چهاردست و پا رفتن مانند ببر

چهاردست و پا رفتن روی چهار اندام یک مرحله ی حرکتی است که در آن شاهد یکپارچگی  بیشتر رفلکس های اولیه و تحریک حسی هستیم  در حرکت به جلو و عقب سرعت حرکت دقت و حرکات نرمی تکرار و هماهنگی حرکت اهمیت دارند.

جلو

کودک باید در حالی که دستانش به عرض شانه ها از هم دور هستند روی دست ها و زانوهایش قرار گیرد.

پس از اینکه دست چپ و زانوی راست را باهم بلند می کند زانوی راستش پشت دست راست فرود می آید این کار با دست راست و زانوی چپ ادامه پیدا می کند مثل یک ببر کودک باید زانوها را بلند کند و هم بوده  و شست به سمت خارج  چرخیده روی زمین باشد هر زمان که کودک آماده بود از او بخواهید سرش را برای نگاه کردن به دست جلوتر از یک سمت به سمت دیگر بچرخاند.

برای ایجاد مقاومت زانو بزنید و کودک را از مچ پاهایش نگه دارید.

• یک پیام برو به کودک فرصتی برای شروع حرکت  قبل از مواجهه با مقاوم می دهد.
• مقاومت به همان خوبی که سیستم حسی را تحریک می کند  انقباض عضلانی را نیز تحریک مینماید.
• سینه خیز رفتن و شعر خواندن فرصت خوبی برای یادگیری مواردی مانند روزهای هفته  یا حتی شعرهای بی معنی کوتاه  است این کار باعث فکر کردن هنگام حرکت می شود و برای ایجاد  یک مسیر حافظه در مغز بسیار مناسب است.

عقب

در حالی که بازوهایش را صاف نگه داشته اید دست هایتان را روی باسن کودک قرار دهید از او بخواهید با هل دادن شما به سمت عقب چهاردست و پا برود.

برای غلبه کردن بر رفلکس های اولیه که نوزادتان را به بلند شدن روی چهاردست و پا وا می دارد او را تشویق کنید به یک هدف در بالا (بالاتر از سطح افق) نگاه کند.