حالا طناب و کابل ها جانشین روبان ها می شوند.
آنچه کودک شما می بیند و احساس می کند باید طوری با هم تطابق یابند که مغز آن را حس کند.
از کودکتان بخواهید یک کابل یا طناب را در مسیری دایره ای در کنار بالا و جلوی خودش بچرخاند سپس با استفاده از دست دیگرش همین کار را تکرار کند او باید برای زمان بندی ریتم را رعایت کند.
پرش مکرر باعث رشد سرعت ریتم و زمان بندی او می شود.
هنگام رشد مهارت ها ی پایه ای فعالیت های کابل و طناب به افزایش هماهنگی و انعطاف پذیری ذهن و جسم کمک می کند پایه های موردنیاز برای کارهای پیچیده ای مثل طناب بازی که نیازمند هماهنگی دست و پا چشم هستند از دوران بارداری شکل می گیرند.
از کودک بخواهید یک انتهای کابل یا طناب را با هر دو دست دقیقا جلوی پاهایش نگه دارد سپس بدون اینکه طناب حرکت کند از روی طناب بپرد و برگرد از او بخواهید با پای راست و سپس پای چپش روی طناب بپرد و برگردد حالا از او بخواهید هر دو انتهای طناب را نگه دارد بگذارد طناب به جلو و عقب تاب بخورد و او روی آن به سمت جلو و عقب بپرد.