت: webmd.com